Priljubljene svetopisemske vrstice iz Marko 13

Deli

Savora mrzana tumen zbog mande, ali ko god ačhel verno dži ko krajo avela spasime.

Aven džungade thaj len sama, kaj či džanen kana avela godoja poslednjo vrjama.

A kana inđarena tumen te sudin tumenđe, na han briga majanglal so phenena, kaj avela tumenđe dino so te phenen. Mothon okova so avela tumenđe dino ande godova časo kaj či ćerena svato tumen, nego o Sveto Duho.

O nebo thaj e phuv naćhena, ali mungre alava či naćhena.”

“A savo si godova đes thaj vrjama khonik či džanel, ni e anđelurja po nebo, pa čak niti o Čhavo, već samo Dad.

Kana ašunena pale raturja thaj e glasurja pale raturja, na daran, kaj sa godova moraš te avel, ali godova još naj o krajo.

Dakle aven džungade, kaj či džanen kana o gospodari avela ćhere – dali avela talerjat, ili ande opaš e rjat, ili kana e bašne ašundona, ili ande detharin – te na avel iznenada thaj te na araćhel tumen sar soven. A so phenav tumenđe, savorenđe phenav: ačhen džungade!”

Kaj o them uštela po them thaj o carstvo uštela po carstvo. E phuv ćhinola pes pe razne riga thaj avela bok. Akava si samo o početko e mukengo sago kana e manušnji džal te bijanel.

E Bahtali nevimata trubul majsigo te propovedil pe sa e themenđe.

But džene avena ande mungro alav thaj phenena: ‘Me sem o Mesija’ thaj e bute manušen hohavena.

Ali tumen len sama pe tumende! Kaj avena dine pe sudurja thaj marena tumen ande sinagoge. Inkalena tumen angle vladarja thaj angle carurja andar godova kaj sen mungre sledbenikurja. Godova avela tumenđe prilika te svedočin pale mande.

Kaj uštena e but hohamne mesije thaj e hohamne prorokurja thaj ćerena znakurja thaj čudurja te šaj hohaven, ako si moguće, vi e Devlešće izabrane manušen.

A ande godola đesa – posle akale nevolje – ‘O kham kaljola, thaj o čhonut majbut či sijola. E čereja perena katar o nebo thaj e nebeske sile avena uzdrmome’.