انجیلِ لوقا 22
22
یهودا خیانت
1بی خمیر مایه فَطیر عید که اَجو پِسَخ عید واندِه نزدیک آبییَی، 2و سران کاهنان که معبده علما بِنده و تورات معلمین ای راهی پَش گَردِسَینده که چه طَرَه عیسی بوکوشنده، چون مردمَ کودَ ترسِسَیندِه. 3اُخُری شیطان بشه یهودای اِسْخَریوطی جِلد که ای نفر اَز عیسی دونزه شاگردِ به. 4یهودا بِشه سران کاهنان و معبده نیگهبانان فرماندهان وَر و چونییم لاوِش بِکَه که چه طره عیسی چون دس تَحویل بیدی. 5اَون شاد ببنده و قرارشون بِنا که اَجو پولی آدینده. 6یهودا نی راضی ببه و ای فرصتی پَش گردِسَی تا دور از مردمون چَشم، عیسی چون تسلیم بِکَره.
آخرین شوم شاگردان خَمنا
7فَطیر عید روز که گَوِسَن پِسَخ عیده وَرَه قربونی بِکَرنده، آرَسس. 8عیسی، پِطرُس و یوحناش بخرسا و اَجونش بوات: «بِشا و پِسَخ عید شومِ چَما را تهیه بوینا تا بُخرام.» 9اَون آپرسسنده: «گَوی کا تهیه بوینوم؟» 10عیسی جواو بدا: «وختی که شهر دِله شا ای مَردکی وینا که آ و کوزَهای داره. چُو پش بِشا اَ کییَه ای که اَو چو دِله شی 11و اَ کییَه صاحابه بوایو: ”چَما استاد واتشه: «میهمون خانه کاره تا پِسَخ عیدِ شومِ چِمن شاگردانییَم بِر بُخَرم؟»“ 12اَو بِلندَ بالا خانه ای شَماهون نشون دی که همه ی وسایله داره. بِر چِمنا شوم را تهیه بوینا.» 13اَون بِشنده و همه چیشون همنه که عیسی اَجون واتش به، بوینتنده و پِسَخ عید را تهیه شون بوینت.
14وختی که شوم وقت آرَسس، عیسی سِفره سَر بِنِشت و حواریون چو خمنا بِنِشتِنده. 15عیسی اَجون بوات: «خیلیم گَوِسَی چِمن عذاب ویتنه پیش اَم پِسَخَ شوم شَما خمنا بُخَرم. 16چون شَمارا وام که دِ اَم پسخ عیده شومَ دَ نُخَرِم تا اَ زمون که خدا پاتشاهیه دَ انجام بیبی.» 17اُخُری ای قَدارِش اوگَت و شکرش بِکَه و بِوات: «اَجِمِ بِگیرا و اِشتن میون بِبخشا. 18چون شَمارا وام که، تا خدا پاتشاهی مَرِسِه از دِ اَم انگور دارَ دَ میوه نُخَرِم.» 19ای نانش اوگَت و شکرش بِکَه و پارش بِکَه و اَجونش بدا و بِوات: «اَم چِمن بدنه که شَما خونین فدا بی؛ اَم کاره چمن ویر آیردنه را انجام بدیا.» 20عیسی شومِ پَش ای قداره ایش اوگت و بِوات: «ام قداره، خدا تازه عهد نشونه اِسه، که چِمن خون ییَم مهر بی، خونی که شَما نجات را ایبی. 21امّا بزونو اَ کَسی که اَمِن خیانت کره، چِمِن خمنا سِفرِه سر نِشته. 22انسان زا، همنه که چو را مقدر اسه، شی، امّا وای بر اَ کسی که اَجو دشمنه تسلیم کره.» 23اُخُری چُو شاگرده هَندیگرَ دَ آپرسسنده که کومین از اوه عیسی خیانت کَره.
