Psalmów 137
137
1Nad rzekami Babilonu, tam siedzieliśmy i płakaliśmy, wspominając Syjon.
2Na wierzbach tamtej krainy zawiesiliśmy nasze harfy;
3Bo tam ci, którzy nas wzięli w niewolę, żądali od nas pieśni, a nasi ciemięzcy – radości, mówiąc: Śpiewajcie nam którąś z pieśni Syjonu.
4Jakże możemy śpiewać pieśń PANA na obcej ziemi?
5Jeśli zapomnę o tobie, Jeruzalem, niech sama o sobie zapomni moja prawica.
6Niech mi język przylgnie do podniebienia, jeśli nie będę pamiętał o tobie, jeśli nie postawię Jeruzalem ponad największą moją radość.
7Pamiętaj, PANIE, synów Edomu i dzień Jeruzalem, gdy mówili: Zburzcie, zburzcie je aż do jego fundamentu.
8O córko Babilonu, i ty będziesz spustoszona. Błogosławiony, kto ci odpłaci za zło, jakie nam uczyniłaś.
9Błogosławiony, kto schwyci i roztrzaska twe dzieci o skałę.
Obecnie wybrane:
Psalmów 137: UBG
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.