Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Мк 13

Pín

Мыйын лӱмем верчын тендам чыланат ужмышудымо лийыт, но кӧ мучаш марте чытен лектеш, утаралтеш.

Сандене шекланыза, кумалза, ида мале. Тиде жап кунам толмым те огыда пале.

Кунам тендам судыш кучен наҥгаят, мом ойлышаш нерген ончылгоч ида азаплане. Мо тыланда тудо шагатыште пуалтеш, тудымак ойлыза, вет те огыл ойлаш тӱҥалыда, а Святой Шӱлыш.

Кава ден мланде пытат, но Мыйын шомакем огеш пыте.

Тиде кече да шагат кунам толын шуэш, нигӧ ок пале: пылпомышсо Суксо-влакат, Эргат огыт пале, Ача веле пала.

Кунам те сар йӱкым да сар нерген увер-влакым колыда, ида лӱд. Чыла тиде лийшаш, но тиде але мучаш огыл.

Теат шекланен шогыза! Вет сурт оза кунам пӧртылшашым огыда пале: ала кастене, ала пелйӱдлан, ала агытан мурымо дене пырля, ала эрдене эрак. Тудо вучыдымын толеш, сандене шекланыза, тендам мален кийышым ынже уж. Мом тыланда ойлем, чылалан ойлем: шекланен шогыза!»

Калык ӱмбаке калык кынелеш, кугыжаныш ӱмбаке – кугыжаныш. Верын-верын мланде чытырналтеш, шужымаш да калык пудыранымаш толыт, но тиде – орлыкын тӱҥалтышыже веле.

Но тылеч ондак чыла калык коклаште Поро Уверым каласкалыман.

Мыйын лӱмем дене шукын толыт да ойлат: ”Тиде Мый улам”, да ятырыштым ондалат.

Шекланен шогыза! Тендам судитлаш пуат, синагоглаште кыраш тӱҥалыт. Мыланем верч тендам вуйлатыше да кугыжа-влак ончыко шогалтат. Тиде нунылан таныклымаш лиеш.

Вет шояк христос ден шояк пророк-влак лектыт да ойырен налме-влакымат лийме семын ондалаш тӱрлӧ палдарыше пале ден чудым ыштат.

Но тунам, тиде азап деч вара, кече пычкемышалтеш, тылзе волгалтарымыжым чарна, шӱдыр-влак кава гыч камвозыт да пылпомыш вий-влак вер гыч тарванат.