Priljubljene svetopisemske vrstice iz مَتّی 18

Deli

اِمی خاطِر کن جگایی کا کن دِ یا سه نفر چمن نومینه جَم آبون، اَز نی اَجگا کا چَوون دلَکا هِستیمه.»

هَنی بَه شمَه باتیمَه کن هر وَقت دِ نفر شمَه کا زَمینی سَر هر مسئله‌ ای را کن چَی خونِه سؤال بکَنَه یِن دِنهَ موافق ببون، واقییَن چمن دَدَ طَرَفیکا کن آستامونیکارَ چوونرا اَنجوم ببَی

عیسی ایلَه خردَنی خِلِه کَردِشَه و اَی چَوون دِلَکا آناشَه و واتِش: «حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، تا عَوض آمَبه و خردَنون شیوار مَبه، هرگز آستامونی پادیشاهیکا دِلَه دَنینَّش.

هر کم بَشتَن اِم خردنی شیوارسَر بَجیر بِسازِ، آستامونی پادشاهی دِلَکا گِردیکا یال تَر بَبیَه.

و هر کم چمن نومینه اِنتَرَ خِردَنی قِبول بِکَر، بَمن قبول کَردَشه.

حَییقتا بَه شمَه باتیمَه، هر چیی کن زَمینی کا دَبستَه، آستامونیکا دَبَسته بَبیَه؛ و هر چیی کن زمینیکا آج آکَرَ، آستامونیکا آج آرَبن.

و هِنتَرَکِه، چمن آستامونیَه دَدَ نی شِمَنَه کن اِشتَن برا دِلیکا مَبَخشِه، هِنتَه رَفتار بَکَی.»

«اَمّا هرکم باعیث ببو کن ایلَه اِم گِچونکا کن بَمن ایمان دارن گِناخ بِکَرِن، اَیرا بِیتَرَ کن یالَه آستاوَ سِه ای اِشتَن مِلیکا آبَستِه، دَیرا دوله جگا اونکا غرق آبو!

چه فکر بکَرون؟ اَگَم مردی صد گله پس بدارِ و ایلَه اَوونکا گین آبو، اَ نود و نَه پَسی کومون دِله آنیَشت و اَ گین آبه دوملَه نیَش؟