അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 2

തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് അവറയേത്തിൽ ഉറങ്കിനെ

1 വെന്തക്കോശ്‌നാ#2:1 വെന്തക്കോശ്‌നാ വിളവെടുപ്പ് ഉലുശോകത്തിലെ അമ്പതാം നാൾതാൻ വെന്തക്കോശ്‌നാ. എകൂതര് കഞ്ചി വപ്പുനാ താൻ ഇത്. ഏശുവുകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാ എല്ലാരും ഒരു ഇടത്തിൽ കൂടി ഇരുക്കുമെ. 2പെട്ടൊൺ ചരിയാനെ കാത്ത് അടിക്കിനവോലെ ചരിയാനെ ഒച്ചെ വാനത്തിൽ നുൺ കേട്ടെ; അത് അവറെ ഇരുന്തെ കൂരയകമൊത്തേ നുറഞ്ച്, 3തീക്കതിര് വോലെ അവറാത്തുക്ക് വെളിവായ് അത് ഒവ്വൊരുത്തനേത്തിലും വന്തു നുറഞ്ചെ. 4അകനെ അങ്ക് ഇരുന്തെ എല്ലാരും തെയ്‌വ ആത്തുമാവിൽ നുറഞ്ചെ; ആത്തുമാവ് അവറാത്തുക്കു കുരവുടുവേക്ക് കൊടുത്തവോലെ വൊവ്വോറേ പാശേൽ അവറെ കുരവുട്ടെ. 5ഉലകത്തിലെ എല്ലാ രാച്ചത്തിലിരുന്തും തെയ്‌വമെ കുമിടെ വാങ്കുവ വന്തെ എകൂതരാനെ ആളുക അണ്ണേക്ക് അങ്ക് വന്തിരുന്തെ. 6ഇം ഒച്ച ആയവോള ആൾക്കന്നെ വന്ത് കൂടിയെ; അവറെ കുരവുട്ടത് ഒവ്വൊരുത്തനും ഉടവനുടവൻ പാശേൽ കേട്ടനാലെ വന്തിരുന്തവേരാ വെരുണ്ടേയെ. 7എല്ലാരും വെരുണ്ടു വെമ്പിയാലെ, “ഇം കുരവുടിനവേരായെല്ലാം കെലീലേലവേരാതാനേ? 8പിന്നെ എകനനേ ചേരെ കുരവുടിനത് നങ്കെ ഒവ്വൊരുത്തൻ പാശേലും കോക്കിനത്? 9-11നങ്കെ എല്ലാരും പാർത്തിയാവിലവേരാളും മേത്തിയെ, ഏലാമിയാ, മെശപ്പെത്താമിയാ, എകൂതിയാ, കപ്പതോക്കിയെ, പൊന്തോശ്, ആശിയാ തേശം, പെരുക്കിയാവ്, പമ്പുല്ലിയാവ്, മിശ്‌രേം, കുറേനാ എന്നാനുക്കു കിട്ടെ കിടക്കിനെ ലിബിയെ ഒണ്ണാൻ പിശയ്‌ക്കിനവേരാളും റോമിലിരുന്ത് വന്തെ എകൂതരാനെ ആളുകേം എകൂതാ ചാതീൽ ചേന്തവേരാളും പുറവിയിൽ ഇരുന്തെ കിരേത്തിയരായവേരാളും അറബിനാട്ടിൽ നുൺ വന്തവേരാളുമാനെ ഇം നങ്കെ പാശേൽ അവറെ തെയ്‌വത്തോടെ വൻ കാരിയമെ ചൊന്നത കോക്കിനതാനേ” ഒണ്ണെ. 12എല്ലാരും അരണ്ടോൺ തിക്കിമുട്ടലാ ഇതെന്തൊൺ തങ്കവാട്ടിൽ കേട്ടെ. 13ചേരെ വീഞ്ചെ കുടിച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ചിലരെ ഒടിയോറ ചൊല്ലിയെ.

