Priljubljene svetopisemske vrstice iz لوکا 14

Deli

”آ که لۆٹیت منی مُرید ببیت، اگن چه وتی پت و مات، جَن و چُکّ، برات و گهاران و چه وتی جندئے ساها هم سر مگوَزیت، منی مُرید بوتَ نکنت.

کَسے که وتی سَلیبا بَڈّا نکنت و منی رَندا نبیت، آ هم منی مُرید بوتَ نکنت.

چێا که هرکَس وتا مزنَ کنت، کَمشرپَ بیت و هرکَس وتا جَهل و اێردستَ مَنّیت، وشنام و شرپدارَ بیت.“

همے پئیما چه شما هرکَس، تان وهدے که چه وتی هر چیزّا دست مکَشّیت، منی مُرید بوتَ نکنت.

اگن چه شما کسے لۆٹیت که بُرجے ببندیت، گڑا بُرجئے بندگا پێسر آ نندیت و بُرجئے هرچ و درچئے هسابا جنت و چاریت که بارێن من اے کارا سَرجم کرتَ کنان یا نه. چێا که اگن اے بُرجئے بُنرِدا اێر بکنت و ناسرجما بِلّیتی، سجّهێن مردم که گندنت، آییئے سرا کندنت و گوَشنت: ’اے مردا کارے بِندات کرت بله نَتوانتی سَرجمی بکنت.‘

وهدے مهمانیَ کنئے، نێزگار و مُنڈ و لَنگ و کۆران بلۆٹ. گڑا بَهتاورَ بئے، چێا که آیانی کِرّا چیزّے نێست که ترا بدلا بدئینت و تئو وتی مُزّا پهرێزکارانی زندگ بئیگ و جاه جنَگئے رۆچا گرئے.“

واد شَرّ اِنت، بله اگن وادئے تام برئوت، گڑا چۆن پدا تامدار کنگَ بیت؟ نه زمینئے کارا کئیت و نه سَمات بوتَ کنت، مردم آییا دئورَ دئینت. هرکَسا په اِشکنگا گۆش پِر، بِشکنت.“