Priljubljene svetopisemske vrstice iz Methelokên 13

Deli

Yê ko diçe ba eqilmendan dibe eqilmend; lê yê ko hevaltiya dînan dike dikeve perîşaniyê.

Yê ko bala xwe dide gotinên devê xwe, pê canê xwe diparêze, lê para devtejî u gotinlezan helaket e.

Yê ko kurê xwe na êşîne wî na hebîne; yê ko dixwaze lawê xwe bikenîne wî diêşîne.

Bi hêviya ko na çe serî û bi şûnda dimîne dil têşe; lê ko tiştê dilxwestî kete dest; ev dareke jiyînê ye.

Pakdilî bêsûçan diparêze; lê xirabî gunehkaran perîşan dike.

Malê bê rê komkirî her wê kêmtir bibe; lê karê xebatê hin bi hin bêtir dibe.

Di nav nefismezinan de her xirûcir e; lêbelê eqilmendî para yên e ko guh didin şîretan.

Mirovê çak mîratê dihêle law û neviyên xwe; lê dewlemendiya guneh karand ê bibin para ciwanmêran.

Kurikekî hişyar guhdide pendên bave xwe; lê yê tevizker guh na de tekdîran.

Yê ko guh na de şîretan para wî belengazî û perîşanî ye; û yê ko bala xwe dide ders û tekdîran digehe serbilindahiyê.