Priljubljene svetopisemske vrstice iz Lukaš 8

Deli

A ola, so pele andre lačhi phuv, hine ola, ko šunen o lav a ľikeren les andro lačho the pačivalo jilo a furt anen chasna.

Ola, so hine sadzimen andro trňi, hine ola, ko šunen o lav, ale o starišagi, o barvaľipen the o kiňešagi le dživipnaskre len tasaven andre a nane lendar chasna.

Ola, so hine sadzimen pre baruňi phuv, hine ola, ko prilen o lav radišagoha, sar les šunen, ale nane len koreňis a pačan ča pre varesavo časos a akor, sar avel e skuška, oddžan.

A phenďa lenge: „Kaj hin tumaro pačaben?“ O učeňika pes andre dar čudaľinenas a phučenas jekh avrestar: „Ko hin kada manuš, hoj le balvajenge the le paňeske rozkazinel a on les šunen?“

Ola, so pele paš o drom, hine ola, ko šunen, ale paľis avel o beng a lel avri o lav andral lengro jilo, hoj te na pačan a te na aven zachraňimen.

Bo nane ňič počoral, so na ela jekhvar sikado, a nane ňič garudo, so pes na džanela a na avela jekhvar avri.

Sar odi džuvľi dikhľa, hoj oda imar našťi garuvel andre, avľa paš o Ježiš a izdralas daratar. Peľa leske paš o pindre a anglal savorende leske phenďa avri, soske pes lestar dotkňinďa a sar takoj sasťiľa avri. Ov lake phenďa: „Čhaje miri, tiro pačaben tut sasťarďa. Dža andro smirom!“

Avle ke leste, uštade les a phende: „Rajeja! Rajeja! Imar tašľuvas!“ Avke o Ježiš ušťiľa, pokarhinďa e balvaj the o bare vlni a on preačhile a sas igen čhit.