24شاگرده هندیگرییَم بَحثیشون بکه که چون میون کومین همُّنَ دَ پیله تره. 25عیسی اَجون بوات: «علایدَه قومه پاتشاهون، مردمه را اربابتی کرنده؛ و اَوی که چون حکم کمتره هنی اَجو ”ولی نعمت “واندِه. 26امّا شَما هِمنَه مبا. پیله ترین شَما میون گَوَن وِلِگ ترینون شارین بیبی و ارباب گَوَن نوکری شارین بیبی. 27کومین پیله تره، اَ کسی که سِفرِه سَر بنشه یا اَ کسی که خِدمَت بکره؟ مگم اَ کسی که سِفره سَر نِشته پیله تَر نی؟ امّا اَز شَما میون خادم شارین اِسّم.
28«شَما کسانی اسیو که چِمن امتحان و سختییون دلَ چِمِن خمنا اسییو. 29پس همنه که چِمن په پاتشاهیه حقش اَمِن آدایه، اَز شَما آدیم 30تا شَما چِمن پاتشاهیه چِمن سِفرِه سَر چِمِن خمنا بُخَرا و آخرا و تختون سَر بِنِشا و خدا قومه دونزده قبیله را داوری بِکَراه.
31«ای شَمعون، ای شَمعون، دِدِس شیطون گَوِسَی شَماهون، گندِم شارین که چو پوشَ دَ جدا آکره، جدا بکره. 32امّا از اِشرا دِعام بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته برارون ایمانِ قوت بیدی.» 33اَو چو جواوَ بِوات: «ای آقا، از حاضرم هم اِشتَه خمنا زندان بیشیم و هم اِشتَه خمنا بِمَرم.» 34عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، اته وام که هارو پیش اَز اَم که سوکوله بِخونیه، اَمِن سه را هاشا کَری و وای اَمِن اونزونی. 35اُخُری چون کودَ آپرسس: « اَ زمون که شَماهون بدون پول کیسه و کوله بار و پای جار بِخِرسامه، چیزی را محتاج بِبَیو؟» شاگردِ جواوشون بدا: «نه، هیچی.» 36پس اجونش بوات: «هَنِنه هر که کیسه یا کوله بار داره، اَجو اوگوره و اگم قَمَه نداره، اِشتن خَلاو بِخروشه و ای قَمَه ای بِخِره. 37چون اَم مقدسه نیویشته عون نویشته گَوَن چِمنا اتفاق دِگِنه: ”اَو جنایتکارون دستَه حساب ببه.“ آها، اَ چیونی که چِمن درباره نویشته بیاسه، اتفاق دِگِنِنده.» 38شاگردِ بواتند: «ای خداوند، دِدِس اَما بییا دِ قَمَه داروم.» عیسی اجون بوات: «وَسِه!»
دوُعا زینون کوه سر
39اُخُری عیسی بومه و همیشه شارین بِشه زیتون کوه طرف و چُو شاگردِه چُو پش بِشنده. 40وختی آرَسسنده بِر عیسی اَجون بوات: «دِعا بِکَراه تا امتحانون دِله دِمَگنا.» 41اُخُری عیسی ایکه چون کودو دور ببه و زانوش بِزِه و همنِش دِعا بِکَه: 42«ای په، اگم اشته خواستَه عه، اَم قداره چَمَنَ دور بکه؛ اما نه چِمن خواسته دَ بلکم اِشته خواسته دَ بیبی.» 43اُخُری ای فرشتهای آسمونَ دَ چو را ظاهر آبه و اَوِش قوت بِدا. 44پس چون پیله عذابی به، جدییَتییَم دعاش بِکه، و چُو عرق، خونه تِلَه شارین زمین سر تِلِش کردَی. 45وختی چُو دِعا تموم آبه عیسی اُپاپ بِبِه و شاگردون وَر آگَردِس، بیوینتِشه که اون خُتِندِ. 46اَجونش بوات: «چرا خوتَیو؟ اوپاب ببا و دِعا بِکَراه تا امتحان دلَ دِمگنا.»
