Salmos 139:13-18

Ty sprawiłeś, że myślę i czuję,
Utkałeś mnie w łonie mej matki.
Dziękuję. Dopracowałeś mnie
w każdym szczególe.
Cudowne są Twoje dzieła —
I moją duszę znasz dokładnie.
Żadna moja kość nie uszła Twej uwadze,
Choć powstawałem w ukryciu,
Tkany w głębiach ziemi.
Twoje oczy oglądały mnie w łonie,
Na swym zwoju spisałeś me dni,
Zaplanowałeś je, zanim
którykolwiek zaistniał.
Cóż powiem? Jak cenne są Twe myśli,
o Boże,
I jak niezliczone!
Gdybym chciał je zsumować,
Byłoby ich więcej niż piasku;
Gdybym się otrząsnął z liczenia,
Wciąż byłbym niedaleko od Ciebie.