Sevgi Kutsal Hafta Boyunca SürerÖrnek

Dur ve düşün. İsa’nın öldüğü günün ertesi… O gün, birçok kişi için tarifsiz bir umutsuzluk doluydu. Çünkü dostları, öğretmenleri ve umutla bekledikleri kral artık yoktu.

Planlar bozulduğunda yaşanan hayal kırıklığı gerçekten yıkıcıdır. İnsanı, “Bunca şey boşuna mıydı? Şimdi ne yapacağım?” gibi sorulara sürükler.

İsa’nın öğrencileri için bu sorular çok gerçekti. Korku, kafa karışıklığı ve belirsizlik büyük ihtimalle zihinlerini ve yüreklerini doldurmuştu. Ne olacağını bilmiyorlardı.

Ama yine de... Sevgi oradaydı.

İsa’nın öldüğü günün ertesi, Şabat Günü’ydü—yani işten uzak durulan, ibadet için ayrılmış özel bir gündü. Düşünün, böyle bir günde öğrencilerinin hiçbir şey yapmadan durması, sadece ibadet etmeye çalışması... Dostlarını ve önderlerini kaybetmişken... İmkânsız gibi geliyor. Ama o bekleyiş, aslında çok gerekliydi. Çünkü Tanrı bize, umutsuzluğun ortasında bile sevgisinin hâlâ orada olduğunu göstermek istiyordu. Tanrı’nın sevgisi durmamıştı. Sessizliğin içinde çalışıyor, karanlığın içinde varlığını sürdürüyor, kalplere dokunuyordu.

Bugün biraz duraksayın Tanrı’yla zaman geçirin. Ona sorun: Bu dönemde size ne söylüyor, sizin için ne yapıyor?