1 Królewska 4:1-34

Udostępnij

1 Królewska 4:1-34 Biblia Warszawska 1975 (BW1975)

Tak tedy król Salomon został królem nad całym Izraelem. Najprzedniejszymi jego dostojnikami byli: Azaria, syn Sadoka, kapłana, Elichoref i Achia, synowie Szyszy, pisarze, Jehoszafat, syn Achiluda, kanclerz, Benaja, syn Jehojady, postawiony nad wojskiem, Sadok i Ebiatar, kapłani. Azaria, syn Natana, postawiony nad namiestnikami, Zabud, syn Natana, był kapłanem, przyjacielem króla. Achiszar był postawiony nad dworem, Adoniram, syn Abdy, był postawiony nad tymi, którzy odrabiali pańszczyznę. Salomon miał dwunastu namiestników nad całym Izraelem; oni zaopatrywali króla i jego dwór w żywność; co miesiąc w ciągu roku miał inny zaopatrywać. A to są ich imiona: Ben-Chur był namiestnikiem na pogórze efraimskie, Ben-Deker był w Makas, w Szaalbim, w Bet-Szemesz, w Elon i w Bet-Chanan. Ben-Chesed był w Arubbot; do niego należało Socho i cała kraina Chefer. Ben-Abinadab był nad całym Nafat-Dor; żoną jego była Tafat, córka Salomona. Baana, syn Achiluda, miał pod sobą Taanak, Megiddo i cały Bet-Szean tuż przy Sartan pod Jezreelem, od Bet-Szean po Abel-Mechola i poza Jokmeam. Ben-Geber był nad Ramot-Gilead; do niego należały Sioła Jaira Manassesa, położone w Gileadzie; do niego należał też pas ziemi Argob w Baszanie, sześćdziesiąt dużych miast, zaopatrzonych w mur i spiżowe zawory. Achinadab, syn Iddo, był w Machanaim. Achimaas był w Naftali; również on pojął za żonę córkę Salomona Basemat. Baana, syn Chuszaja, był w Aszer i w Bealot, Jehoszafat, syn Paruacha, był w Issacharze. Szymei, syn Eli, w Beniaminie, Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, ziemi Sychona, króla Amorejczyków i Oga, króla Baszanu; i tylko jeden namiestnik był w każdej z tych ziem. A Judejczyków i Izraelitów było tak wiele jak piasku nad brzegiem morza; toteż jedli, pili i weselili się. A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od rzeki Eufrat aż po ziemię filistyńską i aż po granicę egipską; składały one daniny i były podległe Salomonowi przez całe jego życie. Do wyżywienia Salomon potrzebował w ciągu jednego dnia trzydzieści korców mąki przedniej i sześćdziesiąt korców mąki zwykłej, Dziesięć tucznych wołów, dwadzieścia wołów z pastwiska i sto owiec, oprócz jeleni, gazeli, saren i tucznego drobiu. Władał bowiem krainami z tej strony Rzeki od Tifsach aż po Gazę, nad wszystkimi królami z tej strony Rzeki i miał pokój ze wszystkich stron wokoło. Judejczycy i Izraelici mieszkali tedy bezpiecznie, każdy pod swoim krzewem winnym i pod swoim drzewem figowym od Dan aż po Beer-Szebę przez wszystkie dni Salomona. Miał też Salomon cztery tysiące zaprzęgów do swoich wozów bojowych i dwanaście tysięcy jeźdźców. Namiestnicy zaopatrywali króla Salomona i wszystkich, którzy korzystali ze stołu króla Salomona, każdy w wyznaczonym mu miesiącu, nie dopuszczając, by czegokolwiek zabrakło. Również jęczmień i sieczkę dla wierzchowców i koni pociągowych dostawiali na miejsce, gdzie należało, według kolejności. Dał też Bóg Salomonowi bardzo wielką mądrość i roztropność, nadto rozum tak rozległy jak piasek nad brzegiem morza. A mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i całą mądrość Egiptu. Był on mędrszy niż wszyscy ludzie, niż Etan Ezrachida, i Heman, i Kalkol, i Darda, synowie Machola; jego sława dotarła do wszystkich okolicznych narodów. Ułożył on trzy tysiące przypowieści i tysiąc pięć pieśni. Mówił on w nich o drzewach, począwszy od cedru, który rośnie w Libanie, aż do hizopu, który wyrasta z muru; mówił o zwierzętach i ptakach, o płazach i o rybach. Toteż ze wszystkich ludów przychodzili ludzie, aby słuchać mądrości Salomona, od wszystkich królów ziemi, którzy posłyszeli o jego mądrości.

