Psalmy 139:1-6
Psalmy 139:1-6 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Przewodnikowi chóru. Psalm Dawidowy. Panie, zbadałeś mnie i znasz. Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz myśl moją z daleka. Ty wyznaczasz mi drogę i spoczynek, Wiesz dobrze o wszystkich ścieżkach moich. Jeszcze bowiem nie ma słowa na języku moim, A Ty, Panie, już znasz je całe. Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu I kładziesz na mnie rękę swoją. Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął.
Psalmy 139:1-6 Biblia Gdańska (PBG)
Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię. Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka. Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich. Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz. Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję. Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.
Psalmy 139:1-6 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
PANIE, przeniknąłeś mnie i znasz mnie. Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli. Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane. Zanim na moim języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz. Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę. Zbyt cudowna jest dla mnie twoja wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.
Psalmy 139:1-6 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
PANIE, zbadałeś mnie i znasz. Sam wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, Rozumiesz moją myśl z daleka. Wyznaczasz mi marszrutę i spoczynek, Jesteś świadom wszystkich moich dróg. Tak, choć jeszcze nie mam słowa na języku, Ty już je znasz, PANIE — całe. Ogarniasz mnie z tyłu i z przodu I kładziesz na mnie swoją dłoń. Zbyt cudowna jest dla mnie ta wiedza, Zbyt wzniosła, bym ją pojął.
Psalmy 139:1-6 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Przewodnikowi chóru. Pieśń Dawida. WIEKUISTY, Ty mnie zbadałeś i znasz. Ty znasz mój odpoczynek, moje wstawanie i z daleka rozumiesz mą myśl. Ty wyśledziłeś mój chód, moje leżenie i uważasz na wszystkie me drogi. Bo zanim wyraz pojawi się na mym języku, WIEKUISTY, Ty już go cały znasz. Ze wszystkich stron mnie opasałeś i położyłeś na mnie Twoją dłoń. Niedościgłym jest dla mnie tego zrozumienie, i tak wzniosłe, że temu nie podołam.