Luka 22
22
BAP 22
1 FISIH denilen hamursuz bayramı yaklaşıyordu. 2Başkâhinler ve yazıcılar İsayı nasıl öldüreceklerini araştırıyorlardı; çünkü halktan korkuyorlardı.
3Ve Şeytan Onikilerden sayılan, İskariyot denilen Yahudaya girdi. 4Ve gidip başkâhinler ve kumandanlarla İsayı onların eline nasıl verebileceğini konuştu. 5Sevindiler, ve ona para vermek için uyuştular. 6O da razı oldu, ve halk yokken İsayı onların eline vermek fırsatını arıyordu.
7Fısıh kurbanı kesilmesi gerek olan hamursuz günü geldi. 8Ve İsa: Gidin, bizim için Fıshı hazırlayın da yiyelim, diye Petrus ile Yuhannayı gönderdi. 9Onlar İsaya dediler: Nerede hazırlıyalım istiyorsun? 10İsa da onlara dedi: İşte, siz şehre girdiğiniz zaman, testi ile su taşıyan bir adam size rastgelecek; gireceği eve onun ardınca gidin. 11Ve evin sahibine diyin: Muallim sana: Şakirtlerimle beraber Fıshı yiyeceğim misafir odası nerede? diyor. 12Ve o size döşenmiş yukarı katta büyük bir oda gösterecektir; orada hazırlayın. 13Ve gidip İsanın kendilerine dediği gibi buldular; ve Fıshı hazırladılar.
14Saati gelince, İsa resullerle beraber oturdu. 15Ve onlara dedi: Ben elem çekmezden önce bu Fıshı sizinle beraber yemeği çok arzuladım; 16zira ben size derim: Allahın melekûtunda tamam oluncıya kadar, onu yemiyeceğim. 17İsa bir kâse aldı, ve şükreyledikten sonra: Bunu alın, aranızda paylaşın, dedi; 18çünkü ben size derim: Allahın melekûtu gelinciye kadar, ben artık asmanın mahsulünden içmiyeceğim. 19Ve İsa ekmek aldı, ve şükrettikten sonra onu kırdı: Bu sizin için verilen benim bedenimdir; bunu benim anılmam için yapın, diyerek onlara verdi. 20Ve akşam yemeğinden sonra: Bu kâse sizin için dökülen benim kanımla olan yeni ahittir, diyerek ayni suretle kâseyi de onlara verdi. 21Fakat işte, beni ele verenin eli benimle beraber sofradadır. 22Çünkü İnsanoğlu mukadder olduğu üzre gerçi gider; fakat vay o adama ki, onun vasıtası ile ele verilir! 23Ve kendilerinden kim bu işi yapacak diye aralarında soruşmağa başladılar.
24Kendilerinden kim daha büyük sayılacak diye aralarında çekişme oldu. 25İsa onlara dedi: Milletlerin kıralları onlar üzerinde saltanat sürerler; ve üzerlerine hâkim olanlara Velinimet denilir. 26Siz böyle olmıyacaksınız; fakat sizin aranızda daha büyük olan, en küçük gibi olsun; ve baş olan, hizmetçi gibi olsun. 27Çünkü hangisi daha büyüktür, sofrada oturan mı, yoksa hizmet eden mi? Sofrada oturan değil mi? Ben ise, sizin aranızda hizmet eden gibiyim. 28Fakat geçirdiğim imtihanlarda benimle beraber dayanmış olanlar sizsiniz; 29ve Babam bana melekût tahsis ettiği gibi, ben de melekûtumda soframda yiyesiniz ve içesiniz, 30ve İsrailin on iki sıptına hükmederek tahtlar üzerinde oturasınız diye size bir melekût tahsis ediyorum.
31Simun, Simun, işte, buğday gibi kalburlamak için Şeytan sizi istedi; 32fakat senin imanın tükenmesin diye senin için ben dua ettim; ve yine döndüğün zaman, kardeşlerine kuvvet ver. 33O da İsaya dedi: Ya Rab, seninle hem zindana, hem ölüme gitmeğe hazırım. 34İsa dedi: Petrus, sana diyorum: Beni tanıdığını üç kere sen inkâr etmeden, bugün horoz ötmiyecek.
35İsa onlara dedi: Ben sizi kesesiz, torbasız, ve çarıksız olarak gönderdiğim zaman, bir şeyiniz eksik mi idi? Onlar ise: Hiç bir şeyimiz, dediler. 36İsa da onlara dedi: Fakat şimdi, kesesi olan onu alsın, ve torbası olan da alsın; ve olmıyan esvabını satsın, ve kılıç satın alsın. 37Çünkü ben size derim: Bu yazılmış olan: “Ve günahkârlarla sayıldı,”#İşaya 53:12. sözü bende tamamlanmak gerektir; çünkü benim hakkımdaki sözlerin yerine gelmesi gerektir. 38Ve onlar: Ya Rab, işte, burada iki kılıç, dediler. İsa onlara: Yeter, dedi.
