Priljubljene svetopisemske vrstice iz 1. Mojsije 3

Deli

Kana i džuvli dikhlja kaj si o bijandipe taro kaš šukar xamase, primamljivo jakhenđe thaj poželjno te dobil pe gođaveripe, ćidija o bijandipe taro kaš thaj xalja. Pale gova dija i pe rome, savo sasa lasa, pa i vov xalja.

O sap sasa emlukavo maškare sa e divlja životinje save ćerda o GOSPOD, o Dol. O sap pučlja e džuvlja: “Čače li o Dol vaćarda kaj ni troman te xan taro nijekh kaš ano vrt?”

A me ka čhuvav dušmanluko maškar tute thaj maškar i džuvli thaj maškar ćiro pleme thaj lako pleme. Lako pleme ka gazil ćo šoro, a tu ka xa le za ki patum.”

A e džuvljaće phenda: “Kana ka ave khamni, ka baravav ćo pharipe thaj ane dukha ka bijane e čhavoren. Ka žudi pale ćo rom, al vov ka vladil tusa.”

Ano znoj ćire mujeso ka xa mangro, sa dok ni iri tut ani phuv, golese so san ćerdo tari phuv, praho san, ano praho ka iri tut.”

Pale gova phenda e manušese: “Golese so šundan će romnja, thaj xaljan taro kaš baše savo zapovedisadem tuće: ‘Ma te xa lestar!’, i phuv te avol harami zbog tute. Mukasa ka xa latar ane sa e đivesa ćire džuvdimaso.

Tegani o Dol pučlja le: “Ko vaćarda tuće kaj san nango? Dal xaljan tare kova kaš paše savo zapovedisadem tuće te ma xa lestar?”

Kana tradija e manuše, čhuta ki istočno rig taro edensko vrt e heruvimen thaj jagalo mačo, savo vrtila pe ke sa e riga, te bi araćhena o drom premalo kaš e džuvdimaso.

O manuš dija pe romnja alav Eva, golese kaj si dej sa e manušenđe.