Nahuma 3
3
Nahuma 3
Krajobraz po upadku Niniwy
1Biada miastu splamionemu krwią!
Całe jest oszustwem.
Wypełnia je gwałt,
nie ustaje grabież!
2Trzask bicza
i turkot kół,
galop konia
i podskakujące rydwany.
3Wkracza jeździec
i ostrze miecza,
i pobłyskuje oszczep!
Mnóstwo pobitych,
zwały trupów,
nie ma końca zwłokom —
potykają się o martwe ciała!
4Z powodu licznych wszeteczeństw
tej nierządnicy
o wielkim wdzięku, mistrzyni czarów,
zatracającej narody w swej rozpuście,
całe plemiona w swoich czarach —
5wystąpię przeciwko tobie —
oświadcza PAN Zastępów.
Obnażę twe łono! Zawinę ci
suknię na twarz!
Ukażę narodom twoją nagość,
a królestwom twój wstyd.
6I obrzucę cię nieczystościami,
znieważę cię i zrobię z ciebie
widowisko!#3:6 widowisko: coś obrzydliwego4QpNah.
7Ktokolwiek cię zobaczy,
odstąpi od ciebie i powie:
Niniwa spustoszona!
Czy komuś jej żal?
Trudno nawet znaleźć
współczujących tobie!
8Czyś ty lepsza od No-Ammon#3:8 Tj. Teb.
między odnogami Nilu,
miasta otoczonego przez wodę,
z morzem jako wałem
i morzem jako murem?
9Kusz był jego siłą
mogło liczyć na Egipt,
Put i Libijczycy
służyli mu pomocą.
10Lecz je też uprowadzono,
poszło do niewoli;
dzieci wtedy roztrzaskiwano
na rogach wszystkich ulic,
o możnych miasta
też rzucano losy,
a wszystkich jego wielkich
zakuto w kajdany.
11Ty również się upijesz,
przykryją cię nieprzytomną;
ty też będziesz szukać
schronienia przed wrogiem.
12Wszystkie twe umocnienia
to wczesne figi na drzewach —
gdy się nimi potrząśnie,
wpadają do ust jedzącego!
13A twój lud? To kobiety
na łup dla twoich wrogów.
Szeroko otworzą
bramy twojej ziemi
i ogień pożre twe zasuwy!
14Naczerp sobie wody na oblężenie!
Umocnij swoje mury!
Udepcz glinę na zaczyn,
napraw formę do cegieł!
15O, pochłonie cię ogień,
wytnie cię miecz,
pożre cię jak szarańcza!
Rozmnóż się jak szarańcza,
rozmnóż się jak konik polny!
16Namnożyłaś swych handlarzy.
Więcej ich niż gwiazd na niebie!
To szarańcza! Rozpostarła
skrzydła, odleciała!
17Twoi książęta są jak szarańcza,
a twoi urzędnicy jak roje
koników polnych:
zalegają mury
w chłodzie dnia.
Lecz słońce wzeszło —
szarańcza odleciała
i nie wiadomo, gdzie jest!
18Posnęli twoi pasterze,
królu asyryjski,
zdrzemnęli się twoi możni!
Rozproszył się twój lud po górach —
nikt go nie pozbiera!
19Nie ma lekarstwa na twoje zranienie.
O, poważna twoja rana.
Każdy, kto słyszy o tobie,
klaszcze nad tobą w dłonie.
Bo kogóż ustawicznie
nie dotykało twe zło?!
Obecnie wybrane:
Nahuma 3: SNP
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
Nahuma 3
3
Nahuma 3
Krajobraz po upadku Niniwy
1Biada miastu splamionemu krwią!
Całe jest oszustwem.
Wypełnia je gwałt,
nie ustaje grabież!
2Trzask bicza
i turkot kół,
galop konia
i podskakujące rydwany.
3Wkracza jeździec
i ostrze miecza,
i pobłyskuje oszczep!
Mnóstwo pobitych,
zwały trupów,
nie ma końca zwłokom —
potykają się o martwe ciała!
4Z powodu licznych wszeteczeństw
tej nierządnicy
o wielkim wdzięku, mistrzyni czarów,
zatracającej narody w swej rozpuście,
całe plemiona w swoich czarach —
5wystąpię przeciwko tobie —
oświadcza PAN Zastępów.
Obnażę twe łono! Zawinę ci
suknię na twarz!
Ukażę narodom twoją nagość,
a królestwom twój wstyd.
6I obrzucę cię nieczystościami,
znieważę cię i zrobię z ciebie
widowisko!#3:6 widowisko: coś obrzydliwego4QpNah.
7Ktokolwiek cię zobaczy,
odstąpi od ciebie i powie:
Niniwa spustoszona!
Czy komuś jej żal?
Trudno nawet znaleźć
współczujących tobie!
8Czyś ty lepsza od No-Ammon#3:8 Tj. Teb.
między odnogami Nilu,
miasta otoczonego przez wodę,
z morzem jako wałem
i morzem jako murem?
9Kusz był jego siłą
mogło liczyć na Egipt,
Put i Libijczycy
służyli mu pomocą.
10Lecz je też uprowadzono,
poszło do niewoli;
dzieci wtedy roztrzaskiwano
na rogach wszystkich ulic,
o możnych miasta
też rzucano losy,
a wszystkich jego wielkich
zakuto w kajdany.
11Ty również się upijesz,
przykryją cię nieprzytomną;
ty też będziesz szukać
schronienia przed wrogiem.
12Wszystkie twe umocnienia
to wczesne figi na drzewach —
gdy się nimi potrząśnie,
wpadają do ust jedzącego!
13A twój lud? To kobiety
na łup dla twoich wrogów.
Szeroko otworzą
bramy twojej ziemi
i ogień pożre twe zasuwy!
14Naczerp sobie wody na oblężenie!
Umocnij swoje mury!
Udepcz glinę na zaczyn,
napraw formę do cegieł!
15O, pochłonie cię ogień,
wytnie cię miecz,
pożre cię jak szarańcza!
Rozmnóż się jak szarańcza,
rozmnóż się jak konik polny!
16Namnożyłaś swych handlarzy.
Więcej ich niż gwiazd na niebie!
To szarańcza! Rozpostarła
skrzydła, odleciała!
17Twoi książęta są jak szarańcza,
a twoi urzędnicy jak roje
koników polnych:
zalegają mury
w chłodzie dnia.
Lecz słońce wzeszło —
szarańcza odleciała
i nie wiadomo, gdzie jest!
18Posnęli twoi pasterze,
królu asyryjski,
zdrzemnęli się twoi możni!
Rozproszył się twój lud po górach —
nikt go nie pozbiera!
19Nie ma lekarstwa na twoje zranienie.
O, poważna twoja rana.
Każdy, kto słyszy o tobie,
klaszcze nad tobą w dłonie.
Bo kogóż ustawicznie
nie dotykało twe zło?!
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej