Psalmy 42:1-6

Tak jak jeleń pragnie wody ze strumienia,
Moja dusza garnie się do Ciebie, Boże!
Moja dusza pragnie Boga, żywego Boga.
Kiedy wreszcie przyjdę i zjawię się
przed Jego obliczem?
Oto łzy są mi chlebem za dnia oraz nocą,
Bo pytają mnie co dzień: No to gdzie ten twój Bóg?
Tak, pamiętam — i ze łzami wspominam te chwile,
Kiedy w wielkim tłumie chadzałem do domu Bożego,
A lud świętował radośnie i wyrażał swą wdzięczność.
Dlaczego rozpaczasz, ma duszo,
I dlaczego drżysz we mnie?
Ufaj Bogu, jeszcze będę Go wielbił,
On moim wybawieniem i On moim Bogiem!