İsa'yla 40 Gün Yolculuk - Diriliş Orucu PaylaşımıÖrnek

Bugünkü okumamız yalnızca bir ayet. Ama bu birkaç kelime duygu yüklü. İsa'yı Getsemani Bahçesi'nde tek başına Babası'na feryat ederken görüyoruz.

İsa, duygunun doğallığıyla haykırıyor: "Baba, mümkünse bu kâse benden uzaklaştırılsın..."

Istıraptan iki büklüm olmuş durumda. O'nun insanlığını görüyoruz. Sınırsız fiziksel işkenceyle yüzleşmek üzeredir. Ama daha da kötüsü, İsa dünyanın ahlaksızlığını ve günahını üstlenirken Babası yüzünü çevirdiğinde, daha önce hiç yaşamadığı bir yalnızlık deneyimleyeceğini biliyordu.

Sonra dua etmeye devam ediyor. "Yine de benim değil, senin istediğin olsun."

Bu, insan ve ilahi olanın, en büyük sevgi ve itaat eylemlerinden birinde bir araya geldiği andı.

Günahı bilmeyen kişi, biz Tanrı'nın doğruluğu olabilelim diye günah oldu. Sınırsız lütuf. Hak edilmemiş iyilik.

Artık korktuğum bir mahkumiyet yok. İsa ve O'ndaki her şey benimdir.

Uygulama

İsa'nın Baba Tanrı'ya itaatine benim yanıtım nedir? Bahçedeki ıstırabına benim cevabım ne? Önündeki zorlu yolculuğu bilen ama yine de sonuna kadar gitmeye kararlı olan bir Tanrı'nın önünde tapınmak için dizlerimin üstüne çökecek miyim? Bunun hayatım için kişisel bir vahiy olmasına izin veriyor muyum?

Dua Edin

Tatlı İsa, Getsemani Bahçesi'ndeki o anı anlayamıyorum. Gecenin karanlığında yalnızdın. Ama bu, Çarmıh'ta yaşayacağın yalnızlıkla karşılaştırıldığında hiçbir şeydi. Yine de itaat ederek yürümeyi seçtin. Sadece "yine de senin istediğin olsun" diyerek, acı çeken insanlığa olan sevgini gösterdin. Önünde hayranlıkla eğiliyorum. Amin