Известные библейские стихи из خروج 3

Поделиться

خدا به موسی گفت: «هستم آنکه هستم. به بنی‌اسرائیل بگو 'هستم' مرا نزد شما فرستاده است.

خدا گفت: «به‌یقین من با تو خواهم بود و نشانهٔ این‌که من تو را فرستاده‌ام این خواهد بود که وقتی‌ تو قوم مرا از مصر بیرون آوردی، مرا بر این کوه پرستش خواهید کرد.»

خدا گفت: «نزدیک‌تر نیا! کفشت را از پایت بیرون بیاور چون جایی که ایستاده‌ای زمین مقدّس است.

آنگاه خداوند گفت: «من مصیبت قوم خود را که در مصر هستند دیده‌ام و ناله و زاری آن‌ها را از دست سرکارگرانشان شنیده‌ام، و از عذابی که می‌کشند، کاملاً آگاهم. «بنابراین نازل شده‌ام تا آن‌ها را از دست مصریان نجات بدهم و از مصر بیرون آورده به سرزمینی پهناور که شیر و عسل در آن جاری است ببرم، به سرزمینی که اکنون کنعانیان، حِتّیان، اَموریان، فِرزّیان‌، حِویان و یِبوسیان در آن زندگی می‌کنند.

در آنجا فرشتۀ خداوند از میان شعله‌های آتشِ بوته‌ای بر او ظاهر شد. موسی نگاه کرد و دید که بوته شعله‌ور است امّا سوخته نمی‌شود!

اکنون تو را نزد فرعون می‌فرستم تا تو قوم من بنی‌اسرائیل را از مصر بیرون بیاوری.»