Przypowieści Salomonowych 13:1-13

Syn mądry przyjmuje ćwiczenie ojcowskie, ale naśmiewca nie słucha strofowania. Każdy będzie pożywał dobrego z owocu ust swoich; ale dusza przewrotnych krzywdy pożywać będzie. Kto strzeże ust swych, strzeże duszy swojej; kto lekkomyślnie otwiera wargi swe, będzie starty. Dusza leniwego żąda, a nic nie ma; ale dusza pracowitych zbogaci się. Słowa kłamliwego nienawidzi sprawiedliwy; ale niezbożny staje się obrzydliwym i shańbionym. Sprawiedliwość strzeże tego, który żyje bez zmazy; ale niezbożność podwraca grzesznika. Znajduje się taki co się czyni bogatym, a nie ma nic; i taki, co się czyni ubogim, choć ma wiele bogactw. Okup żywota człowieczego jest bogactwo jego; ale ubogi nie słucha łajania. Światłość sprawiedliwych jasna: ale pochodnia bezbożnych zgaśnie. Samą tylko pychą człowiek zwady wszczyna, ale przy tych, co radę przyjmują, jest mądrość. Bogactwa źle nabyte umniejszą się; ale kto je zgromadza ręką swą, przyczynia ich. Nadzieja długa wątli serce; ale żądość wypełniona jest drzewem żywota. Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.