Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ پیدایش ۴۵

Pín

هسه دِ پریشانَ نیبید، دِ خودتأنَ سرزنش نوکونید کی مرَ بوفروختیدی، چونکی آدمأنٚ جانٚ نجاتٚ وسی بو کی خودا مرَ قبلٚ شومأن اوسه کوده اَیه.

پس شومأن نیبید کی مرَ اَیه اوسه کودیدی، بلکی خودا بو. مرَ مشاورٚ فرعون، سرپرستٚ اونٚ خانه و فرمانروایٚ تومامی‌یٚ سرزیمینٚ مصر بوکوده.

ولی خودا مرَ قبلٚ شومأن اوسه کوده اَیه کی ایتأ نجاتٚ عظیمٚ اَمرأ شمرَ زنده بدأره و شیمی نسلَ زیمینٚ سر حفظ بوکونه.

یوسف بوگفته: «بأیید جُلُوتر می ورجه.» وختی کی اوشأن بوشوییدی اونٚ ورجه، بوگفته: «من شیمی برأرم یوسف، هونی ایسم کی اونَ مصرَ بوفروختیدی.

چونکی دو ساله اَ سرزیمینٚ دورون قحطی بَمو، پنج سالٚ دیگرم نه کاشتی به، نه بردأشتی.

یوسف خو برأرأنَ بوگفته: «منم، یوسف! هنوزم می پئر زنده‌یه؟» ولی اونٚ برأرأنٚ زبان بند بَمو بو و نتأنستیدی جواب بدید، چونکی اونٚ جَا بترسه‌بید.