Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ مَرقُس ۱۳

Pín

همه‌تأن می نامٚ وأسی شیمی جأ متنفر بیدی، ولی هر کی تا آخر قایم بِئسه، نجات یأفه.

پس بیدار بیبید و شیمی حواس جم ببه، چره کی نأنیدی او وخت کِی فأرسه.

پس هر وخت شمرَ دسگیرَ کونید و محاکمه‌یأنَ ایسپأریدی، جُلُو جُلُو نیگران نیبید کی چی وأ بیگید، بلکی هر چی کی هو موقع شمرَ فأده به، اونَ بیگید، چره کی شومأن گب نزنیدی بلکی روح‌القدس گب زنه.

آسمان و زیمین جٚه بین شه، ولی می گبأن هیوخت جٚه بین نیشه.

«هیکس او روز و ساعتَ نأنه، جغرز پئر؛ حتی فرشته‌یأنی کی آسمانٚ دورون ایسَه‌ییدی و پسرم نأنیدی.

وختی در موردٚ جنگأن ایشتأویدی و جنگأنٚ خبر شیمی گوش فأرسه، به هول و ولا دئنکفید. اَ جور ایتفاقأن وأ دکفه، ولی اَشأنٚ معنی اَن نی‌یه کی دونیا تومامَ بوسته.

پس شومأنم بیدار بِئسید، چره کی نأنیدی صاب‌خانه کِی وأگرده، شب یا نیصفٚ شب، خروس خوأن یا صُبٚ دم نوکونه کی اون ایدفعه‌یی وأگرده و شمرَ بیدینه کی خوفته‌یید. اونچی کی شمرَ گفتَن‌درم، همه کسَ گم: بیدار بِئسید!»

اَیتأ قوم، اویتأ قومٚ ضد و اَیتأ حکومت اویتأ حکومتٚ ضد ویریزیدی. زیمین لرزه‌یأن خیلی جیگایأن اَییدی و قأحطی سال اَیه. ولی اَشأن فقط زایمأنٚ دردٚ شروع بوستنٚ شینه.

اوّل وأ خوروم خبر تومامٚ قومأنٚ رِه اعلام ببه.

خیلی‌یأن می نامٚ اَمرأ اَییدی، گیدی: ‹من هونم› و خیلی‌یأنَ جٚه رأ بدرَ کونیدی.

«ولی شیمی حواس بمأنه، چونکی شمرَ محکمه‌یأنَ ایسپأریدی و کنیسه‌یأنٚ دورون زنیدی و می وأسی والیأن و پادشایأنٚ جُلُو وأ بِئسید و اوشأنَ شهادت بدید.

چره کی دورُغی مسیح‌یأن و پیغمبرأن پیدا بیدی، نیشأنه‌یأن و معجزه‌یأن انجام دیهیدی کی اگه ایمکأن بدأره اینتخاب بوبوسته‌یأنَ جٚه رأ بدٚرَ کونید.

«ولی او روزأنٚ دورون، او موصیبتٚ پسی، «‹خورشید تاریکَ به و ماه نور دِئنتوأنه. ستاره‌یأن آسمانٚ جأ بیجیر فیویدی و آسمانأنٚ قوّتأن به لرزه دکفیدی›.