Dzieje Apostolskie 13

13
Dzieje Apostolskie 13
Działalność kościoła w Antiochii
1W Antiochii, w tamtejszym kościele, prorokami i nauczycielami byli: Barnaba, Symeon, noszący przydomek Niger, Lucjusz Cyrenejczyk, Manaen, który wychowywał się z tetrarchą Herodem, oraz Saul. 2W czasie gdy prowadzili publiczne nabożeństwo i pościli, Duch Święty powiedział: Oddzielcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem. 3Wtedy, po zakończeniu postu i modlitwy, włożyli na nich ręce i ich wyprawili.
PIERWSZA PODRÓŻ MISYJNA Wydarzenia na Cyprze
4Oni więc, wysłani przez Ducha Świętego, udali się do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. 5Po przybyciu do Salaminy, głosili Słowo Boże w żydowskich synagogach. Jako pomocnika mieli z sobą Jana. 6Tak przeszli całą wyspę. Doszli aż do Pafos, gdzie spotkali pewnego maga, fałszywego proroka, Żyda imieniem Barjezus. 7Przebywał on u prokonsula Sergiusza Pawła, dość rozumnego człowieka, który zaprosił do siebie Barnabę i Saula, gdyż pragnął posłuchać Słowa Bożego. 8Jednak mag Mędrzec,#13:8 Mędrzec: od arab. alim, czyli: mądry; w gr. Elimas. bo tak go też określano, zaczął podważać ich słowa, starając się odwieść prokonsula od wiary. 9Wtedy Saul, albo Paweł, napełniony Duchem Świętym, wpatrzył się w niego 10i powiedział: Synu diabelski, pogrążony w najgorszym oszustwie i bezwstydzie, nieprzyjacielu wszelkiej sprawiedliwości! Czy nie przestaniesz wykrzywiać prostych dróg Pana?! 11Oto ręka Pana spocznie na tobie! Oślepniesz i przez pewien czas nie będziesz oglądał słońca! Na te słowa mag ociemniał i błądząc bezradnie dookoła, prosił, by go ktoś wziął za rękę i poprowadził. 12Gdy prokonsul zobaczył, co się stało, uwierzył, zdumiony nauką Pana.
Wydarzenia w Antiochii Pizydyjskiej
13Po odpłynięciu z Pafos Paweł i jego towarzysze przybyli do Perge w Pamfilii. Jan tymczasem odłączył się od nich i wrócił do Jerozolimy. 14Oni natomiast wyruszyli z Perge i dotarli do Antiochii Pizydyjskiej. W dzień szabatu udali się do synagogi i usiedli. 15Po odczytaniu fragmentów Prawa i Proroków, przełożeni synagogi posłali do nich zaproszenie: Drodzy bracia, skoro przybywacie z jakimś słowem zachęty do ludu — przemówcie.
16Wówczas Paweł powstał, dał znak ręką i zaczął: Drodzy Izraelici oraz wy, którzy czcicie Boga, posłuchajcie! 17Bóg tego ludu, Izraela, wybrał sobie naszych ojców. Wywyższył On swój lud na obczyźnie, w ziemi egipskiej. Wyprowadził go w swojej mocy. 18Potem, przez blisko czterdzieści lat, znosił ich cierpliwie na pustyni. 19Gdy zaś wytępił z Kanaanu siedem narodów, dał im ich ziemię w dziedzictwo 20na około czterysta pięćdziesiąt lat. Zapewniał im też sędziów, aż do proroka Samuela. 21Następnie zażądali króla. Wówczas Bóg — na czterdzieści lat — dał im Saula, syna Kisza, z pokolenia Beniamina. 22A gdy go odrzucił, powołał im na króla Dawida, któremu wystawił świadectwo: Znalazłem Dawida, syna Jessaja, człowieka według mojego serca. On w pełni wykona moją wolę. 23Z jego potomków Bóg, zgodnie ze swą obietnicą, wywiódł Izraelowi Zbawcę, Jezusa, 24przed którego przyjściem Jan głosił całemu Izraelowi chrzest opamiętania. 25A przy końcu swojej misji Jan oświadczył: Jeśli uważacie mnie za Chrystusa, to ja nim nie jestem. Lecz za mną idzie Ten, któremu nie jestem godny rozwiązać rzemieni u sandałów. 26Drodzy bracia, synowie rodu Abrahama, oraz ci wśród nas, którzy czcicie Boga, nam zostało posłane słowo o tym zbawieniu. 27Mieszkańcy Jerozolimy bowiem oraz ich przełożeni nie rozpoznali Go. Skazując Go jednak, wypełnili zapowiedzi proroków czytane w każdy szabat. 