Priljubljene svetopisemske vrstice iz ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Ը

Deli

Իսկ որ յերկիրն պարարտ, որոց բարւոք եւ զուարթագին սրտիւ լուեալ զբանն՝ ընդունին, եւ տան պտուղ համբերութեամբ։

Իսկ որ ի մէջ փշոցն անկաւ՝ նոքա են, որ իբրեւ լսեն զբանն, եւ ի հոգս եւ ի մեծութիւն եւ ի ցանկութիւն աշխարհիս զբաղեալ, հեղձնուն եւ անպտուղ լինին։

Եւ որք յապառաժին, որք յորժամ լսիցեն, խնդութեամբ ընդունին զբանն, եւ արմատս ոչ ունիցին. որք առ ժամանակ մի հաւատան, եւ ի ժամանակի փորձութեան հեռանան։

Ասէ ցնոսա. Ո՞ւր են հաւատք ձեր։ Եւ զահի հարեալ զարմացան եւ ասէին ցմիմեանս. Ո՞վ արդեւք իցէ սա, զի եւ հողմոց եւ ջրոց հրաման տայ, եւ հնազանդին սմա։

Եւ որք առ ճանապարհաւն՝ այնոքիկ են որ լսենն, եւ ապա գայ Սատանայ հանէ զբանն ի սրտից նոցա, զի մի՛ հաւատասցեն եւ ապրեսցին։

Չիք ինչ ծածուկ որ ոչ յայտ լիցի. եւ ոչ գաղտնի՝ որ ոչ ծանիցի եւ եկեսցէ ի յայտ։

Իբրեւ ետես կինն եթէ ոչ ծածկեցաւ ի նմանէ, եկն դողալով եւ անկաւ առաջի նորա, թէ վասն որոյ իրաց մերձեցաւ ի նա՝ պատմեաց առաջի ամենայն ժողովրդեանն, եւ թէ որպէս բժշկեցաւ առժամայն։ Եւ ասէ. Քաջալերեաց, դուստր, հաւատք քո կեցուցին զքեզ, երթ ի խաղաղութիւն։

Մատուցեալ զարթուցին զնա եւ ասեն. Վարդապետ, վարդապետ, կորնչիմք աւասիկ։ Եւ նա յարուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ խռովութեան ջրոցն, եւ հանդարտեցին, եւ եղեւ խաղաղութիւն։