1 Królewska 4:1-34 Biblia Gdańska (PBG)

A tak król Salomon był królem nad wszystkim Izraelem. A teć są książęta, które miał: Azaryjasz, syn Sadoka kapłana. Elichoref i Achija, synowie Sysy, byli pisarzami; Jozafat, syn Ahiluda, kanclerzem; A Banajas, syn Jojady, był hetmanem; Sadok zaś i Abijatar kapłanami. A Azaryjasz, syn Natana, nad urzędnikami, a Zabud, syn Natana, był książęciem, przyjacielem królewskim. Ahisar zaś był przełożony nad domem, a Adoniram, syn Abdy, nad wybranym ludem. Miał też Salomon dwanaście przełożonych nad wszystkim Izraelem, którzy dodawali żywności królowi i domowi jego. Każdy z nich przez jeden miesiąc w roku królowi żywności dodawał. A teć są imiona ich: Syn Hura na górze Efraim; Syn Dekara w Makas, i w Salbim, i w Betsames, i w Elon i Bethanan; Syn Heseda w Arubot, który trzymał Socho i wszystkę ziemię Chefer; Syn Abinadaba, który trzymał wszystkie granice Dor, a Tafet, córkę Salomonową, miał za żonę. Baana, syn Ahiluda, który trzymał Tanach i Magieddo, i wszystko Betsan, które jest podle Sartany pod Jezreelem, od Betsan aż do Abelmehola, aż za Jekmaam. Syn Gaber w Ramot Galaadskiem, który trzymał wsi Jaira, syna Manasesowego, które leżą w Galaad. Jemu też należała kraina Argob, która jest w Basan, sześćdziesiąt miast wielkich murowanych z zaworami miedzianemi. Achinadab, syn Iddona, w Mahanaim. Achimaas w Neftalim, który też pojął Basematę, córkę Salomonową, za żonę. Baana, syn Husai, w Aser i w Alot. Jozafat, syn Paruacha, w Isaschar. Semej, syn Eli, w Benjamin. Gaber, syn Ury, w ziemi Galaad i w ziemi Sehona króla Amorejskiego, i Oga króla Basańskiego; a ten sam był rządcą onej ziemi. Tedy Juda i Izrael będąc niezliczeni jako piasek, który jest nad morzem w mnóstwie, jedli, i pili, i weselili się. A Salomon panował nad wszystkiemi królestwy od rzeki aż do ziemi Filistyńskiej, i aż do granicy Egipskiej. I przynosili dary, a służyli Salomonowi po wszystkie dni żywota jego. A tenci był rozchód Salomona na każdy dzień, trzydzieści korcy mąki białej, i sześćdziesiąt korcy innej mąki. Dziesięć wołów karmnych, i dwadzieścia wołów pastewnych, i sto owiec, oprócz jeleni i sarn, i bawołów, i ptastwa karmnego. Albowiem on panował wszędy z tej strony rzeki od Tasfa aż do Gazy nad wszystkimi królmi, którzy byli przed rzeką, a miał pokój ze wszystkich stron w około. I mieszkał Juda i Izrael bezpiecznie, każdy pod winną macicą swoją, i pod figą swoją, od Dan aż do Beerseba, po wszystkie dni Salomonowe. Miał też Salomon czterdzieści tysięcy koni na staniu do wozów swoich, a dwanaście tysięcy jezdnych. A tak podejmowali oni przełożeni króla Salomona, i wszystkie, którzy przychodzili do stołu króla Salomona, każdy miesiąca swego, nie dopuszczając, aby na czem schodzić miało. Jęczmień także, i plewy dla koni i mułów, zwozili na to miejsce, gdzie był król, każdy według tego, jako mu postanowiono. Nadto dał Bóg Salomonowi mądrość i roztropność bardzo wielką, a przestronność serca, jako piasek, który jest na brzegu morskim. Albowiem większa była mądrość Salomonowa, niżli mądrość wszystkich narodów wschodnich, i niżli wszelka mądrość Egipczanów. Owszem mędrszym był nad wszystkie ludzie, aż i nad Etana Ezrahytę, i nad Hemana, i Chalkola, i Darda, syny Maholowe; a był sławny u wszystkich narodów okolicznych. Nadto złożył trzy tysiące przypowieści, a pieśni jego było tysiąc i pięć. Rozprawiał też o drzewach, począwszy od cedru, który jest na Libanie, aż do hizopu, który wyrasta z ściany. Mówił też o zwierzętach i o ptakach, i o gadzinach, i o rybach. Przetoż przychodzili ze wszystkich narodów słuchać mądrości Salomonowej, i od wszystkich królów ziemi, którzy słyszeli o mądrości jego.

