Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ متّی 26

Pín

جاگدے رَہو اَتے دُعا منگدے رَہو تاں جو اَزمائش اِچ نہ پوؤ کیوں جو تُہاݙا رُوح تاں اِیویں کرَݨ چاہندے پَر تُہاݙا جسم کمزور ہے۔“

اِیندے بعد یِسُوع اُنہیں کُوں آکھیا، ”میݙے دِل اِچ اِتنا ݙُکھ ہے جو مَیں مرݨ آلا ہاں اَتے تُساں اِتھائیں کھڑو اَتے میݙے کٹھے جاگدے رَہو۔“

اَتے اِیندے بعد کُجھ اَڳوں وَنڄ کرائیں یِسُوع مُونہہ دے بھرنے زمین اُتے ڈھہہ کرائیں اِیویں دُعا منگی، ”اَے میݙے باپ! جے تھی سڳے تاں ایہ پیالہ مَیں کنُوں ٹل وَنڄے وَل وی میݙی نَئیِں بلکہ تیݙی مرضی پوری تِھیوے۔“

ایہ میݙے عہد دا او خون ہے جیرھا ٻَہُوں سارئیں کیتے وہایا ویندے، تاں جو اُنہیں دے گُناہیں کُوں مُعاف کیتا وَنڄے۔

جیرھے ویلے شاگِرد کَھندے ٻیٹھے ہَن تاں یِسُوع روٹی چا کرائیں شُکرانے دی دُعا مَنگی اَتے اُونکُوں تَڑور کرائیں شاگِردئیں کُوں ݙیندئیں ہوئیں آکھیا، ”ایہ گھِنو اَتے کھاؤ ایہ میݙا بدن ہے۔“

وَل پیالہ چا کرائیں شُکرانے دی دُعا منگی اَتے شاگِردئیں کُوں ݙیندئیں ہوئیں آکھیا، ”تُساں سارے اِیندے اِچوں پیو۔

دُعا منگݨ دے بعد او شاگِردئیں دو وَل آیا اَتے ݙِٹھا جو او سُتے پَئیِن اَتے اُوں پطرس کنُوں پُچھیا، ”کیا تُساں گَھنٹہ کَھن وی میݙے کٹھے جاگ نا سڳئے؟

مَیں تُہاکُوں اَہداں جو اَنگور دا رَس اُوں ݙینہہ تَئیِں نہ پِیساں جݙّاں تَئِیں تُساں میݙے اَسمانی باپ دی بادشاہی اِچ میݙے نال نہ ہوسو۔“

اَتے پطرس کُوں یِسُوع دی او ڳالھ یاد اَئی جیرھی یِسُوع اُونکُوں آکھی ہَئی،”کُکُڑ دے بانڳ ݙیوَݨ کنُوں پہلے تُوں ترائے واری ایہ آکھسیں جو تُوں مَیکُوں نَئیِں ڄاݨدا۔“ او ٻاہر نِکل ڳیا اَتے ٻُک ٻُک روندا ریہا۔

اُٹھو آؤ ڄلُوں، ݙیکھو مَیکُوں دُشمن دے حوالے کرَݨ آلا آ ڳئے۔“

یِسُوع اُونکُوں آکھیا، ”اپݨی تلوار کُوں میان اِچ رکھ گھِن کیوں جو جیرھے وی تلوار چَیندِن او تلوار نال مَرسِن۔