Популярні біблійні вірші з Лукъа 10

Поділитись

Шолайлыкъда, сизге оьзюгюзге гьеч бир заралсыз йыланланы, акъырапланы ва душманны бютюн гючюн аякъ тюпге салып таптап янчмакъ учун ихтияр беремен.

– Марта, Марта! Сен кёп затны гьайын этип талашып айланасан, янгыз бир зат тарыкъ. Мариям буса оьзюнден чыгъарылып алынмажакъ яхшы пайын сайлагъан, – деп жавап бере Иса огъар.

– «Раббинг Аллагьны бютюн юрегинг булан, бютюн жанынг булан, бютюн гючюнг булан ва бютюн гьакъылынг булан сюй» ва «ювугъунгну оьзюнгню йимик сюй», – дей о.

Иса олагъа булай дей: – Тюшюм кёп, амма ишчилер аз. Шолай болгъанда, Оьзюню тюшюмюн жыймагъа ишчилер йиберсин деп, тюшюмню Есине тилегиз!

Сен ойлашагъан кюйде, къачакъланы къолуна тюшген адамны ювугъу шо уьч де гишиден къайсыдыр? – Огъар рагьму этген адамдыр, – дей о. – Буса бар, сен де шолай этерсен, – дей Иса.

Барыгъыз! Мен сизин бёрюлени арасына къозуланы йимик йиберемен.