Psalmy 107:1-22

Psalmy 107:1-22 - Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry,
Ponieważ Jego łaska trwa na wieki!
Niech to powiedzą odkupieni przez PANA,
Ci, których wykupił z ręki gnębiciela,
Zebrał z przeróżnych krajów:
Ze wschodu i zachodu,
Z północy i z południa!
Błądzili po pustyni, po pustkowiach,
Nie mogli znaleźć drogi
do miejsc zamieszkałych;
Dręczył ich głód i pragnienie,
Byli też bliscy załamania.
I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA —
A On wyzwolił ich z pognębienia,
Poprowadził ich prostą drogą,
Tak że doszli do miast
zamieszkałych przez ludzi.
Niech wysławiają PANA,
Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,
Gdyż nakarmił spragnioną duszę,
A jej głód zaspokoił dobrem!
Serca ludzi siedzących w ciemności
i pogrążonych w mroku,
Związanych nędzą i żelazem
Z powodu swego buntu przeciw
słowom Boga
Oraz pogardy dla rad Najwyższego,
Upokorzył mozołem,
A gdy się potykali, nie miał im kto pomóc.
I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA —
A On wyzwolił ich z pognębienia;
Wyprowadził z ciemności
oraz z gęstego mroku
I skruszył to, co ich trzymało w więzieniu.
Niech wysławiają PANA,
Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,
Gdyż wyrwał wrota ze spiżu
I połamał żelazne zasuwy.
Potracili rozum, i przez swe nieprawości,
przez swoje winy cierpieli.
Obrzydł im wszelki pokarm,
Stanęli na progu śmierci.
I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA,
A On wyzwolił ich z pognębienia,
Posłał swoje Słowo, uzdrowił ich
I ochronił przed całkowitym zniszczeniem.
Niech wysławiają PANA,
Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich,
Niech złożą dziękczynne ofiary
I niech z radością sławią Jego czyny!

Wysławiajcie PANA, ponieważ jest dobry, Ponieważ Jego łaska trwa na wieki! Niech to powiedzą odkupieni przez PANA, Ci, których wykupił z ręki gnębiciela, Zebrał z przeróżnych krajów: Ze wschodu i zachodu, Z północy i z południa! Błądzili po pustyni, po pustkowiach, Nie mogli znaleźć drogi do miejsc zamieszkałych; Dręczył ich głód i pragnienie, Byli też bliscy załamania. I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia, Poprowadził ich prostą drogą, Tak że doszli do miast zamieszkałych przez ludzi. Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich, Gdyż nakarmił spragnioną duszę, A jej głód zaspokoił dobrem! Serca ludzi siedzących w ciemności i pogrążonych w mroku, Związanych nędzą i żelazem Z powodu swego buntu przeciw słowom Boga Oraz pogardy dla rad Najwyższego, Upokorzył mozołem, A gdy się potykali, nie miał im kto pomóc. I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA — A On wyzwolił ich z pognębienia; Wyprowadził z ciemności oraz z gęstego mroku I skruszył to, co ich trzymało w więzieniu. Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich, Gdyż wyrwał wrota ze spiżu I połamał żelazne zasuwy. Potracili rozum, i przez swe nieprawości, przez swoje winy cierpieli. Obrzydł im wszelki pokarm, Stanęli na progu śmierci. I wtedy, w swojej niedoli, wołali do PANA, A On wyzwolił ich z pognębienia, Posłał swoje Słowo, uzdrowił ich I ochronił przed całkowitym zniszczeniem. Niech wysławiają PANA, Jego łaskę i cuda na rzecz synów ludzkich, Niech złożą dziękczynne ofiary I niech z radością sławią Jego czyny!

Psalmy 107:1-22

Psalmy 107:1-22