යෝබ් 23:1-17

එවිට යෝබ් පිළිතුරු දෙමින් මෙසේ පැවසී ය: “අදටත් මගේ මැසිවිල්ල දුක්ඛදායක ය; මගේ කෙඳිරිගෑම නො සලකා, උන්වහන්සේගේ අත මා පිට බර වී ඇත. අහෝ උන්වහන්සේ හමු විය හැක්කේ කොතැනකදී ද යන්නවත් මා දැන සිටියා නම්! උන්වහන්සේගේ වාස භවන වෙත මට යා හැකි නම්! උන්වහන්සේ ඉදිරියේ මගේ නඩුව දිග හරින්නෙමි; මගේ මුව පුරා තර්ක විතර්ක ගෙන හැර පාන්නෙමි. උන්වහන්සේගේ පිළිතුර කවරක් වේ දැයි මම දැන ගන්නෙමි; උන්වහන්සේ පවසන දේ තේරුම් ගන්නෙමි. උන්වහන්සේ තම බලයේ මහත්කමින් මට විරුද්ධකම් පාවි ද? නැත; උන්වහන්සේ මා වෙත අවධානය යොමනු ඇත. එහිදී අවංක මිනිසකුට තමාගේ නඩුව උන්වහන්සේ හමුවේ ඉදිරිපත් කරන්නට පුළුවන; මගේ විනිශ්චයකරුවාණන්ගෙන් එවිට මම සදහට ම මුදනු ලබන්නෙමි. “මෙන්න! මා නැගෙනහිරට ගියොත්, උන්වහන්සේ එහි නැත; මා බටහිරට ගියත්, එහිදීත් උන්වහන්සේ හමු විය හැකි නො වේ. උන්වහන්සේ උතුරෙහි වැඩක යෙදී සිටින කල, මට උන්වහන්සේ දැකිය නො හැක; උන්වහන්සේ දකුණට හැරෙන කල, උන්වහන්සේගේ සේයාවකුදු මට දැකිය නො හැකි ය. එහෙත් මා ගන්නා මාර්ගය උන්වහන්සේ දන්නා සේක; උන්වහන්සේ මා උර ගෑ කල, මම රත්රන් සේ නික්ම එන්නෙමි. මගේ පාද උන්වහන්සේගේ පියවර පසු පස ළඟින් ම ඇදෙයි; මම බැහැරක නො යා, උන්වහන්සේගේ මාර්ගයෙහි ම පැවතුණෙමි. උන්වහන්සේගේ දෙතොලතරින් ආ ආඥාවලින් මම බැහැර ව නො ගියෙමි; මගේ දිනපතා ආහාරයට වඩා උන්වහන්සේගේ මුඛයේ වචන මම හදේ නිදන් කොට තබා ගතිමි. “එහෙත් උන්වහන්සේ නො වෙනස් ව සිටින සේක; උන්වහන්සේ නැවත හැරවිය හැක්කේ කවරකුට ද? උන්වහන්සේ තමන් කැමති දේ කරන සේක. මා ගැන නියමිත අදහස උන්වහන්සේ ක්‍රියාවට නංවන සේක; එබඳු තව බොහෝ සැලසුම් උන්වහන්සේ වෙත ඇත. උන්වහන්සේ ඉදිරියේ මා තැති ගන්නේ එබැවිනි; මේ හැමකක් ගැන සිතන විට උන්වහන්සේට මම භය වන්නෙමි. දෙවියන්වහන්සේ මගේ හදවත මුර්ඡා කළ සේක; සර්ව පරාක්‍රමයාණෝ මා භයපත් කළ සේක. එහෙත් අන්ධකාරය හේතුවෙන්, මගේ මුහුණ ආවරණ කර සිටින ඝන අන්ධකාරය හේතුවෙන් මම නිශ්ශබ්ද ව නො සිටින්නෙමි.