عیسی گیریفتار بین
47عیسیی حلا لاوش کردَی که دسته ای راه دَ آرَسسنده. یهودا، ای نفر از اَ دونزده شاگرده، اَجونش هدایت کَردَی. اَو عیسی نزدیکی بومه تا اَجو ماچ بکره، 48امّا عیسی اَجو بوات: «ای یهودا، انسان زا، ای ماچِییَم تسلیم کری؟» 49وختی عیسی پیروان بِزونسِنده چه اتفاقی دگنه بواتشون: «ای آقا، اَما چَما قمه عون اَبَر آیروم» 50و ای نفر از چو شاگرد معبده پیله کاهن نوکرش قمه اییم بِزه و چُو راسَه گوششه ایبِرشه. 51امّا عیسی بوات: «اَم کاره مکرا!» و اَ مردکه گوشش دس اونا و چو گوشش شفا بدا. 52اُخُری عیسی، سران کاهنون و معبده نگهبانون فرماندارون و شیخانی که چو دستگیربینِ را اومییه بِنده بِوات: «مگم از راهزنم که چماق و قمه اییم ییَم چِمن پَش آیو 53هر روز معبد دَ شَما خَمنا بَیم، و اَمنرون دس نِزِه. امّا هَنِنَه شَما وخته و تاریکی قوت وخته.»
پِطرُس هاشا
54اُخُری اَوشون بِگَت و معبده پیله کاهن کییَه ببردشونه. پِطرُس دورَ دَ چو پَش شی اَی. 55اَ کییَه حیاط وسط ای آتشیش آگَت و جماعتی آتَش دویر نِشته بِنده. پِطرُس چون وَرَ بنشت. 56ای کنیزی پِطرُسش آتش روشناییَ دَ بوینتشه و اَوِش دِدِشت و بوات:«ام مَردَک چو خمنا به.» 57امّا پطرُس هاشاش بِکه و بِوات: «ای زَنَک اَجو اونزونم.» 58کمکی بعد علایدَه نفری بومه و بِوات: «ته ای نفر از چون اسیش.» اما پِطرُس جواو بدا: «ای مردک، از چون خمنا نیم.» 59ای ساعت بِگذَشت و علایدَه نفری بومه و تأکیدییَم بوات: «یقین دارم ام مردک چو خمنا به، چون جلیلی به.» 60اما پِطرُس جواو بدا: «ای مردک، از نِزونم چِه وای.» پِطرُس لاوِش کردَی که سوکوله بِخونتشه. 61اُخُری عیسی خداوند آگَردِسشُ و پِطرُسش دِدِشت و پِطرُس چو لاوش ویر بایرد که واتش بِه: «هارو پیش از اَم که سوکوله بخونیه، ته سه را اَمِن هاشا کری.» 62پطرس اَبَر بشه و زار زار بِورَمِس.
عیسی مسخره بیین
63اَونی که عیسی شون دویره کرده به، اَوِشون بِزه و مسخره شون بِکَه. 64چو چَشم شون دِبست و بواتشون: غیبَ دَ بوا بیوینوم که اَتَه زَنِه» 65و اَوِشون پِر علایدَه دِشنامونشون بِدا.
عیسی محاکمۀ شورای یهود پیش
66وختی روز ببه، یهودیان قومه شیخون، یانی سران کاهنان و تورات معلمین، جلسه شون تشکیل بدا و عیسی شون بایرد چون ور. 67بواتشون: «اَجَما بوا تَه مسیح موعود اِسّیش.» عیسی جواو بدا: «اگم بوام چِمن لاوع باور نکرا، 68و اگم شَما کودَ آپرسم، چِمن جواو ندیا. 69امّا چِمه پَش، انسان زا وینا که خدا راسه دسه قوت نِشِه.» 70همُّن بواتشون: «پس تَه خدا زایش؟» عیسی جواو بدا: «شَما بواتَیو که از اِسّیم.» 71پس اَون بواتشون: «دِ شاهدِ چرا اسِنده؟ اَما چو گرَ دَ بَشنوسَیوم.»
