යෙසායා 26:1-13

ඒ දවසේ යූදා දේශයේ මේ ගීතය ගායනා කෙරෙනු ඇත: අපට ප්‍රබල පුරවරයක් ඇත. උන්වහන්සේ ගැලවීම පිහිටුවන්නේ පවුරු හා කොටු තාප්ප වශයෙනි. ඇදහිල්ලේ පවතින දමිටුකමේ ජාතිය ඇතුල් වන පිණිස දොරටු අරින්න. ඔබ කෙරේ විශ්වාසය තබන බැවින්, ස්ථිර සිත ඇති තැනැත්තා, ඔබ පරිසමාප්ත සාමයෙහි තබනු ඇත. ස්වාමින්වහන්සේ කෙරේ සදහට විශ්වාසය තබන්න. මන්ද ස්වාමින්වහන්සේ එසේය, ස්වාමින්වහන්සේ සදාතනික පර්වතයාණන් ය. අහංකාර පුරවරයෙහි, උසස් තැන්හි වෙසෙන්නවුන් උන්වහන්සේ යටහත් කරන සේක. උන්වහන්සේ එය බිමෙහි ම හොවන සේක. දූලියෙහි හෙළන සේක. පීඩිතවූවන්ගේ පාදවලින්, දුප්පතුන්ගේ අඩිවලින් එය පයින් පාගා දැමේ. දමිටුන්ගේ මාවත සමතල ය. අහෝ සෘජුගුණ ඇත්තාණනි, ඔබ දමිටුනගේ මාර්ගය සුමට කරවන සේක. එසේය ස්වාමින්වහන්ස, ඔබගේ නියමයන්ගේ මාවත ඇතුළත අපි ඔබ ගැන බලා හිඳින්නෙමු. ඔබගේ නාමය හා ඔබගේ මතකය අප ජීවයේ අභිලාෂයයි. මගේ ජීවය රෑ කල ඔබ කෙරේ ලොල් වෙයි. මගේ ආත්මය මා තුළ දැඩි ඕනෑකමින් ඔබ සොයයි. මන්ද ඔබගේ විනිශ්චයන් මිහි පිට ඇති කල, ලෝක වාසි ජනයා ධර්මිෂ්ඨකම උගෙනිති. දුෂ්ටයිනට කරුණා අනුග්‍රහ පෑව ද, ඔහු ධර්මිෂ්ඨකම ඉගෙන ගන්නේ නැත. යුක්තියේ දේශයේ සිටිමින් වුව ද, ඔහු අයුක්තියෙහි ම ගැලෙයි. ස්වාමින්වහන්සේගේ මහානුභාවය ද ඔහු නො සලකයි. අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, ඔබගේ හස්තය ඉහළට එසවී ඇත. එහෙත් ඔවුනට එය නො පෙනේ. ඔබගේ ජනතාව වෙතැති ඔබගේ උද්යෝගය දැක, ඔවුහු ලජ්ජාවට පත් වෙත්වා. ඔබගේ සතුරන් සඳහා වූ ගින්නෙන් ඔවුන් දැවී යෙත්වා. අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, ඔබවහන්සේ අප උදෙසා සාමය පනවන සේක. අප ඉටු කළ සියල්ල අප උදෙසා ඔබ ම ඉටු කළ සේක. අහෝ ස්වාමින්වහන්ස, අපේ දෙවියන්වහන්ස, ඔබ හැර වෙනත් ස්වාමිවරු ද අප පාලනය කළහ. එහෙත් ඔබේ නාමය පමණක් ම ය අප සිහියට නැගෙන්නේ.