1 Królewska 4:1-34 UWSPÓŁCZEŚNIONA BIBLIA GDAŃSKA (UBG)

Tak więc król Salomon był królem nad całym Izraelem. A oto jego dostojnicy: Azariasz, syn Sadoka, kapłan. Elichoref i Achiasz, synowie Sziszy, pisarze; Jehoszafat, syn Achiluda, kronikarz. Benajasz, syn Jehojady, dowódca wojska; Sadok i Abiatar, kapłani. Azariasz, syn Natana, przełożony namiestników, Zabud, syn Natana, naczelny dostojnik, przyjaciel króla. Achiszar, przełożony dworu, i Adoniram, syn Abdy, odpowiedzialny za daninę. Salomon miał też dwunastu namiestników nad całym Izraelem, którzy zaopatrywali króla i cały jego dwór w żywność. Każdy z nich przez jeden miesiąc w roku miał dostarczać żywność. A oto ich imiona: syn Chura – na górze Efraim; Syn Dekara – w Makas, Szaalbim – w Bet-Szemesz i Elon-Bet-Chanan; Syn Cheseda – w Arubot, do niego należało Soko i cała ziemia Chefer; Syn Abinadaba – nad całym obszarem Dor; jego żoną była Tafat, córka Salomona. Baana, syn Achiluda, do którego należały Tanak i Megiddo oraz całe Bet-Szean, które leży przy Sartan pod Jizreelem, od Bet-Szean aż do Abel-Mechola, aż poza Jokmeam. Syn Geber – w Ramot-Gilead, do niego należały wsie Jaira, syna Manassesa, które leżą w Gileadzie. Do niego też należała kraina Argob, która jest w Baszanie – sześćdziesiąt wielkich miast mających mury i brązowe rygle. Achinadab, syn Iddo – w Machanaim. Achimaas – w Neftalim; on też pojął za żonę Basemat, córkę Salomona. Baana, syn Chuszaia – w Aszer i Alot. Jehoszafat, syn Paruacha – w Issacharze. Szimei, syn Eli – w Beniaminie. Geber, syn Uriego – w ziemi Gilead, ziemi Sichona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu. Był on jedynym namiestnikiem tej ziemi. A Juda i Izrael byli tak liczni jak piasek nad morzem. Jedli, pili i radowali się. A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od rzeki aż do ziemi Filistynów, aż do granicy Egiptu. Płaciły one daninę i służyły Salomonowi po wszystkie dni jego życia. Wyżywienie dla Salomona na jeden dzień wynosiło trzydzieści kor najlepszej mąki i sześćdziesiąt kor zwykłej mąki. Dziesięć tucznych wołów, dwadzieścia wołów z pastwiska, sto owiec, nie licząc jeleni, saren, danieli i tucznego drobiu. Panował bowiem nad całym obszarem z tej strony rzeki, od Tifsach aż do Gazy, nad wszystkimi królami z tej strony rzeki. I miał pokój ze wszystkich stron dokoła. Juda i Izrael mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim drzewem figowym, od Dan aż do Beer-Szeby, po wszystkie dni Salomona. Salomon miał też czterdzieści tysięcy koni w stajniach do swoich rydwanów i dwanaście tysięcy jeźdźców. Namiestnicy, każdy w swoim miesiącu, zaopatrywali w żywność króla Salomona i wszystkich, którzy przychodzili do stołu króla Salomona, tak że niczego nie brakowało. Także jęczmień i słomę dla koni i mułów sprowadzali na to miejsce, gdzie one przebywały, każdy według swojego obowiązku. A Bóg dał Salomonowi mądrość i bardzo wielkie zrozumienie oraz przestronność serca jak piasek, który jest na brzegu morskim. I mądrość Salomona była większa od mądrości wszystkich narodów wschodnich i od wszelkiej mądrości Egiptu. Był mądrzejszy niż wszyscy ludzie, niż Etan Ezrachita, Heman, Kalkol i Darda, synowie Machola. Był sławny wśród wszystkich okolicznych narodów. Wypowiedział trzy tysiące przysłów, a jego pieśni było tysiąc pięć. Wypowiadał się też o drzewach, poczynając od cedru na Libanie aż do hizopu, który wyrasta z muru. Mówił też o zwierzętach, ptakach, płazach i rybach. Przychodzili więc ludzie ze wszystkich narodów, aby słuchać mądrości Salomona, od wszystkich królów ziemi, którzy słyszeli o jego mądrości.