Ekhethiweyo ngoku:
انجیلِ لوقا 22: KTT
Qaqambisa
Yabelana
Kopa
Ufuna ukuba iimbalasane zakho zigcinwe kuzo zonke izixhobo zakho? Bhalisela okanye ngena
@ 2024 Korpu Company
انجیلِ لوقا 22
22
یهودا خیانت
1بی خمیر مایه فَطیر عید که اَجو پِسَخ عید واندِه نزدیک آبییَی، 2و سران کاهنان که معبده علما بِنده و تورات معلمین ای راهی پَش گَردِسَینده که چه طَرَه عیسی بوکوشنده، چون مردمَ کودَ ترسِسَیندِه. 3اُخُری شیطان بشه یهودای اِسْخَریوطی جِلد که ای نفر اَز عیسی دونزه شاگردِ به. 4یهودا بِشه سران کاهنان و معبده نیگهبانان فرماندهان وَر و چونییم لاوِش بِکَه که چه طره عیسی چون دس تَحویل بیدی. 5اَون شاد ببنده و قرارشون بِنا که اَجو پولی آدینده. 6یهودا نی راضی ببه و ای فرصتی پَش گردِسَی تا دور از مردمون چَشم، عیسی چون تسلیم بِکَره.
آخرین شوم شاگردان خَمنا
7فَطیر عید روز که گَوِسَن پِسَخ عیده وَرَه قربونی بِکَرنده، آرَسس. 8عیسی، پِطرُس و یوحناش بخرسا و اَجونش بوات: «بِشا و پِسَخ عید شومِ چَما را تهیه بوینا تا بُخرام.» 9اَون آپرسسنده: «گَوی کا تهیه بوینوم؟» 10عیسی جواو بدا: «وختی که شهر دِله شا ای مَردکی وینا که آ و کوزَهای داره. چُو پش بِشا اَ کییَه ای که اَو چو دِله شی 11و اَ کییَه صاحابه بوایو: ”چَما استاد واتشه: «میهمون خانه کاره تا پِسَخ عیدِ شومِ چِمن شاگردانییَم بِر بُخَرم؟»“ 12اَو بِلندَ بالا خانه ای شَماهون نشون دی که همه ی وسایله داره. بِر چِمنا شوم را تهیه بوینا.» 13اَون بِشنده و همه چیشون همنه که عیسی اَجون واتش به، بوینتنده و پِسَخ عید را تهیه شون بوینت.
14وختی که شوم وقت آرَسس، عیسی سِفره سَر بِنِشت و حواریون چو خمنا بِنِشتِنده. 15عیسی اَجون بوات: «خیلیم گَوِسَی چِمن عذاب ویتنه پیش اَم پِسَخَ شوم شَما خمنا بُخَرم. 16چون شَمارا وام که دِ اَم پسخ عیده شومَ دَ نُخَرِم تا اَ زمون که خدا پاتشاهیه دَ انجام بیبی.» 17اُخُری ای قَدارِش اوگَت و شکرش بِکَه و بِوات: «اَجِمِ بِگیرا و اِشتن میون بِبخشا. 18چون شَمارا وام که، تا خدا پاتشاهی مَرِسِه از دِ اَم انگور دارَ دَ میوه نُخَرِم.» 19ای نانش اوگَت و شکرش بِکَه و پارش بِکَه و اَجونش بدا و بِوات: «اَم چِمن بدنه که شَما خونین فدا بی؛ اَم کاره چمن ویر آیردنه را انجام بدیا.» 20عیسی شومِ پَش ای قداره ایش اوگت و بِوات: «ام قداره، خدا تازه عهد نشونه اِسه، که چِمن خون ییَم مهر بی، خونی که شَما نجات را ایبی. 21امّا بزونو اَ کَسی که اَمِن خیانت کره، چِمِن خمنا سِفرِه سر نِشته. 22انسان زا، همنه که چو را مقدر اسه، شی، امّا وای بر اَ کسی که اَجو دشمنه تسلیم کره.» 23اُخُری چُو شاگرده هَندیگرَ دَ آپرسسنده که کومین از اوه عیسی خیانت کَره.
