Mezmur 105
105
MEZMUR 105
1 RABBE şükredin, ismini çağırın;
Kavmlar arasında onun işlerini bildirin.
2Ona ilâhi okuyun, ona terennüm eyleyin;
Bütün şaşılacak işlerini söyleyin.
3Mukaddes ismile övünün;
RABBİ arıyanların yüreği sevinsin.
4 RABBİ ve onun kuvvetini arayın;
Yüzünü daima arayın.
5Ey kulu İbrahimin zürriyeti,
Seçtiği Yakubun oğulları,
6Ettiği şaşılacak işleri, onun hârikalarını,
Ve ağzının hükümlerini anın.
7Allahımız RAB odur;
Hükümleri bütün yeryüzündedir.
8O ebediyen ahdini,
Ve bin nesle kadar buyurduğu sözü,
9İbrahim ile olan ahdini,
Ve İshaka olan andını hatırladı:
10Mirasınızın payı olmak üzre,
Kenân diyarını sana vereceğim, diyerek,
11Kanun olarak Yakuba,
Ebedî ahit olarak İsraile teyit etti;
12O vakit sayıca az, çok az adamlardı,
Orada misafirlerdiler.
13Milletten millete,
Bir ülkeden başka bir kavma geziyorlardı.
14Kimseyi onlara kötülük etsin diye bırakmadı;
Onlar uğruna kıralları bile azarladı:
15Meshettiklerime dokunmayın,
Peygamberlerime kötülük etmeyin, dedi.
16Ve memlekete kıtlığı çağırdı;
Bütün yiyeceklerini kırdı.
17Önlerinden bir adam gönderdi;
Yusuf köle olarak satıldı.
18Ayaklarını bukağı ile incittiler;
Onu demire vurdular;
19Onun sözü yerine gelinciye kadar,
RABBİN sözü onu denedi.
20Kıral gönderip onu çözdü;
Kavmlara hükmeden onu salıverdi.
21Onu kendi evi üzerine efendi,
Ve bütün serveti üzerine müdür kıldı;
22Ta ki, reislerini istediği gibi bağlasın,
Ve ihtiyarlarına hikmet öğretsin.
23İsrail de Mısıra geldi;
Ve Yakub Ham diyarında misafir oldu.
24Kavmını pek çok artırdı,
Ve onları hasımlarından daha kuvvetli etti.
25Kavmından nefret eylesinler diye,
Kullarına hile eylesinler diye yüreklerini döndürdü.
26Musa kulunu,
Seçmiş olduğu Harunu gönderdi.
27Onların arasında onun alâmetlerini,
Ve Ham diyarında şaşılacak işlerini yaptılar.
28Karanlığı gönderdi ve karanlık eyledi;
Ve sözüne karşı durmadılar.
29Sularını kana döndürdü,
Ve balıklarını öldürdü.
30Memleketlerinde kurbağalar kaynaştı,
Kıralların odalarında bile.
31O buyurdu ve sinek sürüleri,
Bütün sınırları içine bitler üşüştü.
32Onlara yağmur yerine dolu,
Ve memleketlerine alevli ateş verdi.
33Bağlarını ve incir ağaçlarını vurdu,
Ve sınırları içinde olan ağaçları kırdı.
34O buyurdu ve çekirgeler,
Ve sayısız cirat geldi,
35Ve onların memleketinde bütün otu yediler,
Ve topraklarının mahsulünü yediler.
36Ve onların memleketinde ilk doğanları,
Kuvvetlerinin ilkini vurdu.
37Ve gümüş ve altın ile onları çıkardı;
Ve sıptlarında yolda kalan yoktu.
38Onlar gidince Mısır sevindi;
Çünkü onların korkusu üzerlerine çökmüştü.
39Örtü olarak bulutu,
Ve geceleyin aydınlatmak için ateş yaydı.
40İstediler de bıldırcın getirdi,
Ve onları göklerin ekmeğile doyurdu.
41Kayayı yardı ve sular fışkırdı;
Kurak yerlerde ırmak gibi aktılar.
42Çünkü mukaddes sözünü,
Ve kulu İbrahimi andı.
43Ve kavmını meserretle,
Seçmiş olduklarını terennümle çıkardı.
44Ve onlara milletlerin yerlerini verdi;
Ve ümmetlerin emeğini miras aldılar;
45Ta ki, onun kanunlarını tutsunlar,
Ve onun şeriatlerini yapsınlar.
RABBE hamdedin.
Seçili Olanlar:
Mezmur 105: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941