Priljubljene svetopisemske vrstice iz Яхъя 11

Deli

Гайсә аңа болай дип җавап бирде: – Мин – терелү һәм тормыш. Миңа ышанган кеше үлсә дә тереләчәк. Миңа ышанып яшәүче һәркем беркайчан үлмәячәк. Син моңа ышанасыңмы?

– Әгәр дә ышансаң, Аллаһының данын күрерсең, дип әйтмәгән идеммени сиңа? – диде Гайсә.

Гайсәнең күзләренә яшь килде.

Бу турыда ишеткәч, Гайсә: – Бу чир үлемгә китермәс, ә бәлки Аллаһыга һәм Аның Углына дан өстәр, – диде.

Шуннан Ул: – Элгазар, чык! – дип кычкырды. Шулвакыт үлгән кеше килеп чыкты. Аның аяк-куллары кәфенгә уралган, йөзенә яулык капланган иде. Гайсә: – Чишегез аны, йөреп китсен, – диде.

Гайсә тагын да ныграк көенгән хәлдә кабер янына килде. Кабер исә мәгарә булып, авызы таш белән томаланган иде.

шуннан сүзен дәвам итеп, – дустыбыз Элгазар йокыга киткән, Мин аны уятырга барам, – диде.