I Koryntian 12
12
1A co do duchowych darów, bracia, nie chcę, żebyście byli w niewiedzy.
2Wiecie, że gdy byliście poganami, do niemych bożków, jak was wiedziono, daliście się prowadzić.
3Dlatego oznajmiam wam, że nikt, kto mówi przez Ducha Bożego, nie powie, że Jezus jest przeklęty. Nikt też nie może powiedzieć, że Jezus jest Panem, jak tylko przez Ducha Świętego.
4A różne są dary, lecz ten sam Duch.
5Różne też są posługi, lecz ten sam Pan.
6I różne są działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich.
7A każdemu jest dany przejaw Ducha dla wspólnego pożytku.
8Jednemu bowiem przez Ducha jest dana mowa mądrości, drugiemu mowa wiedzy przez tego samego Ducha;
9Innemu wiara w tym samym Duchu, innemu dar uzdrawiania w tym samym Duchu;
10Innemu dar czynienia cudów, innemu proroctwo, innemu rozróżnianie duchów, innemu różne rodzaje języków, a innemu tłumaczenie języków.
11A to wszystko sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu z osobna, jak chce.
12Jak bowiem ciało jest jedno, a członków ma wiele i wszystkie członki jednego ciała, choć jest ich wiele, są jednym ciałem, tak i Chrystus.
13Bo wszyscy przez jednego Ducha zostaliśmy ochrzczeni w jedno ciało, czy to Żydzi, czy Grecy, czy niewolnicy, czy wolni, i wszyscy zostaliśmy napojeni w jednego Ducha.
14Ciało bowiem nie jest jednym członkiem, ale wieloma.
15Gdyby noga powiedziała: Ponieważ nie jestem ręką, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
16A gdyby ucho powiedziało: Ponieważ nie jestem okiem, nie należę do ciała – czy dlatego nie należy do ciała?
17Gdyby całe ciało było okiem, gdzież byłby słuch? A gdyby całe było słuchem, gdzież powonienie?
18Lecz Bóg umieścił członki w ciele, każdy z nich tak, jak chciał.
19Gdyby wszystkie były jednym członkiem, gdzież byłoby ciało?
20Tymczasem wiele jest członków, lecz jedno ciało.
21Nie może więc oko powiedzieć ręce: Nie potrzebuję ciebie, albo głowa nogom: Nie potrzebuję was.
22Przeciwnie, o wiele bardziej potrzebne są te członki ciała, które wydają się najsłabsze.
23A te, które uważamy za mało godne szacunku, tym większym otaczamy szacunkiem, a nasze wstydliwe członki otrzymują większe poszanowanie.
24Natomiast nasze przyzwoite członki tego nie potrzebują. Lecz Bóg tak ukształtował ciało, że dał członkowi, któremu brakuje czci, więcej szacunku;
25Aby nie było podziału w ciele, ale żeby członki jednakowo troszczyły się o siebie nawzajem.
26Tak więc, jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki, a jeśli jeden członek doznaje czci, radują się z nim wszystkie członki.
27Wy zaś jesteście ciałem Chrystusa, a z osobna członkami.
28A Bóg ustanowił niektórych w kościele najpierw jako apostołów, potem proroków, po trzecie nauczycieli, potem cudotwórców, potem dary uzdrawiania, niesienia pomocy, rządzenia, różne języki.
29Czy wszyscy są apostołami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy cudotwórcami?
30Czy wszyscy mają dary uzdrawiania? Czy wszyscy mówią językami? Czy wszyscy tłumaczą?
31Starajcie się usilnie o lepsze dary; a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
Obecnie wybrane:
I Koryntian 12: UBG
Podkreślenie
Udostępnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakreślenia były zapisywane na wszystkich twoich urządzeniach? Zarejestruj się lub zaloguj
Copyright © 2018 Fundacja Wrota Nadziei. Released under the Creative Commons Attribution No Derivatives License 4.0.