Luka 1
1
BAP 1
1 A RAMIZDA vaki olmuş şeylerin hikâyetini, başlangıcından gözlerile görenlerin ve kelâmın hizmetçisi olanların bizlere nakil ettiklerine göre tertip etmeğe bir çok kimseler giriştiklerinden, 2ben de, ta başından beri hepsini dikkatle araştırıp tahkik ederek, 3ey faziletli Teofilos, olduğu gibi sırası ile sana yazmağı münasip gördüm; 4ta ki, sana öğretilen kelâmın doğruluğunu bilesin.
5Yahudiye kıralı Hirodesin günlerinde, Abiya takımından Zekeriya adında bir kâhin vardı; onun karısı da Harun kızlarından, ve adı Elisabet idi. 6Her ikisi de Allah indinde salih olup Rabbin bütün emirleri ve hükümlerinde kusursuz yürümekte idiler. 7Onların çocuğu yoktu, çünkü Elisabet kısır idi, ve ikisi de çok yaşlı idiler.
8Ve vaki oldu ki, Zekeriya kendi takımının sırasında Allahın huzurunda kâhinlik hizmetini ederken, 9kâhinlik ayini üzre buhur yakmak için, Rabbin mabedine girmek kurası kendisine düştü. 10Bütün halk cemaati buhur saatinde dışarda dua ediyorlardı. 11Rabbin bir meleği Zekeriyaya göründü, ve buhur mezbahının sağında durdu. 12Zekeriya onu görünce şaşırdı, ve üzerine korku düştü. 13Fakat melek ona dedi: Korkma, Zekeriya; çünkü duan işitildi, karın Elisabet sana bir oğul doğuracak, onun adını Yahya koyacaksın. 14Sevinç ve safa bulacaksın; onun doğmasından bir çokları da sevinecekler. 15Çünkü Rabbin gözünde büyük olacak, şarap ve içki içmiyecek; ve daha anasının karnından Ruhülkudüsle dolu olacak. 16İsrail oğullarından bir çoğunu onların Allahı Rabbe döndürecek. 17Babaların yüreklerini oğullara, âsileri salihlerin hikmetine çevirmek, ve Rabbe âmade bir kavm hazırlamak üzre İlyanın ruhu ve kudretile onun önünde yürüyecektir. 18Zekeriya da meleğe dedi: Ben bunu nasıl bileyim? çünkü ben yaşlı bir adamım, karım da çok yaşlıdır. 19Melek cevap verip ona dedi: Ben Allah önünde duran Cebrailim; seninle konuşmağa, ve bu şeyleri sana müjdelemeğe gönderildim. 20İşte, dilin tutulacak, ve bu şeyler oluncıya kadar, söz söyliyemiyeceksin; çünkü vaktinde yerine gelecek olan sözlerime inanmadın. 21Halk Zekeriyayı bekleşip duruyor, ve mabette gecikmesine şaşıyorlardı. 22Zekeriya ise, çıktığı zaman, onlarla konuşmadı; onlar da mabette bir rüyet gördüğünü anladılar; ve Zekeriya onlara işaretler edip dilsiz kaldı. 23Ve vaki oldu ki, hizmetinin günleri bitince, evine gitti.
24O günlerden sonra karısı Elisabet gebe kaldı; beş ay evine kapanıp dedi: 25İnsanlar arasında aybımı gidermek için Rab üzerime nazar eylediği günlerde bana böyle etti.
26Altıncı ayında, Allah tarafından Cebrail melek Galilede Nâsıra denilen şehre, 27Davud evinden Yusuf adındaki adama nişanlı olan bir kıza gönderildi; kızın adı Meryem idi. 28Melek onun yanına girip dedi: Selâm, ey nimete eren kız, Rab seninledir. 29Ve Meryem bu sözlerden çok şaşırarak: Bu nasıl selâmdır? diye düşünüyordu. 30Melek ona dedi: Korkma, Meryem; çünkü Allah önünde inayet buldun. 31Ve işte, gebe kalıp bir oğlan doğuracaksın, ve adını İsa koyacaksın. 32O büyük olacak, ona Yüce Allahın Oğlu denecek; Rab Allah ona babası Davudun tahtını verecek; 33Yakubun evi üzerinde ebediyen saltanat sürecek; ve onun melekûtuna#1:33 Kırallık, saltanat. hiç son olmıyacaktır. 34Meryem de meleğe dedi: Bu nasıl olacak? çünkü ben er bilmem. 35Melek cevap verip ona dedi: Ruhülkudüs senin üzerine gelecek, Yüce Olanın kudreti üstüne gölge salacak; bunun için de doğacak olan mukaddese Allahın Oğlu denecektir. 36Ve işte, senin akrabandan Elisabet de ihtiyarlığında bir oğlana gebe kaldı; ve kendisine kısır denilmiş olan kadının bu altıncı ayıdır. 37Zira Allahtan olan bir söz hükümsüz kalmaz. 38Meryem de dedi: İşte, Rabbin kulu; bana dediğin gibi olsun. Ve melek ondan ayrıldı.