24شاگرده هندیگرییَم بَحثیشون بکه که چون میون کومین همُّنَ دَ پیله تره. 25عیسی اَجون بوات: «علایدَه قومه پاتشاهون، مردمه را اربابتی کرنده؛ و اَوی که چون حکم کمتره هنی اَجو ”ولی نعمت “واندِه. 26امّا شَما هِمنَه مبا. پیله ترین شَما میون گَوَن وِلِگ ترینون شارین بیبی و ارباب گَوَن نوکری شارین بیبی. 27کومین پیله تره، اَ کسی که سِفرِه سَر بنشه یا اَ کسی که خِدمَت بکره؟ مگم اَ کسی که سِفره سَر نِشته پیله تَر نی؟ امّا اَز شَما میون خادم شارین اِسّم.
28«شَما کسانی اسیو که چِمن امتحان و سختییون دلَ چِمِن خمنا اسییو. 29پس همنه که چِمن په پاتشاهیه حقش اَمِن آدایه، اَز شَما آدیم 30تا شَما چِمن پاتشاهیه چِمن سِفرِه سَر چِمِن خمنا بُخَرا و آخرا و تختون سَر بِنِشا و خدا قومه دونزده قبیله را داوری بِکَراه.
31«ای شَمعون، ای شَمعون، دِدِس شیطون گَوِسَی شَماهون، گندِم شارین که چو پوشَ دَ جدا آکره، جدا بکره. 32امّا از اِشرا دِعام بکه تا اِشته ایمان از بین مشی. و وختی که توبر بکه، اِشته برارون ایمانِ قوت بیدی.» 33اَو چو جواوَ بِوات: «ای آقا، از حاضرم هم اِشتَه خمنا زندان بیشیم و هم اِشتَه خمنا بِمَرم.» 34عیسی جواو بدا: «ای پِطرُس، اته وام که هارو پیش اَز اَم که سوکوله بِخونیه، اَمِن سه را هاشا کَری و وای اَمِن اونزونی. 35اُخُری چون کودَ آپرسس: « اَ زمون که شَماهون بدون پول کیسه و کوله بار و پای جار بِخِرسامه، چیزی را محتاج بِبَیو؟» شاگردِ جواوشون بدا: «نه، هیچی.» 36پس اجونش بوات: «هَنِنه هر که کیسه یا کوله بار داره، اَجو اوگوره و اگم قَمَه نداره، اِشتن خَلاو بِخروشه و ای قَمَه ای بِخِره. 37چون اَم مقدسه نیویشته عون نویشته گَوَن چِمنا اتفاق دِگِنه: ”اَو جنایتکارون دستَه حساب ببه.“ آها، اَ چیونی که چِمن درباره نویشته بیاسه، اتفاق دِگِنِنده.» 38شاگردِ بواتند: «ای خداوند، دِدِس اَما بییا دِ قَمَه داروم.» عیسی اجون بوات: «وَسِه!»
دوُعا زینون کوه سر
39اُخُری عیسی بومه و همیشه شارین بِشه زیتون کوه طرف و چُو شاگردِه چُو پش بِشنده. 40وختی آرَسسنده بِر عیسی اَجون بوات: «دِعا بِکَراه تا امتحانون دِله دِمَگنا.» 41اُخُری عیسی ایکه چون کودو دور ببه و زانوش بِزِه و همنِش دِعا بِکَه: 42«ای په، اگم اشته خواستَه عه، اَم قداره چَمَنَ دور بکه؛ اما نه چِمن خواسته دَ بلکم اِشته خواسته دَ بیبی.» 43اُخُری ای فرشتهای آسمونَ دَ چو را ظاهر آبه و اَوِش قوت بِدا. 44پس چون پیله عذابی به، جدییَتییَم دعاش بِکه، و چُو عرق، خونه تِلَه شارین زمین سر تِلِش کردَی. 45وختی چُو دِعا تموم آبه عیسی اُپاپ بِبِه و شاگردون وَر آگَردِس، بیوینتِشه که اون خُتِندِ. 46اَجونش بوات: «چرا خوتَیو؟ اوپاب ببا و دِعا بِکَراه تا امتحان دلَ دِمگنا.»
