Psalmów 105
105
1Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
14Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:
15Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.
16Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.
31Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;
42Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
Obecnie wybrane:
Psalmów 105: UBG
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.
Psalmów 105
105
1Wysławiajcie PANA, wzywajcie jego imienia, opowiadajcie jego dzieła wśród narodów.
2Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich jego cudach.
3Chlubcie się jego świętym imieniem, niech się weseli serce szukających PANA.
4Szukajcie PANA i jego mocy, szukajcie zawsze jego oblicza.
5Przypominajcie sobie dzieła, które czynił; jego cuda i wyroki jego ust.
6 Wy, potomkowie Abrahama, jego słudzy; wy, synowie Jakuba, jego wybrańcy!
7On jest PANEM, naszym Bogiem, jego sądy po całej ziemi.
8Pamięta wiecznie o swoim przymierzu; o słowie, które nakazał po tysiąc pokoleń;
9 O przymierzu, które zawarł z Abrahamem, i o przysiędze złożonej Izaakowi.
10Ustanowił je jako prawo dla Jakuba, dla Izraela jako wieczne przymierze;
11Mówiąc: Tobie dam ziemię Kanaan jako dział waszego dziedzictwa;
12Kiedy ich było niewielu, nieliczni i obcy w niej.
13I wędrowali od narodu do narodu, z jednego królestwa do innego ludu;
14Nikomu nie pozwolił ich krzywdzić, nawet karcił królów z ich powodu, mówiąc:
15Nie dotykajcie moich pomazańców, a moim prorokom nie czyńcie nic złego.
16Potem przywołał głód na ziemię i zniszczył cały zapas chleba.
17Posłał przed nimi męża, Józefa, który został sprzedany jako niewolnik;
18Którego nogi ranili pętami, a w żelazo zakuto jego ciało;
19Aż do tego czasu, gdy jego słowo się spełniło, słowo PANA doświadczało go.
20Posłał król i kazał go uwolnić, władca narodu wypuścił go na wolność.
21Ustanowił go panem swego domu i władcą wszystkich swoich posiadłości;
22Aby rządził jego dostojnikami według swego uznania i jego starszych nauczał mądrości.
23Potem Izrael wszedł do Egiptu, a Jakub był gościem w ziemi Chama;
24Gdzie Bóg bardzo rozmnożył swój lud i uczynił go potężniejszym od jego wrogów.
25Odmienił ich serca, żeby znienawidzili jego lud i postępowali przebiegle wobec jego sług.
26Posłał Mojżesza, swego sługę, i Aarona, którego wybrał;
27Pokazali im jego znaki i cuda w ziemi Chama.
28Zesłał ciemności i nastał mrok, i nie buntowali się przeciw jego słowu.
29Zamienił ich wody w krew i pozabijał ich ryby.
30Ich ziemia wydała mnóstwo żab, były nawet w komnatach królewskich.
31Rozkazał i zjawiły się rozmaite muchy i wszy w całym ich kraju.
32Zesłał grad zamiast deszczu, ogień płonący na ich ziemię.
33Zniszczył ich winnice i figowce i połamał drzewa w ich kraju.
34Rozkazał i zjawiła się szarańcza, niezliczone mnóstwo larw;
35I pożarły całą zieleń w ich kraju, i zjadły płody ich ziemi.
36Zabił też wszystko, co pierworodne w ich ziemi, pierwociny wszelkiej ich siły.
37Wyprowadził ich ze srebrem i złotem i nie było słabego wśród ich plemion.
38Egipt się radował, gdy wychodzili, bo ogarnął go strach przed nimi.
39Rozpostarł obłok jak osłonę, a ogień, by świecił w nocy.
40Na ich żądanie zesłał przepiórki i nasycił ich chlebem z nieba.
41Otworzył skałę i trysnęły wody, popłynęły po suchych miejscach jak rzeka;
42Pamiętał bowiem o swoim świętym słowie i o Abrahamie, swym słudze.
43Wyprowadził swój lud wśród wesela, swoich wybranych wśród radości.
44I dał im ziemię pogan, i zawładnęli dorobkiem narodów;
45Aby zachowywali jego nakazy i przestrzegali jego praw. Alleluja.
Obecnie wybrane:
:
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.