39O günlerde Meryem de kalktı ve dağlığa, bir Yahuda şehrine acele ile gitti. 40Zekeriyanın evine girip Elisabete selâm verdi. 41Ve vaki oldu ki, Elisabet Meryemin selâmını işitince çocuk karnında sıçradı; ve Elisabet Ruhülkudüs ile doldu; 42büyük bir çığlık koparıp dedi: Sen kadınlar arasında mubareksin, karnının semeresi de mubarektir. 43Bu bana nereden oldu da, Rabbimin anası yanıma geldi? 44Çünkü işte, senin selâmın sesi kulağıma erdiği anda, çocuk karnımda sevinçten sıçradı. 45İman eden kadına ne mutlu! çünkü Rab tarafından kendisine söylenen şeyler tamam olacaktır. 46Ve Meryem dedi:
Canım Rabbi yükseltir,
47Ve Kurtarıcım Allah ile ruhum sevinir.
48Çünkü kulunun hakir haline baktı;
Zira işte, bundan sonra bütün nesiller bana mubarek diyecekler.
49Çünkü Kudretli olan bana büyük şeyler etti;
Onun ismi kuddûstur.
50Merhameti nesillerden nesillere,
Kendisinden korkanlaradır.
51Bazusu ile kudret gösterdi;
Mağrurları yüreklerinin kuruntusu ile dağıttı.
52Hükümdarları tahtlarından indirdi,
Ve hakirleri yükseltti.
53Açları iyi şeylerle doyurdu;
Ve zenginleri boş döndürdü.
54(Babalarımıza söylediği gibi)
İbrahim ile onun zürriyetine merhameti ebediyen hatırlamak için,
55Kulu İsraile yardım etti.
56Meryem Elisabetin yanında üç ay kadar kaldıktan sonra, evine döndü.
57Elisabetin doğuracağı vakit tamam oldu; ve bir oğlan doğurdu. 58Komşuları ve akrabası, Rabbin ona büyük merhamet ettiğini işittiler; ve onunla beraber sevindiler. 59Ve vaki oldu ki, sekizinci gün, çocuğu sünnet etmek için geldiler; ve onun adını, babasının adına göre, Zekeriya koyuyorlardı. 60Anası cevap verip dedi: Yok, fakat adı Yahya olacak. 61Ona dediler: Akrabandan bu adda kimse yoktur. 62Ve: Ne ad konulmasını istersin? diye babasından işaretle sordular. 63O, bir levha istedi: Adı Yahyadır, diye yazdı. Hepsi şaştılar. 64Onun ağzı hemen açıldı, dili çözüldü, Allaha hamdederek söz söyledi. 65Etrafında oturanların hepsine korku düştü; ve hep bu sözler bütün Yahudiye dağlığında yayıldı. 66İşitenlerin hepsi: Bu çocuk acaba ne olacak? diye, bu şeyleri yüreklerinde sakladılar, çünkü Rabbin eli onunla beraberdi.
67Babası Zekeriya Ruhülkudüsle doldu, ve peygamberlik edip dedi:
68İsrailin Allahı Rab mubarek olsun;
Çünkü kavmını ziyaret edip fidye ile kurtardı.
69Düşmanlarımızın elinden kurtulup,
70Kudsiyet ve salâhla bütün günlerimiz
Önünde kendisine korkusuzca ibâdet etmeği bize ihsan etmek üzre,
71Babalarımıza merhamet etmek ve kendi mukaddes ahdini,
72Babamız İbrahime ettiği andı hatırlamak için,
73Kadimden beri mukaddes peygamberlerinin ağzı ile söylediği gibi,
74Düşmanlarımızdan ve bizden nefret edenlerin hepsinin elinden kurtuluşu,
75Kulu Davudun evinde bize kurtuluş kuvvetini yükseltti.
76Ve sen de, ey çocuk, Yüce Allahın peygamberi çağırılacaksın;
Zira onun yollarını hazırlamak,
77Onun kavmına günahlarının bağışlanması ile olan halâsı bildirmek için,
Rabbin yüzü önünde yürüyeceksin;
78Çünkü Allahımızın merhamet yüreğinden olarak,
Karanlıkta ve ölüm gölgesinde oturanlara ışık vermek,
79Ayaklarımızı selâmet yoluna doğrultmak için,
Doğan güneş yücelerden bizi ziyaret edecektir.
80Çocuk büyüyor, ruhta kuvvetleniyordu; ve İsraile görüneceği güne kadar çöllerde kaldı.
Seçili Olanlar:
Luka 1: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941