W czasie pobytu Izraelitów w Refidim wyruszyli przeciwko nim Amalekici i stanęli do walki. Wtedy Mojżesz polecił Jozuemu: Wybierz nam odpowiednich mężczyzn i wyjdź do walki z Amalekitami. Ja stanę jutro na szczycie wzgórza i będę miał ze sobą Bożą laskę. Jozue zastosował się do słów Mojżesza. Wyruszył do walki z Amalekitami. Mojżesz zaś, Aaron i Chur weszli na szczyt wzgórza. Podczas bitwy było tak, że gdy Mojżesz trzymał swoje ręce w górze, przeważał Izrael, a kiedy je opuszczał, przeważali Amalekici. Ale ręce Mojżesza zdrętwiały. Wzięli zatem kamień. Ustawili go tak, że Mojżesz mógł na nim usiąść, a potem Aaron i Chur podtrzymywali jego ręce, jeden z prawej, a drugi z lewej strony. Dzięki temu ręce Mojżesza pozostawały w górze, niezmiennie aż do zachodu słońca. Jozue natomiast pokonał Amalekitów i ich wojsko ostrzem miecza. Po bitwie PAN polecił Mojżeszowi: Zapisz to na pamiątkę na zwoju i każ zapamiętać Jozuemu, że całkowicie wymażę spod nieba pamięć o Amaleku. Mojżesz zbudował tam ołtarz i nadał mu nazwę: PAN moim sztandarem! Potem ogłosił: Tak! Ręka na tron PANA! Wojna PANA z Amalekiem trwać będzie przez pokolenia!
Czytaj Wyjścia 17
Udostępnij
Porównaj wszystkie przekłady: Wyjścia 17:8-16
Zapisuj wersety, czytaj offline, oglądaj krótkie nauczania i nie tylko!
YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności
Strona główna
Biblia
Plany
Nagrania wideo