Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ मत्‌ती 16

Pín

अळतेण ईसु आह़फा ना चेला ने केदो, जे कोय मारी पसळ आव्‌वा हींडे, तीहयो आह़फा ने वीहरी जवा जोवे, अने आह़फा नु कुरुस उचलीन मारी पसळ आवे।

एतरे मे बी तने केम, “तु पतरस से, अने मे आहया दगड़ा पोर मारी मंडळी बणावही अने पताळ नो झापला ने आनी अगळ टेकाये नी।”

मे तने ह़रग राज ना कुच्‌या आपही। अने तु धरती पोर जे कंय बांदही, तीहयु ह़रग मे बी बंदाय जहे; अने जे कंय धरती पोर उगाड़हे तीहयु ह़रग मे बी उगड़ी जहे।

काहाके जे आह़फा ने बचाड़हे तीहयो आह़फा ने खोय देहे अने जे कोय मारी जुगु, आह़फा नो जीव खोय देहे, तीहयो तीने बचाड़हे।

कदीम माणेह आखी कळजुग ने हात कर लेय अने आह़फा नो जीव खोय देय तीहयु ह़ु काम नु? तीहयो आह़फा नो जीव बचाड़वा करीन आह़फा ना जीव नी अवजी पोर ह़ु आप्‌हे?

आहयु ह़मळीन ईसु केदो, पण तमारा वीच्‌यार सी मे कोय से? केवो? सीमोन पतरस केदो, तु मसी से, तु जीवतो रेण्‌या भगवान नो सोरो से।

ता ईसु सीमोन ने केदो, ए सीमोन, योना ना सोरा! तु जुगाळो से, काहाके आहयी वात डील अने लोय मे रेण्‌यो कानो माणेह नी, बाखीन मारो ह़रग वाळो बाह तारी पोर उजन्‌ती करलो से।