Известные библейские стихи из Мк 7

Поделиться

Кӧргӧ гыч, айдемын шӱмжӧ гыч осал шонымаш, яжарланымаш, еҥ вате дене коштмаш, пуштмаш, шолыштмаш, опкынланымаш, осаллык, ондалымаш, вожылдымаш, кӧранымаш, мыскылымаш, кугешнымаш, ушдымылык лектыт. Чыла тиде осалже айдемын кӧргӧ гыч лектеш да тудым амырта».

Айдемын кӧргыш тӱжвач пурышо нимоат тудым амыртен огеш керт. Мо айдемын кӧргыж гыч лектеш, тидыже тудым амырта.

Тудо нунылан каласен: «Сайла кояш тӧчышӧ-влак, тендан нерген Исаия пророк чын ойлен. Возымо: ”Тиде калык Мыйым шомак дене пагала, но нунын шӱмышт Мый дечем пешак мӱндырнӧ.

Арам нуно Мылам кумалыт: Мыйын туныктымем олмеш айдемын кӱштымым веле туныктат”.

Те Юмын кӱштымыж деч кораҥында, айдемын илыш-йӱлажым кучеда. Те кружкам да коркам мушкыда да тыгайым эше шуко молым ыштеда».