പത്തിരോശ് മാനടവൻകാക്ക് വുളിച്ച് ചൊല്ലിയത്

14അപ്പണേ പത്തിരോശ് പതിനൊൺ ശിശിയരും മത്തും എന്തി വലിയതാ വുളിച്ച് ചൊല്ലിയെ. അത് എകനയൊണ്ണാ, “എകൂതിയാവിലെ മാനടവൻകാക്കും എരുശലേമിൽ പിശയ്‌ക്കിനെ എല്ലാരുകാക്കും, ഇത് നിങ്കാക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് ഏൻ ചൊന്നതെ എന്തൊൺ കെവുനമാ കോളിൻ. 15നിങ്കെ നിനയ്‌ക്കിനവോലെ ചേരെ നെൽ തണ്ണിയെ കുടിച്ചാപ്പിലയല്ല; ഇപ്പെ പിലച്ചേക്ക് ഒമ്പതു മണി ആയതാനൊണ്ട് അന്നേരം ആരുനേ നെൽ തണ്ണിയെ കുടിയ്‌ക്കിനത്. 16പലകപ്പാട്ടുക്കാറൻ ഓവേൽ വശി തെയ്‌വം വെളിപ്പടുത്തി കൊടുത്തതാനിത്,

17‘കടശീലെ കാലത്തിൽ ഏൻ എല്ലാ മനിശെ മാനടവനേത്തിലും എൻ ആത്തുമാവെ വുടുക്കും; നിങ്കെ പുള്ളെ കുട്ടികയെല്ലാം പലകേൽ പാടും; നിങ്കെ ഉളന്താരികെ തറുശനമെ കാണും; നിങ്കെ വലിയോര് കനാവെ കാണും. 18എൻ ഏവൽക്കാറാളിൽ ആണായേത്തിലും പെണ്ണായേത്തിലും ആത്തുമാവെ നുറയ്‌ക്കും അവറളും പലകേൽ പാടും. 19ഏൻ മീത് വാനത്തിൽ അടകാളമാം അടീൽ പൂമീൽ അരിശുകമാം കാട്ടും; ഇലത്തം, തീ, പുകയാവി എല്ലാം താൻ. 20വലിയതും കേൾവിപ്പട്ടതുമാനെ കരുത്താവിലെ നാൾ വരിനത്തുക്ക് മിന്നേ പെയ്‌ത് വന്ത് ഇരുട്ടുകുത്തിയായും തിങ്കെ വന്ത് ഇലത്തമ്പോലെ ചിവലേം ആയോകും. 21ഒണ്ണാ കരുത്താവ് പേരെ വുളിക്കിനവനെല്ലാം രച്ചിക്കപ്പട്ടോകും.’”

22ഇശ്‍രവേലിലവേരാളേ, ഇം വശനമെ കോളിൻ. നശരായൻ ഏശു ഒണ്ണെ മനിശനുക്ക് തെയ്‌വം താൻ അതികാരമെ കൊടുത്തതൊണ്ണത് നിനേൻ; അരിശുകത്തിലും അടകാളത്തിലും നിങ്കാക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ. 23തെയ്‌വം മിന്നേ നിനച്ച് കൂട്ടിയവോലെ നശരായൻ ഏശുവെ നിങ്കകാൽ തന്തെ; നിങ്കെ അവനെ നിച്ചനാത്തവേരാ കയ്യാരെ ശിലുവേൽ തറപ്പിച്ച് കൊണ്ണാച്ചെ. 24ഒണ്ണാ ഏശുവെ തെയ്‌വം ചാവിലെ ചക്കിതീൽ ഇരുന്ത് പിശയ്‌ക്കെ വച്ചെ; എന്തൊണ്ണാ ചാവുക്ക് അവനെ പുടിച്ച് കെട്ടുകേക്ക് ആയതില്ല.