28Choć nie mogli w żaden sposób uzasadnić kary śmierci, zażądali od Piłata, aby wydał taki wyrok. 29A gdy wykonali wszystko, co było o Nim napisane, zdjęli Go z krzyża#13:29 z krzyża: gr. ξύλον (ksylon), czyli: drzewo, oznacza również krzyż. i złożyli w grobowcu. 30Ale Bóg wzbudził Go z martwych. 31Potem, przez wiele dni, widywali Go ci, którzy przyszli z Nim z Galilei do Jerozolimy. Oni są teraz Jego świadkami wobec ludu. 32I my ogłaszamy wam dobrą nowinę o obietnicy złożonej ojcom, 33że Bóg wypełnił ją względem ich dzieci przez wzbudzenie nam Jezusa, jak o tym czytamy w Psalmie drugim:
Ty jesteś moim Synem,
Ja Cię dziś zrodziłem.
34A to, że Go wzbudził z martwych, aby już nie podlegał skażeniu, wynika z zapowiedzi, że: dotrzymam wobec was niezawodnych obietnic złożonych Dawidowi. 35Jak też w innym miejscu czytamy: Nie dopuścisz, aby Twój Święty został dotknięty skażeniem.#13:35 Cytaty w ww. 33 i 35 pokrywają się z MT; w w. 34 — z G. 36Dawid, gdy względem swego pokolenia spełnił służbę zgodną z Bożym planem, zasnął, został przyłączony do swych ojców — i oglądał skażenie. 37Ten natomiast, którego Bóg wzbudził z martwych, nie oglądał skażenia. 38Niech wam zatem będzie wiadomo, drodzy bracia, że właśnie przez Tego zwiastowane jest wam przebaczenie grzechów — 39i to wszystkich, nawet tych, za które nie ma usprawiedliwienia w Prawie Mojżesza.W Nim każdy, kto wierzy, dostępuje usprawiedliwienia. 40Uważajcie więc, by nie spełniło się na was to, co zapowiedzieli prorocy:
41 Spójrzcie, szydercy, podziwiajcie i gińcie,
bo za waszych dni dokonuję dzieła,
dzieła, któremu nie dalibyście wiary,
nawet gdyby wam ktoś o nim opowiedział.#13:41 Wolny cytat za G.
42A gdy wychodzili, zapraszano ich, aby w następny szabat dalej mówili o tych sprawach. 43Ponadto po opuszczeniu synagogi wielu Żydów oraz pobożnych prozelitów poszło za Pawłem i Barnabą, którzy rozmawiali z nimi i przekonywali ich, aby trwali w Bożej łasce.
44W następny szabat prawie całe miasto zgromadziło się, aby słuchać Słowa Pana.#13:44 Słowa Pana P⁷⁴ א A B² 33 81 323 945 1175 1739 gig vgˢᵗ sa; Słowa Boga B* C E L Ψ 614 1241 1505 m vgᶜˡ sy bo. 45Gdy Żydzi zobaczyli tłumy, wpadli w zazdrość; zaczęli bluźnić i podważać to, co Paweł mówił. 46Wtedy Paweł i Barnaba oświadczyli im śmiało i z przekonaniem: Wam jako pierwszym mieliśmy przekazać Słowo Boga, skoro je jednak lekceważycie i uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, to zwracamy się do pogan. 47Tak bowiem polecił nam Pan:
Ustanowiłem cię światłem dla narodów,
abyś niósł zbawienie aż po krańce ziemi. #13:47 Wolny cytat za G.
48Słysząc to, poganie cieszyli się i wyrażali z uznaniem o Słowie Pana, a ci wszyscy, którzy byli przygotowani#13:48 Lub: nastawieni, poświęceni, wyznaczeni; którzy należeli do ludzi poszukujących życia wiecznego. na przyjęcie życia wiecznego, uwierzyli. 49W ten sposób Słowo Pana roznosiło się po całej okolicy. 50Wówczas Żydzi podburzyli pobożne, wpływowe kobiety oraz ważniejsze osobistości w mieście i wywołali prześladowanie skierowane przeciwko Pawłowi i Barnabie. Tak doprowadzili do ich wypędzenia ze swoich granic. 51Oni natomiast strząsnęli proch z nóg na świadectwo przeciwko nim i udali się do Ikonium. 52Zostawili po sobie grono uczniów, pełnych radości i Ducha Świętego.

Podkreślenie

Udostępnij

Kopiuj

None

Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj

YouVersion używa plików cookie, aby spersonalizować twoje doświadczenia. Korzystając z naszej strony, wyrażasz zgodę na używanie przez nas plików cookie zgodnie z naszą Polityką prywatności