Przypowieści Salomona 21:15-31
Przypowieści Salomona 21:15-31 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)
Sprawiedliwy raduje się, gdy się wymierza sprawiedliwość, lecz na złoczyńców pada strach. Kto zbacza z drogi roztropności, spocznie w gromadzie zmarłych. Popada w nędzę, kto lubi zabawy, a kto lubi wino i olejek, nie wzbogaci się. Okupem za sprawiedliwego jest bezbożny, a za prawych odstępca. Lepiej mieszkać na pustyni niż z kobietą swarliwą i zrzędną. Kosztowny skarb jest w mieszkaniu mędrca, lecz głupiec trwoni go. Kto podąża za sprawiedliwością i dobrocią, ten znajduje życie, sprawiedliwość i cześć. Mędrzec wkracza do grodu wojowników i burzy umocnienie, w którym pokładano ufność. Kto pilnuje swoich ust i swojego języka, uchroni swoją duszę od niejednego niebezpieczeństwa. Zuchwały i butny ma na imię szyderca, działa on z nadmiaru zuchwalstwa. Pożądanie zabija leniwego, gdyż jego ręce nie chcą pracować. Niesprawiedliwy jest zawsze chciwy, sprawiedliwy daje i nigdy nie odmawia. Ofiara bezbożnych budzi wstręt, tym bardziej gdy się ją składa za ohydne postępowanie. Świadek fałszywy zginie, lecz słowa tego, który mówi prawdę, trwać będą na zawsze. Bezbożny przybiera postawę zuchwałą, lecz prawy zapewnia sobie drogę odwrotu. Przed Panem nie ostoi się ani mądrość, ani rozum, ani rada. Konia przygotowują na dzień bitwy, lecz zwycięstwo zależy od Pana.
Przypowieści Salomona 21:15-31 Biblia Gdańska (PBG)
Radość się mnoży sprawiedliwemu, gdy się sąd odprawuje; ale strach tym, którzy czynią nieprawość. Człowiek błądzący z drogi mądrości w zebraniu umarłych odpoczywać będzie. Mąż, który dobrą myśl miłuje, staje się ubogim; a kto miłuje wino i olejki, nie zbogaci się. Niezbożnik będzie okupem za sprawiedliwego, a za uprzejmych przewrotnik. Lepiej mieszkać w ziemi pustej, niż z żoną swarliwą i gniewliwą. Skarb pożądany i olej są w przybytku mądrego; ale głupi człowiek pożera go. Kto naśladuje sprawiedliwości i miłosierdzia, znajduje żywot, sprawiedliwość i sławę. Mądry ubiega miasto mocarzy, a burzy potęgę ufności ich. Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej. Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni. Leniwego żądość zabija; bo ręce jego robić nie chcą. Każdego dnia pała pożądliwością; ale sprawiedliwy udziela, a nie szczędzi. Ofiara niepobożnych jest obrzydliwością , a dopieroż gdyby ją w grzechu ofiarował. Świadek fałszywy zaginie; ale mąż dobry to, co słyszy, statecznie mówić będzie. Mąż niezbożny zatwardza twarz swoję; ale uprzejmy sam sprawuje drogę swoję. Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu. Konia gotują na dzień bitwy; ale od Pana jest wybawienie.
Przypowieści Salomona 21:15-31 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)
Radością jest dla sprawiedliwego czynić sąd, a na czyniących nieprawość przyjdzie zniszczenie. Człowiek, który zbacza z drogi mądrości, odpocznie w zgromadzeniu umarłych. Kto kocha zabawę, zubożeje, a kto kocha wino i olejek, nie wzbogaci się. Niegodziwy będzie okupem za sprawiedliwego, a przewrotny – za prawych. Lepiej mieszkać na pustyni niż z kłótliwą i gniewliwą żoną. Pożądany skarb i olej są w mieszkaniu mądrego, ale głupiec je trwoni. Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem, znajduje życie, sprawiedliwość i chwałę. Mądry wdziera się do miasta mocarzy i burzy potęgę ich ufności. Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże swojej duszy przed utrapieniem. Hardy i pyszny szyderca – oto imię tego, kto działa w pysznym gniewie. Pragnienie leniwego zabija go, bo jego ręce nie chcą pracować. Przez cały dzień pożąda on zachłannie, a sprawiedliwy daje i nie szczędzi. Ofiara niegodziwych budzi odrazę, a cóż dopiero, gdy ją w niegodziwości ofiarują. Fałszywy świadek zginie, lecz kto słucha, będzie mówił nieustannie. Niegodziwy ma upór na twarzy, ale prawy wytycza swoją drogę. Nie ma mądrości ani rozumu, ani rady przeciwko PANU. Konia przygotowują na dzień bitwy, ale wybawienie zależy od PANA.
Przypowieści Salomona 21:15-31 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)
Sprawiedliwy cieszy się, gdy stosują prawo, na nieprawych natomiast pada wtedy strach. Kto zbacza z drogi rozsądku, spocznie wśród cieni zmarłych. Kto kocha zabawy, będzie żył w potrzebie; kto lubi wino i wonne olejki, nie wzbogaci się. Okupem za sprawiedliwego jest bezbożny, a za prawych — odstępca. Lepiej mieszkać na pustyni niż z kobietą kłótliwą i gderliwą. Pod dachem mędrca znajdziesz skarby i olejki, u nierozumnego nie — bo wszystko przejada. Kto pragnie sprawiedliwości i łaski, ten znajdzie życie, sprawiedliwość i chwałę. Mędrzec potrafi wkroczyć do grodu najwaleczniejszych i rozbroić umocnienia, na których polegano. Kto strzeże swoich ust i języka, strzeże własnej duszy od udręk. Zuchwały i butny ma na imię szyderca, działa on z nadmiaru pychy. Pragnienie zabija leniwego, gdyż jego ręce nie są chętne do pracy. Dzień po dniu chciałby spełniać swe pragnienia, sprawiedliwy natomiast daje — i nie odmawia. Ofiara bezbożnych jest obrzydliwością, tym bardziej, gdy towarzyszą jej niewłaściwe motywy. Świadek fałszywy zginie, ostatnie słowo powie ten, kto słucha. Bezbożny przybiera zuchwałą minę, lecz prawy zabezpiecza sobie drogę wyjścia. Przed PANEM nie ostoi się ani mądrość, ani rozum, ani rada. Konia przygotowują na dzień bitwy, ale zwycięstwo należy do PANA.
Przypowieści Salomona 21:15-31 Nowa Biblia Gdańska (NBG)
Dla sprawiedliwego radością jest spełnić sprawiedliwość; lecz zgrozą dla złoczyńców. Człowiek, który zbacza z drogi rozsądku, niedługo spocznie w zgromadzeniu cieni. Kto lubuje się w rozkoszach – wpada w niedostatek; nie wzbogaci się ten, co miłuje wino oraz olejki. Okupem za sprawiedliwego będzie niegodziwy, a za prawych – oszust. Lepiej zamieszkać w pustej ziemi, niż z kobietą swarliwą i złośliwą. W siedzibie mędrca jest drogocenny skarb i oliwa, a głupi człowiek go marnuje. Kto podąża za sprawiedliwością i miłosierdziem – znajduje życie, sprawiedliwość i cześć. Mędrzec nachodzi miasto mocarzy oraz burzy warownię, na której polegało. Kto strzeże ust oraz swojego języka – ochrania od utrapień swoje życie. Butny i zuchwały, zwany szydercą, działa w szale pychy. Pożądliwość próżniaka go zabija, bo jego ręce wzdragają się, by pracować, a nieustannie pała on pożądliwością; zaś sprawiedliwy użycza i nie szczędzi. Ofiara niegodziwego jest ohydą, zwłaszcza gdy ją składa za sprośny czyn. Kłamliwy świadek zginie; kto jednak świadczy, co słyszał – będzie statecznie mówił. Niegodziwy człowiek czyni zuchwałym swe oblicze, zaś prawy prostuje swoje postępowanie. Nie ma mądrości, rozumu, ani rady wobec WIEKUISTEGO. Rumak został przygotowany na dzień boju, ale zwycięstwo przychodzi od WIEKUISTEGO.