Priljubljene svetopisemske vrstice iz Лк 8

Deli

А сай мландыш вочшыжо – тиде нуно улыт, кӧмыт шомакым колмеке, тудым поро да яндар шӱмыштӧ аралат, чытымашышт дене саскам пуат». [Тидым каласымеке, Иисус кычкыралын: «Кӧн колышташ пылышыже уло, тек колеш!»]

Шӱкшудан верыш логалшыже – тиде нуно улыт, кӧмыт шомакым колыт, но тысе илышыште тургыжланыме, поянлыкым погымо да ракатланыме дене пызырналтыт, сандене саскашт кушкын ок шу.

А кӱан верыш вочшо пырче – тиде нуно улыт, кӧмыт шомакым колыт да, куанен, шӱмыш пыштат, ик жап ӱшанат, но вожышт укеат, алгаштарен тергыме годым кораҥыт.

«Кушто тендан ӱшанымашда?» – тунемшыж-влаклан Иисус каласен. Нуно икте-весыштлан лӱдын-ӧрын ойленыт: «Кӧ Тиде? Мардежланат, вӱдланат кӱшта, а нунышт Тудым колыштыт!»

Корно воктеке вочшо пырче – тиде нуно улыт, кӧмыт шомакым колыт, но вара диавол толеш да ынышт ӱшане, ынышт утаралт манын, шӱмышт гыч шомакым наҥгая.

Вет чыла шылтыме чараш лектеш, чыла шолыпат палыме лиеш да чараш лектеш.

Тунам ӱдырамаш, шолыпеш кодын кертдымыжым ужын, Иисус деке чытырен миен да ончыланже кумык возын. Молан Тудын деке тӱкнымыжӧ да кузе иканаште тӧрланымыж нерген уло калык ончылно ойлен. Тудлан Иисус каласен: «Ӱдырем, чот шого, тыйым ӱшанымашет утарен. Тыныслык дене кае».

Тунемшыж-влак Иисус деке лишемыныт, Тудым помыжалтеныт да каласеныт: «Туныктышо! Туныктышо! Пытена!» Иисус помыжалтын да мардеж ден вӱд толкынлан чарнаш кӱштен. Нуно лыпланеныт, тымык лийын.