Yas YolculuğunuzÖrnek

BİRİNCİ GÜN: Aynı Anda Acı ve Umut

İnananlar olarak, sevdiğimiz biri öldüğünde yas tutarız. Ölüm çok acı verir! Kutsal Yazılar'ın ve son 2000 yılı aşkın süredir Hristiyanların tanıklığı, İsa'ya inanmanın acıyı ortadan kaldırmadığıdır. Ölüm bir düşmandır.

Belki de bazı açılardan keder inanan için daha da acı vericidir. Tanrı'nın sevgisi kalplerimizi o kadar yumuşatmıştır ki, daha çok önemsiyor ve seviyoruz, bu yüzden ölümün acısı özellikle dayanılmazdır. Derin yas, büyük sevginin bedelidir.

Evet, yas tutuyoruz ama farklı şekilde yas tutuyoruz.

Bu fark, acının yokluğu değildir. Aynı anda dayanılmaz bir acı ve bastırılamaz bir umut deneyimlememizdir.

Hristiyan için bu yolculuk, Tanrı'ya gerçek şifayı getirmesi için tam fırsat verirken kederin insan işini yapmakla ilgilidir.

Ölümün "NORMAL olmadığını" kabullenmek ve sonunda yine de yaşamaya devam etmeyi seçmekle ilgilidir.

Bazen acı ve umut dalgaları ruhunuzun kıyılarına çarparken birbirini kovalar. Sadece yas tutan bir imanlı, böylesine dayanılmaz bir acı hissetmenin ve yine de böylesine yıkılmaz bir umuda sahip olmanın nasıl mümkün olabileceğini anlayabilir.

Acı çekmek de umut etmek de doğrudur.