Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna مَتّی 26

Pakurirana nevamwe

بوسنَ خَوَر ئو دوعا بِهَن تاگَه نَکُوئینون‌ اِنوم اِنتحو. روحَ مِیتی مِنتائای جسم قویَه نِری.»

وِتی‌ئونو: «اژ زور خُصَه، هام اَر مِردِن. بِمینِن اَر ایرَه ئو وَه‌گَرد مِه بوسنَ خَوَر.»

اَسَه قِیلی چیِ نواتِر ئو وَه رُیا کَت اَر خاک ئو دوعا کِردی: «اِاِ باوَه‌م، اَرّ ماو ایی جُمَ اژ مِه باوژِ لا، مِنتائای نه اَ چیئَه گه مِنَ مِم، بلکِم اَ چیئَه گه تونَ مِت، بو.»

یَسَ خوین مِن اَرِه عَت [جدید] گه وَه خاطر بشخِش گنائَل فِرَه کسَل مَرِشی‌اِرا.

وخدی هَنی داشدو مَهُاردو، عیسی نونِهَه گِرتی ئو دُما شگِر کِردِن، کُت کِرد ئو داءَ شاگردَل ئو وِتی: «بِسینِن، بیرِن؛ یَسَ لار مِه.»

اَسَه جُمی گِرتی ئو دُما شگِر کِردِن داءَ شاگردَل ئو وِتی: «کُلتو اژ یَه خُرّ دَن.

اَسَه گِلاهُاردی اِرَه تک شاگردَل ووژ ئو دیتی گه هانَ خاواِر، ئو وِتیَ پطرس: «یانی نِمَتونستِتو ساتی وَه‌گَرد مِه بوسینونَ خَوَر؟

موشِم‌ئونتو گه دیَر اژ ایی ثمر انگویرَ خُرّ نِمیَم تا روژی گه وَه‌گَرد هُمَه اِنوم پاتِشائی باوَه ووژِم، تازَه تازَه خُرّ دَمی.»

اَسَه پطرس قصَه‌ل عیسی آوِردیَ ویر گه وِتوئیتی: «وِر اژ یَگه کِلَه‌شیر باءِ بال، سه گِل مِه حاشاءَ مِهِین!» اَسَه چیَ دِریر ئو رواِرو بیِ گیری.

هیزگِرِن، بِچیم. سِیل کَن اَوَه گه خیونتم اَرینَ مِهِه، هَراِسگَه مای.»

مِنتائای عیسی وِتون: «شِمشیر ووژِت غِلاف کَ؛ اَرِیَگه هر کی شِمشیر بِکیشی، وَه شمشیریشَ مَکُشِری.