Priljubljene svetopisemske vrstice iz Lukas 12

Deli

Jie sellen uk reed sennen, wiels de Menschensän kjemt en eene Tiet wan jie nich doamet räakjnen.

Oba tracht no daut Gottesrikj, dan woa jie dit bowenenn kjrieen.

Dan säd hee to an: Siet väasechtich; paust opp daut jie nich jiezich woaren; daut Menschenläwen henjt nich doavon auf, daut hee väl besetten deit.

Wiels wua jun Schauz es, woat uk jun Hoat sennen.

Wäa kaun sien Läwen derch sorjen eene Stund aunlenjen?

Dan säd Jesus to siene Jinja: Ekj saj junt, sorcht nich äwa jun Läwen, waut jie äten woaren, ooda äwa junen Kjarpa, waut jie auntrakjen sellen.

Soogoa june Hoa opp däm Kopp sent aula jetalt. Fercht junt nich; jie sent mea wieet aus een deel Spoalinja.

Fercht junt nich, kjliene Häad! Daut es jun Voda siene Freid, junt daut Gottesrikj to jäwen.

Kjikjt no de Kraujen: Dee seien nich un arnten uk nich, dee haben nich Spikjasch ooda Stalinjen, un doch jeft Gott an äa Fooda. Un wooväl mea sent jie doch wieet aus de Väajel!

Moakt junt daut nich schwoa doaräwa, waut jie äten un drinkjen sellen; sorcht doa nich äwa!

Wan Gott daut Graus opp de Stap soo kjleeden deit, daut vondoag hia es un morjen em Owen jeschmäten woat, wooväl mea woat hee junt dan nich kjleeden? Oo, woo es jun Gloowen doch soo kjlien.

Doa es nuscht vestoaken, daut nich woat verendach komen, un nuscht soo stell jehoolen, daut doa nich wäa woat doarhinja komen.