عیسی گیریفتار بین
47عیسیی حلا لاوش کردَی که دسته ای راه دَ آرَسسنده. یهودا، ای نفر از اَ دونزده شاگرده، اَجونش هدایت کَردَی. اَو عیسی نزدیکی بومه تا اَجو ماچ بکره، 48امّا عیسی اَجو بوات: «ای یهودا، انسان زا، ای ماچِییَم تسلیم کری؟» 49وختی عیسی پیروان بِزونسِنده چه اتفاقی دگنه بواتشون: «ای آقا، اَما چَما قمه عون اَبَر آیروم» 50و ای نفر از چو شاگرد معبده پیله کاهن نوکرش قمه اییم بِزه و چُو راسَه گوششه ایبِرشه. 51امّا عیسی بوات: «اَم کاره مکرا!» و اَ مردکه گوشش دس اونا و چو گوشش شفا بدا. 52اُخُری عیسی، سران کاهنون و معبده نگهبانون فرماندارون و شیخانی که چو دستگیربینِ را اومییه بِنده بِوات: «مگم از راهزنم که چماق و قمه اییم ییَم چِمن پَش آیو 53هر روز معبد دَ شَما خَمنا بَیم، و اَمنرون دس نِزِه. امّا هَنِنَه شَما وخته و تاریکی قوت وخته.»
پِطرُس هاشا
54اُخُری اَوشون بِگَت و معبده پیله کاهن کییَه ببردشونه. پِطرُس دورَ دَ چو پَش شی اَی. 55اَ کییَه حیاط وسط ای آتشیش آگَت و جماعتی آتَش دویر نِشته بِنده. پِطرُس چون وَرَ بنشت. 56ای کنیزی پِطرُسش آتش روشناییَ دَ بوینتشه و اَوِش دِدِشت و بوات:«ام مَردَک چو خمنا به.» 57امّا پطرُس هاشاش بِکه و بِوات: «ای زَنَک اَجو اونزونم.» 58کمکی بعد علایدَه نفری بومه و بِوات: «ته ای نفر از چون اسیش.» اما پِطرُس جواو بدا: «ای مردک، از چون خمنا نیم.» 59ای ساعت بِگذَشت و علایدَه نفری بومه و تأکیدییَم بوات: «یقین دارم ام مردک چو خمنا به، چون جلیلی به.» 60اما پِطرُس جواو بدا: «ای مردک، از نِزونم چِه وای.» پِطرُس لاوِش کردَی که سوکوله بِخونتشه. 61اُخُری عیسی خداوند آگَردِسشُ و پِطرُسش دِدِشت و پِطرُس چو لاوش ویر بایرد که واتش بِه: «هارو پیش از اَم که سوکوله بخونیه، ته سه را اَمِن هاشا کری.» 62پطرس اَبَر بشه و زار زار بِورَمِس.
عیسی مسخره بیین
63اَونی که عیسی شون دویره کرده به، اَوِشون بِزه و مسخره شون بِکَه. 64چو چَشم شون دِبست و بواتشون: غیبَ دَ بوا بیوینوم که اَتَه زَنِه» 65و اَوِشون پِر علایدَه دِشنامونشون بِدا.
عیسی محاکمۀ شورای یهود پیش
66وختی روز ببه، یهودیان قومه شیخون، یانی سران کاهنان و تورات معلمین، جلسه شون تشکیل بدا و عیسی شون بایرد چون ور. 67بواتشون: «اَجَما بوا تَه مسیح موعود اِسّیش.» عیسی جواو بدا: «اگم بوام چِمن لاوع باور نکرا، 68و اگم شَما کودَ آپرسم، چِمن جواو ندیا. 69امّا چِمه پَش، انسان زا وینا که خدا راسه دسه قوت نِشِه.» 70همُّن بواتشون: «پس تَه خدا زایش؟» عیسی جواو بدا: «شَما بواتَیو که از اِسّیم.» 71پس اَون بواتشون: «دِ شاهدِ چرا اسِنده؟ اَما چو گرَ دَ بَشنوسَیوم.»
Ekhethiweyo ngoku:
:
Qaqambisa
Yabelana
Kopa
Ufuna ukuba iimbalasane zakho zigcinwe kuzo zonke izixhobo zakho? Bhalisela okanye ngena
@ 2024 Korpu Company