لوکا 13

تئوبه کنێت

1هما وهدا لهتێنا گۆن ایسّایا آ جَلیلی مردمانی بارئوا هبر و هال کرت که پیلاتوسا کُشتگ‌اَتنت و آیانی هۆن گۆن آیانی کُربانیگێن دَلوَتانی#13‏:1 دَلوَت، بزان لۆگئے دَپی جانوَر چۆ که پَس و گۆک. هۆنا هۆر و هئوار کرتگ‌اَت. 2ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شما گُمانَ کنێت که آ جَلیلی که چۆ بَزّگ بوتنت، چه آ دگران گُنهکارتر اَتنت؟ 3من شمارا گوَشان نه، چُش نه‌اِنت، بله اگن تئوبه مکنێت، شما هم همایانی ڈئولا گار و گُمسارَ بێت. 4گُمانَ کنێت که هما هژدهێن مردم که شیلواهئے بُرج آیانی سرا کپت و مُرتنت، چه اورشَلیمئے آ دگه سجّهێن مردمان رَدکارتر اَتنت؟ 5من شمارا گوَشان نه، شما هم اگن تئوبه مکنێت، همایانی ڈئولا گار و گُمسارَ بێت.“

6پدا ایسّایا آیانا اے مِسال دات: ”مردێا وتی انگوری باگا اِنجیرئے درچکے کِشتگ‌اَت. یکّ رۆچے آ اِنجیرئے بَرانی چارگا باگا شت، بله بَری ندیست. 7گڑا گۆن وتی باگپانا گوَشتی: ’سئے سال اِنت که من اے اِنجیرئے بَرانی چارگا کایان، بله هچَّ نگندان. بگُڈّی که هُشکا جاگهے گِپتگی.‘ 8بله باگپانا پَسّئو دات: ’واجه! دگه یکّ سالے بِلّی، من اِشیئے بُنا کۆچان و کلۆنڈان و سَماتیَ دئیان. 9دێمئے سالا اگن بَری دات شَرّ، اگن نداتی گڑا بگُڈّی.‘“

کُمپێن جنێنێئے دْرهبکشی

10شَبَّتئے رۆچێا ایسّا یکّ کَنیسَهێا مردمان تالیم دئیگا اَت. 11جنێنے همۆدا اَت که هژده سال اَت جِنّێا نادْراه کرتگ‌اَت. جنێن کُمپ اَت و هچّ ڈئولا نَتوانتی وتی سْرێنا تچک بکنت. 12وهدے ایسّائے چمّ آییا کپتنت، تئواری کرت و گوَشتی: ”او بانُک! تئو چه وتی ناجۆڑیا دراه بوتئے.“ 13ایسّایا وتی دست آییئے سرا اێر کرت و هما دمانا جنێنئے سْرێن تچک بوت و هُدائے سِپَت و سَنایا لگِّت.

14بله کَنیسَهئے مستر نارزا بوت چێا که ایسّایا شَبَّتئے رۆچا مردمے دْراه کرتگ‌اَت. گۆن مردمان گوَشتی: ”شمارا په وتی کاران شَش رۆچ هست و هما رۆچان په وتی دْرهبکشیا بیاێت، نه که شَبَّتئے رۆچا.“ 15هُداوندێن ایسّایا آییئے پَسّئوا درّاێنت: ”او دورو و دوپۆستێن مردمان! چه شما هچکَس شَبَّتئے رۆچا وتی گۆک و هران چه بَنجاهانَ نبۆجیت و ڈنّا په آپ دئیگا نبارت؟ 16گڑا اے جنێن که اِبراهێمئے نَسل و پَدرێچ اِنت و پُرّێن هژده سال اِنت که شئیتانا وتی بندیگ کرتگ، چێا شَبَّتئے رۆچا چه اے اَزابا آزات کنگ مبیت؟“

17وهدے ایسّایا چُش گوَشت، آییئے سجّهێن بَدواه شرمندگ بوتنت. بله اے دگه سجّهێن مردم چه ایسّائے اے مۆجزه و اَجَبتّێن کاران گل بوتنت.