25“ഏൻ കരുത്താവെ എപ്പണും എനക്ക് മില്ലോട് കാണനാലേം അവൻ എൻകാലേ ഇരുക്കിനനാലേം ആരുക്കും എന്ന ഒണ്ണാം ചെയ്‌വെ കൂടാത്ത്. 26അതുനാലെ ഏൻ ചാളവനൊണ്ണാലും എൻ ആശെ തെയ്‌വത്തുകാൽ മട്ടുംതാൻ. 27നീ എൻ ഉശിരെ പാതാളത്തുക്ക് വുടാത്ത്; നിൻ ചുത്തമാനവനെ മണ്ണോട് മണ്ണാകേക്കും വുട്ടുകൊടാത്ത്. 28നല്ലെ പിശപ്പുക്കാനെ വശിയെ നീ എനക്ക് കാട്ടി തന്തിരുക്കിനെ; നീ എൻ കൂട്ടത്തലിരുന്ത് വന്ത് ചരിയാനത്തിൽ എന്നെ പിരിയമേത്തിനെ”

ഒൺ താവീത് അവനമേ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ. 29മാളേ, നങ്കെ ചാതീലെ വലിയോരാനെ താവീത് ചത്ത് പൂത്തുമോഞ്ചേയെ ഒൺ എനക്ക് നിങ്കകാൽ ഉറപ്പാ ചൊല്ലാമില്ലേ; അവൻ മടെ ഇപ്പണും നങ്കെ കാണതാനേ? 30അവൻ ഒരു പലകപ്പാട്ടുകാറൻ താൻ. അവനവോലയേ അവൻ വർളാട്ടിലെ ഒരാളെ രാശാവായ് കോയിമെ കട്ടിലേലിരുത്തുമൊൺ തെയ്‌വം അവനുക്ക് കൊടുത്തെ വാക്കെ നിനച്ച്, 31ഏശുവെ പാതാളത്തുക്ക് വുട്ടു കൊടുത്ത് ഒണ്ണും അവൻ ഉടമ്പ് മണ്ണോട് മണ്ണാകേക്ക് വുട്ടുകൊടാത്ത് ഒണ്ണും കിരിശ്ത്തു ഉശിരോറി മടേൽ നുൺ എന്തിവരും ഒണ്ണും മിന്നേക്കൂട്ടി താവീത് ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ. 32ഇം ഏശുവെ ഉശിരേത്തി തെയ്‌വം എത്തിയാച്ചെ; അതെ എങ്കെ എല്ലാരും കണ്ടു നുണ്ണവേരാ താൻ. 33അവനെ തെയ്‌വം ഉടയാക്ക് വലത്തക്കോട് ഇരുത്തിയെ; പിന്നെ തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് ഒൺ തിട്ടമിട്ട് ചൊല്ലിയെ വാക്ക് തകപ്പൻകാൽ നുൺ ഏത്തു വായ്‌ങ്കി നിങ്കെ കാണതാം കോക്കിനതാം ചെയ്യിനതെ എങ്കാക്ക് തന്തിരുക്കിനെ. 34താവീത് മേലോകത്തുക്ക് പോയതില്ലെ. ഒണ്ണാ അവൻ ഇകനെ ചൊല്ലിയെ,

“നിൻ എതിരികളെ നിൻ പാതപീടമാക്കിനതുവരേക്ക് 35നീ എനക്ക് വലത്തക്കോട് ഇര്” ഒൺ കരുത്താവ് എൻ കരുത്താവുകാൽ ചൊല്ലിയിരുക്കിനെ.

