Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Jonah-m 4

Pín

Tavraasii aŋaiyyuruq, “Ataniiq, tainnaimña uqallaŋitpik aullaŋaiñŋaġma aimmivimñiñ tainnaġumaaqtilaaġnik? Tainnaqłuŋa tavra qimaasapiaŋaruŋa Tarshish-mun! Iḷisimavluŋa piqpaksriruagutilaaġnik suli nagliktuutiqaqtilaaġnik, pikałaktautaił̣ł̣utin, ataramik itqanaił̣ł̣utin isummitqigñiksraġnun tatavsaiñiksrakkaluaġniñ.

Atanġum uqallautigaa, “Nauriaq una nauruaq unnuaġmagu aasii piiġmivḷuni; ilvich savaaġiŋitkaluaġiñ suli naupkaŋitkaluaġiñ—naakkauvva isumaaġutigigiñ! Qanutułhaaq, aasii, nagligiyumiñaqpigu Nineveh, aŋitigiruaq nunaaqqiq. Qanuq uvva, iñuqaqtuq 120,000-tun iñugiaktigiruanik patchisaiḷaanik miqłiqtunik, suli iḷaqaqhutiŋ iñugiaktuanik niġrutinik!”