هُدائے بادشاهیئے دو مِسال

(مَتّا 13‏:31‏–33؛ مَرکاس 4‏:30‏–32)

18گڑا ایسّایا گوَشت: ”هُدائے بادشاهی کجام چیزّئے پئیما اِنت؟ په آییا چۆنێن مِسالے بدئیان؟ 19هُدائے بادشاهی ٹێلکاهئے تُهمئے پئیما اِنت که مردێا زرت و وتی باگا کِشت. آ تُهم رُست و درچکێئے کدّا بوت و بالی مُرگان آییئے تاک و ٹالانی#13‏:19 ٹال، بزان شاهَڑ، شاهَل. سرا کُدۆه بست.“

20پدا گوَشتی: ”من په هُدائے بادشاهیا چۆنێن مِسالے بدئیان؟ 21هُدائے بادشاهی هما هُمیرئے پئیما اِنت که جنێنێا زرت و گۆن بازێن آرتێا#13‏:21 اَسلیگێن یونانی نبشتانکَ گوَشیت: ”سئے ساتا“، بزان چه بیست لیترا گێش. هئوار کرت و کمّ کمّا سجّهێن آرت گوات گپت.“

تَنْکێن دروازگ

(مَتّا 7‏:13‏–14، 21‏–23)

22ایسّا شهر په شهر و مێتگ په مێتگ مردمان تالیم دئیان اَت و دێم په اورشَلیما رئوان اَت. 23یکّێا جُست کرت: ”او واجه! هما مردمان که نجاتَ رسیت، آ کَمُّک اَنت؟“ 24آییا پَسّئو دات: ”جُهد کنێت که چه تنکێن دروازگا بگوَزێت، چێا که من شمارا گوَشان، بازێنے چه همے دروازگا گوَزگئے جُهدا کنت، بله گوَستَ نکنت. 25وهدے کئیت که لۆگئے هُدابُند پادَ کئیت و لۆگئے دروازگا بندَ کنت، گڑا شما لۆگئے دپا اۆشتێت و هرچُنت دروازگا ٹُکّێت و تئوارَ کنێت: ’او واجه! دروازگا په ما پَچ کن!‘ بله آ پَسّئوَ دنت که ’من شمارا پَجّاهَ نئیاران و نزانان چه کجا آتکگێت.‘ 26شما گوَشێت: ’ما گۆن تئو یکجاه وارتگ و نۆشتگ و تئو مئے دَمْک و بازاران مارا تالیم داتگ.‘ 27بله آ پَسّئوَ دنت: ’من شمارا پَجّاهَ نئیاران و نزانان چه کجا آتکگێت؟ او رَدکاران! چه منی دێما دور بێت.‘ 28اۆدا گرێوَگ و پریات و زاریَ بیت، چێا که شما اِبراهێم و اِساک و آکوب و سجّهێن پئیگمبران هُدائے بادشاهیا گندێت، بله وت چه هُدائے بادشاهیا ڈنّ دئور دئیگَ بێت.

29اے دگه مردم چه رۆدراتک#13‏:29 رۆدراتک، بزان هما نێمگ که رۆچ درَ کئیت، مَشرِک. و رۆنند و چه شمال و جنوبا کاینت و هُدائے بادشاهیئے پَرزۆنَگئے سرا نندنت. 30بچار، هما که آهِری اَنت، ائولیَ بنت و هما که ائولی اَنت، آهِریَ بنت.“

په اورشَلیما ایسّائے گَم و اندۆه

(مَتّا 23‏:37‏–39)

31هما وهدا لهتێن پَریسی ایسّائے گوَرا آتک و گوَشتِش: ”نون تئو اے جاگها یله کن و دگه جاهێا برئو، چێا که هیرودیس تئیی کُشگئے رَندا اِنت.“ 32ایسّایا درّاێنت: ”بِرئوێت، آ رۆباها بگوَشێت که مرۆچی و باندا جِنّانَ کَشّان و مردمان دْراهَ کنان و سئیمی رۆچا وتی کارا سَرجمَ کنان. 33بله مرۆچی، باندا و پۆشی اَلّما وتی اے سپرا دێما بران، چێا که هچّ پئیگمبرئے کۆش چه اورشَلیما ڈنَّ نبیت.

34اورشَلیم، او اورشَلیم! تئو پئیگمبرانَ کُشئے و هما که هُدایا تئیی کرّا راه داتگ‌اَنت، آیان سِنگسارَ کنئے. باز رندا من لۆٹتگ که تئیی چُکّان وتی کِرّا مُچّ و یکجاه بکنان، چۆ که نکێنکێن مُرگے چورگ و چیپُّکان وتی بال و بانزُلانی چێرا مُچَّ کنت، بله شما نلۆٹت. 35نون شمئے لۆگ په شما یله دئیگَ بیت. شمارا گوَشان، شما دگه برے منا نگندێت تان آ وهدا که وت بگوَشێت: ’مبارک اِنت هما که هُداوندئے ناما کئیت!‘“#13‏:35 زَبور 118‏:26.

Trenutno izbrano:

لوکا 13: HPKB

Označeno

Deli

Kopiraj