1 Królewska 4:1-34 Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Przymierza Wydanie pierwsze 2018 (SNP)

Tak zatem król Salomon został władcą całego Izraela. A oto jego książęta: Azariasz, syn Sadoka, kapłan. Elichoref i Achiasz, synowie Sziszy, pisarze. Jehoszafat, syn Achiluda, kanclerz. Benajasz, syn Jehojady, dowodzący wojskiem. Sadok i Abiatar, kapłani. Azariasz, syn Natana, zarządzający namiestnikami. Zabud, syn Natana, kapłan i osobisty doradca króla. Achiszar, zarządzający pałacem. Adoniram, syn Abdy, przełożony prac przymusowych. Salomon miał nad całym Izraelem dwunastu namiestników. Oni zaopatrywali króla oraz jego dwór. Każdy z nich czynił to w ustalonym miesiącu. Oto ich imiona: Ben-Chur na pogórzu Efraima. Ben-Deker w Makas, w Szaalbim, w Bet-Szemesz, w Elon-Bet-Chanan. Ben-Chesed w Arubot; do niego należało Socho i cała ziemia Chefer. Ben-Abinadab nad całym Nafat-Dor; jego żoną była Tafat, córka Salomona. Baana, syn Achiluda, w Tanak i Megiddo, i w całym Bet-Szeanie — który leżał przy Sartanie pod Jizreelem — od Bet-Szean po Abel-Mechola i aż poza Jokmeam. Ben-Geber w Ramot-Gilead; do niego należały Osady Jaira, syna Manassesa, które leżą w Gileadzie; do niego należał też okręg Argob w Baszanie, sześćdziesiąt dużych miast z murem i brązowymi zasuwami. Achinadab, syn Iddo, w Machanaim. Achimaas w Naftalim; on też pojął za żonę córkę Salomona, Basemat. Baana, syn Chuszaja, w Aszer i w Bealot. Jehoszafat, syn Paruacha, w Issacharze. Szimei, syn Eli, w Beniaminie. Geber, syn Uriego, w ziemi Gilead, ziemi Sychona, króla Amorytów, i Oga, króla Baszanu — jeden namiestnik [odpowiadał za podległy mu obszar] ziemi. Juda i Izrael miały tyle ludności, ile piasku nad morzem. Wszyscy oni jedli, pili — i weselili się. A Salomon panował nad wszystkimi królestwami od Eufratu przez ziemię filistyńską aż po granicę z Egiptem. Wszystkie te królestwa składały mu daniny i służyły Salomonowi przez całe jego życie. Na dzienne wyżywienie dworu Salomona składało się: trzydzieści korów najlepszej mąki, sześćdziesiąt korów mąki zwykłej, dziesięć sztuk tucznego bydła, dwadzieścia sztuk bydła branego z pastwiska oraz sto owiec — oprócz jeleni, gazeli, saren i tucznego drobiu. Salomon bowiem rządził na całym Zarzeczu, od Tifsach aż po Gazę, wszystkimi królami tego obszaru — i cieszył się pokojem ze wszystkich stron wokoło. Mieszkańcy Judy zatem i Izraela mieszkali bezpiecznie, każdy pod swoją winoroślą i pod swoim figowcem, od Dan po Beer-Szebę, przez wszystkie dni Salomona. Salomon miał też cztery tysiące miejsc w stajniach, dla koni do swoich rydwanów, i dwanaście tysięcy jeźdźców. Wspomniani zaś namiestnicy, każdy w swoim miesiącu, zaopatrywali króla Salomona i wszystkich korzystających z jego stołu. Dbali oni o to, aby niczego nie zabrakło. Dostarczali również jęczmień i sieczkę dla koni i wierzchowców do miejsc, w których było to potrzebne, każdy w swej kolejności. A Bóg obdarzył Salomona mądrością, wielkim rozumem i rozległością wiedzy taką, jak piasek na brzegu morskim. Mądrość Salomona przewyższała mądrość wszystkich ludzi Wschodu i całą mądrość Egiptu. Był mądrzejszy niż inni ludzie, niż Etan Ezrachita, niż Heman, Kalkol i Darda, synowie Machola — i cieszył się sławą u wszystkich okolicznych narodów. Wygłosił też trzy tysiące przypowieści, a jego pieśni było tysiąc i pięć. Wypowiadał się o drzewach, począwszy od cedru na Libanie po hizop, który wyrasta z muru, o zwierzętach i ptactwie, o płazach i rybach. Schodzili się zatem ciekawi spośród wszystkich ludów, by słuchać mądrości Salomona, przybywali poddani wszystkich królów ziemi — ludzie, którzy zetknęli się z jego mądrością.