39Dışarı çıkıp âdeti üzre Zeytinlik dağına gitti; şakirtler de onun ardınca gittiler. 40Oraya varınca, İsa onlara dedi: Dua edin ki, iğvaya düşmiyesiniz. 41Kendilerinden bir taş atımı kadar ayrıldı; diz çöktü ve: 42Ey Baba, eğer istiyorsan, bu kâseyi benden geçir; lâkin benim iradem değil, seninki olsun, diye dua etti. 43Ve İsaya, gökten bir melek görünüp ona kuvvet verdi. 44Şiddetli ıstırapta olarak, ziyade hararetle dua etti; teri toprağın üzerine düşen büyük kan damlaları gibi idi. 45Duasından kalktığı zaman, şakirtlere geldi, onları kederden uyumakta bulup kendilerine dedi: 46Neden uyuyorsunuz? Kalkın, dua edin ki, iğvaya düşmiyesiniz.
47İsa henüz söylemekte iken, işte, bir kalabalık, ve Yahuda denilen Onikilerden biri onların başında geliyordu; ve Yahuda İsayı öpmek için kendisine yaklaştı. 48Fakat İsa ona dedi: Yahuda, sen İnsanoğlunu bir öpüşle mi ele veriyorsun? 49Onun çevresinde olanlar ne vaki olacağını görünce: Ya Rab, kılıçla vuralım mı? dediler. 50Ve onlardan biri başkâhinin hizmetçisini vurup sağ kulağını düşürdü. 51Fakat İsa cevap verip dedi: Bırakın, bu kadar. Ve kulağına dokunarak, onu iyi etti. 52İsa, üzerine gelmiş olan başkâhinlere, mabedin kumandanlarına ve ihtiyarlara dedi: Kılıçlarla ve sopalarla, bir hayduda karşı imiş gibi mi çıktınız? 53Ben her gün sizinle mabette olduğum zaman, siz bana el uzatmadınız; fakat bu sizin saatinizdir, ve karanlığın kudretidir.
54İsayı yakalıyıp götürdüler, ve başkâhinin evine soktular. Petrus da uzaktan ardınca gidiyordu. 55Avlunun ortasında bir ateş yakıp birlikte oturdukları zaman, Petrus onların arasında oturdu. 56Ve bir hizmetçi kız, Petrusun ateş ışığında oturduğunu görerek ona dikkatle bakıp dedi: Bu adam da onunla beraberdi. 57Fakat o: Kadın, ben onu tanımam, diye inkâr etti. 58Biraz sonra bir başkası onu görüp dedi: Sen de onlardan birisin. Fakat Petrus: Be adam, değilim, dedi. 59Bir saat kadar sonra bir başkası: Gerçekten bu adam onunla beraberdi, çünkü Galilelidir, diye ısrar etti. 60Fakat Petrus: Be adam, senin ne dediğini bilmem, dedi. Henüz söz söylemekte iken, hemen horoz öttü. 61Ve Rab dönüp Petrusa baktı. Petrus Rabbin kendisine: Bugün horoz ötmeden önce beni üç kere inkâr edeceksin, diye söylediği sözü hatırladı. 62Ve dışarı çıkıp acı acı ağladı.
63İsayı tutan adamlar onunla eğlendiler, onu dövdüler, 64gözünü bağladılar ve ona: Sana kim vurdu? peygamberlik et, diye sordular. 65Ve söverek ona karşı başka çok şeyler söylediler.
66Gündüz olunca, kavmın ihtiyarlar heyeti, başkâhinler ve yazıcılar toplandılar, ve onu Millet meclislerine getirip: 67Eğer Mesih isen, bize söyle, dediler. Fakat İsa onlara dedi: Eğer size söylersem, inanmıyacaksınız; 68ve eğer size sorarsam, cevap vermiyeceksiniz. 69Fakat bundan sonra İnsanoğlu Allahın kudreti sağında oturmuş olacaktır. 70Ve hepsi dediler: Öyle ise, sen Allahın Oğlu musun? Onlara dedi: Söylediğiniz gibidir, çünkü ben oyum. 71Onlar da dediler: Artık şehadete ne ihtiyacımız var? çünkü onun ağzından biz işittik.
Seçili Olanlar:
Luka 22: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941