Известные библейские стихи из لوقا 17

Поделиться

به آن مرد فرمود: «بلند شو و برو، ایمانت تو را شفا داده است.»

حتّی اگر روزی هفت بار به تو بدی کند و هفت بار نزد تو بیاید و بگوید، 'توبه کردم' باید او را ببخشی.»

یکی از ایشان وقتی دید شفا یافته است، در‌حالی‌که خدا را با صدای بلند حمد می‌گفت، بازگشت و خود را پیش پای‌های عیسی انداخت و از او سپاسگزاری کرد. این شخص یک سامری بود.

پس مواظب باشید! اگر برادرت به تو بدی کند او را توبیخ کن و اگر توبه کند، او را ببخش.

عیسی فرمود: «مگر هر ده نفر پاک نشدند؟ پس آن نُه نفر دیگر کجا هستند؟

خداوند پاسخ داد: «اگر شما به‌اندازۀ دانۀ خَردَلی ایمان می‌داشتید، می‌توانستید به این درخت توت بگویید، 'از ریشه در بیا و در دریا کاشته شو،' و از شما اطاعت می‌کرد.

هرکه برای نجات جان خود بکوشد، آن‌ را از دست می‌دهد و هرکه جان خود را فدا سازد، آن‌ را نجات خواهد داد.

عیسی به شاگردان خود فرمود: «از روبه‌رو شدن با وسوسه‌ها گریزی نیست، امّا وای به حال آن‌کسی که سبب وسوسه می‌شود. برای او بهتر است که با سنگ آسیابی به دور گردن خود به دریا انداخته شود تا این‌که یکی از این کوچکان را منحرف کند.

زمان پسر انسان مانند روزگار نوح خواهد بود. مردم تا روزی که نوح وارد کشتی شد و سیل آمده همه را هلاک کرد، می‌خوردند و می‌نوشیدند، زن می‌گرفتند و شوهر می‌کردند.