Priljubljene svetopisemske vrstice iz اِنجیل مَرقُس 9

Deli

عیسی واتِشه: «اَگم بَشای؟ کسی را که ایمان هِستِشه هَمه چیی ممکنَه.»

اَ زوعَه دَده اَلبَحَل بِلَنده سَسی نَه واتِشه: «ایمان هِستِمَه؛ مِن کمک بِکَه تا چِمِن بی‌ایمانی اَفجور بِبوم!»

وختی عیسی شَه کَ، چَیی شاگِردِن خَلوتَکی اَیی کا دَفَرسِشونَه: «چیرا اَمَه نِشاستِمونَه اَ روح بَرکَرَم؟» عیسی جَواو دوشَه: «اِم جنس روح، دعا غِیراز چیی نَه بِرون نِبَرشو.»

نِمِک چاکَ، امّا اَگم نِمِک اِشتَن سوری از دَس بِدَه چِنتَه بَشایرون هَنی اَیی سور آکَرَه؟ شِمَه نی اِشتَن کا نِمِک بِدارَه و یَندی نَه صلح و صفا نَه زندگی بِکَرَه.»

«هَر کسی چِمِن نومی نَه اِنتَه رَه خِردَنی قَبول بِکَرِه، مِن قَبول کَردَشه؛ و هَر کسی مِن قبول بِکَرِه، نِه مِن، بَلکَم چِمِن ویسا آکَردَه قبول کَردَشه.»

حقیقتن شِمَه نَه بَواتیم، هَر کسی اِمی واسی که شِمَه مسیح شِنی رونَه ایی قَدَره آو آدَه تا بِنجَه، اصلا بیدون پاداش نِمونِه.

«هَر کسی باعیث بِبو ایلَه اِم روکون کا، كه بَه مِن ایمان هِستِشونَه، گناه بِکَرِه، اَیی را چاکتَر بَبی ایلَه یالَه آسیا سِنگی اِشتَن گردنی کا دَوَسِه و اِشتَن دَرَفَنِه دریا کا!

و اَگم اِشتِه چِم باعیث بَبی تِه گناه بِکَری، اَیی بَروَه، بَه تِه را چاکتَرَه که ایلَه چِمی نَه بِشی خِدا پاُتشایی دیلَه، تا اِم که دِ گِله چِمی نَه تِه دَرَفَنِن جهندمی دیلَه،