36അതുനാലെ നിങ്കെ ശിലുവേൽ തറച്ചെ ഏശുവമേ തെയ്‌വം കരുത്താവും കിരിശ്‌ത്തുവുമായ് ആയ്‌ക്കിവച്ചിരുക്കിനെ ഒൺ ഇശ്‌രവേലിലെ വേരാക്ക് കണ്ടിപ്പാ തിക്കിലൊണ്ടാകോണും. 37ഇതെ കേട്ടതും അവറാത്തുക്കു ഉടവറെ ചങ്ക് നൊറുങ്കി പറന്തേയനാലെ പത്തിരോശുകാലും അങ്ക് ഇരുന്തെ അപ്പോശ്‌ത്തലരുകാലും, “മാളേ, എങ്കെ എന്തെ ചെയ്യിളെ” ഒൺ കേട്ടെ. 38പത്തിരോശ് അവറകാക്ക്, “നിങ്കെ പാപമെ നുറുത്തിയാച്ചെ ഒണ്ണത്തുക്കു മനശെ തിരുപ്പി ഒവ്വൊരുത്തനും ഏശു കിരിശ്‌ത്തുവിലെ നാമത്തിൽ രാടിപിരാടോണും; അകനെ നിങ്കെ പാപത്തുക്ക് മന്നിപ്പ് കിടച്ചോകും; തെയ്‌വ ആത്തുമാവ് ഒണ്ണെ വരമും കിടയ്‌ക്കും. 39നിങ്കാക്കും നിങ്കെ മക്കാക്കും വരമെ വാക്കാര തന്തിരുക്കിനെ; അത് നങ്കെ തെയ്‌വമാനെ കരുത്താവ് വരും കാലത്തിൽ അവൻകാക്ക് വുളിച്ചെടുപ്പേക്ക് ഇരുക്കിനെ മാനടവനുക്കെല്ലാം വച്ചിരുക്കിനതാൻ.” 40പിന്നെ വൊവ്വോറേ കാരിയത്തിലും ശാച്ചിയമെ ചൊല്ലി അവറാത്തുക്കു പുത്തിയെ ചൊല്ലി കൊടുത്തെ. “കുറുപ്പുകെട്ട പിശപ്പിലവേരാക്ക് കിടയ്‌ക്കിനെ നായവിതീൽ നുൺ നിങ്കെ തപ്പിച്ചോനിൻ.” 41പത്തിരോശ് ചൊല്ലിയതെ നമ്പിക്കയാ ഏത്തെടുത്തവനെല്ലാം രാടിപിരാടിയെ; അന്നേരമേ മൂവായിരം വേരാതാൻ അവറെ കൂട്ടത്തിൽ ചേന്തത്. 42അവറെ അപ്പോശ്‌ത്തലര് ചൊല്ലി കൊടുത്തെ പുത്തിയെ കേട്ടും കൂട്ടായ്‌മെ കൂടീം അപ്പമെ പയ്‌ങ്കി തുണ്ണും വായാതിയിരുന്തെ.

നമ്പിക്കയാനവേരാ പിശപ്പ്

43ഇത് എല്ലാരുക്കും വെരിളി ആയേയെ; അപ്പോശ്‌ത്തലരുനാലെ ചരിയാനത്തിൽ അടകാളമും അരിശുകമുമെല്ലാം നടന്തെ. 44നമ്പിക്കവച്ച് വന്തവേരായെല്ലാം മൊത്തമാ കൂടി ഇരുക്കുകേം അവറാത്തുക്കൊള്ളതെല്ലാം എല്ലാരുക്കും കൂടി ഒള്ളതൊൺ നിനച്ച്, 45ഉടവനുടവൻ ഇടമാം ചൊത്ത് ചുമുത്തിരമാം വിത്ത് ഉടവനുടവനുക്ക് തേവയാനത്‌വോലെ പയ്‌ങ്കെടുത്തെ. 46അവറെ ഒരു മനശോടെ എല്ലാ നാളും തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ കൂടി വരുകേം കൂരേൽ വച്ച് അപ്പമെ നുറുക്കുകേം പിരിയത്തോടേം പരമാത്തിരമായും തുൺ കുടിയ്‌ക്കുകേം ചെയ്യെ. 47അകനെ തെയ്‌വമെ കുമിടെ വായ്‌ങ്കി എല്ലാ മാനടവനിലേം പിന്നിയമെ ഏത്തെടുക്കുകേം ചെയ്യെ. നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളെ കരുത്താവ് ഒവ്വൊരുനാളും പള്ളീൽ കൂട്ടി ചേത്തെ.

Obecnie wybrane:

അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 2: മന്നാൻ

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj