Jeremiasza 18
18
1S艂owo, kt贸re si臋 sta艂o do Jeremijasza od Pana m贸wi膮c: 2Wsta艅, a wst膮p do domu garncarzowego, a tam sprawi臋, 偶e us艂yszysz s艂owa moje. 3I wst膮pi艂em do domu garncarzowego, a oto on robi艂 robot臋 na kr臋gu. 4A gdy si臋 zepsu艂o naczynie w r臋ce garncarzowej, kt贸re on czyni艂 z gliny, tedy za艣 uczyni艂 z niej naczynie insze, jako si臋 mu najlepiej zda艂o uczyni膰. 5I sta艂o si臋 s艂owo Pa艅skie do mnie, m贸wi膮c: 6Izalibym tak nie m贸g艂 z wami post膮pi膰, jako ten garncarz, o domie Izraelski? m贸wi Pan. Oto jako glina w r臋ce garncarzowej, take艣cie wy w r臋ce mojej, o domie Izraelski! 7Je藕libym rzek艂 nagle przeciwko narodowi, i przeciwko kr贸lestwu, 偶e je wykorzeni臋, i zepsuj臋, i wygubi臋; 8Wszak偶e je藕liby si臋 odwr贸ci艂 on nar贸d od z艂o艣ci swojej, przeciw kt贸remum m贸wi艂; i Jabym 偶a艂owa艂 tego z艂ego, kt贸rem mu umy艣li艂 uczyni膰. 9Zasi臋, je藕libym rzek艂 nagle o narodzie i o kr贸lestwie, 偶e je pobuduj臋 i wszczepi臋; 10Wszak偶e je藕liby czyni艂, co z艂ego jest przed oczyma memi, nie s艂uchaj膮c g艂osu mego: i Jabym 偶a艂owa艂 tego dobrodziejstwa, kt贸rem mu obieca艂 uczyni膰. 11A przeto偶 rzecz teraz do m臋偶贸w Judzkich, i do obywateli Jeruzalemskich, m贸wi膮c: Tak m贸wi Pan: Oto Ja gotuj臋 na was z艂膮 rzecz, i my艣l臋 co艣 przeciwko wam. Nawr贸膰cie偶 si臋 ju偶 ka偶dy od z艂ej drogi swojej, a poprawcie ka偶dy dr贸g waszych, i spraw waszych. 12Ale oni rzekli: Nic z tego; bo za my艣lami naszemi p贸jdziemy, a ka偶dy up贸r serca swojego z艂ego czyni膰 b臋dziemy. 13Przeto偶 tak m贸wi Pan: Pytajcie teraz mi臋dzy poganami, kt贸偶 s艂ysza艂 co takowego? Sprosno艣膰 wielk膮 pope艂ni艂a panna Izraelska. 14Izali kto opu艣ci pola moje dla ska艂 i dla 艣niegu na Libanie? Izali kto opu艣ci wody ciek膮ce dla wody bardzo zimnej? 15Ale lud m贸j zapomniawszy na mi臋, marno艣ci kadz膮 i potykaj膮 si臋 na drogach swych, na 艣cieszkach starodawnych, chodz膮c 艣cieszkami drogi nieutorowanej; 16Tak, abym poda艂 ziemi臋 ich na spustoszenie, na 艣wistanie wieczne, aby ka偶dy, ktoby szed艂 przez ni膮, zdumia艂 si臋, i kiwa艂 g艂ow膮 swoj膮. 17Wiatrem wschodnim rozprosz臋 ich przed nieprzyjacielem; ty艂 a nie twarz uka偶臋 im w dzie艅 zatracenia ich. 18I rzekli: P贸jd藕cie a wymy艣lmy co przeciwko Jeremijaszowi; bo nie zginie zakon od kap艂ana, ani rada od m膮drego, ani s艂owo od proroka; p贸jd藕cie偶, a ubijmy go j臋zykiem, a nie dbajmy na 偶adne s艂owa jego. 19Pilnuj mi臋 Panie! a s艂uchaj g艂osu tych, kt贸rzy si臋 spieraj膮 ze mn膮. 20Izali si臋 ma oddawa膰 z艂em za dobre, 偶e ukopali d贸艂 duszy mojej? Wspomnij, 偶em stawa艂 przed obliczem twojem, abym za nimi m贸wi艂 ku ich dobremu, i odwr贸ci艂 zapalczywo艣膰 twoj臋 od nich. 21Dlatego dopu艣膰 g艂贸d na syn贸w ich, a spraw, 偶e okrutnie b臋d膮 pobici od miecza, 偶e b臋d膮 偶ony ich osierocia艂e i owdowia艂e, a m臋偶owie ich 偶e b臋d膮 haniebnie zamordowani, a dzieci ich pobite mieczem na wojnie. 22Niech b臋dzie s艂yszany krzyk z dom贸w ich, gdy na nich nagle wojsko przywiedziesz; bo ukopali d贸艂, aby mi臋 u艂apili a sid艂a ukryli na nogi moje. 23Ale艣 ty, Panie! powiadomy wszystkiej rady ich przeciwko mnie na 艣mier膰: nie b膮d藕 mi艂o艣ciw nieprawo艣ciom ich, a grzechu ich przed obliczem twojem nie zag艂adzaj; ale niech si臋 potkn膮 przed obliczno艣ci膮 twoj膮, czasu zapalczywo艣li twojej surowo si臋 o bchod藕 z nimi.
Obecnie wybrane:
Jeremiasza 18: PBG
Podkre艣lenie
Udost臋pnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakre艣lenia by艂y zapisywane na wszystkich twoich urz膮dzeniach? Zarejestruj si臋 lub zaloguj
Jeremiasza 18
18
1S艂owo, kt贸re si臋 sta艂o do Jeremijasza od Pana m贸wi膮c: 2Wsta艅, a wst膮p do domu garncarzowego, a tam sprawi臋, 偶e us艂yszysz s艂owa moje. 3I wst膮pi艂em do domu garncarzowego, a oto on robi艂 robot臋 na kr臋gu. 4A gdy si臋 zepsu艂o naczynie w r臋ce garncarzowej, kt贸re on czyni艂 z gliny, tedy za艣 uczyni艂 z niej naczynie insze, jako si臋 mu najlepiej zda艂o uczyni膰. 5I sta艂o si臋 s艂owo Pa艅skie do mnie, m贸wi膮c: 6Izalibym tak nie m贸g艂 z wami post膮pi膰, jako ten garncarz, o domie Izraelski? m贸wi Pan. Oto jako glina w r臋ce garncarzowej, take艣cie wy w r臋ce mojej, o domie Izraelski! 7Je藕libym rzek艂 nagle przeciwko narodowi, i przeciwko kr贸lestwu, 偶e je wykorzeni臋, i zepsuj臋, i wygubi臋; 8Wszak偶e je藕liby si臋 odwr贸ci艂 on nar贸d od z艂o艣ci swojej, przeciw kt贸remum m贸wi艂; i Jabym 偶a艂owa艂 tego z艂ego, kt贸rem mu umy艣li艂 uczyni膰. 9Zasi臋, je藕libym rzek艂 nagle o narodzie i o kr贸lestwie, 偶e je pobuduj臋 i wszczepi臋; 10Wszak偶e je藕liby czyni艂, co z艂ego jest przed oczyma memi, nie s艂uchaj膮c g艂osu mego: i Jabym 偶a艂owa艂 tego dobrodziejstwa, kt贸rem mu obieca艂 uczyni膰. 11A przeto偶 rzecz teraz do m臋偶贸w Judzkich, i do obywateli Jeruzalemskich, m贸wi膮c: Tak m贸wi Pan: Oto Ja gotuj臋 na was z艂膮 rzecz, i my艣l臋 co艣 przeciwko wam. Nawr贸膰cie偶 si臋 ju偶 ka偶dy od z艂ej drogi swojej, a poprawcie ka偶dy dr贸g waszych, i spraw waszych. 12Ale oni rzekli: Nic z tego; bo za my艣lami naszemi p贸jdziemy, a ka偶dy up贸r serca swojego z艂ego czyni膰 b臋dziemy. 13Przeto偶 tak m贸wi Pan: Pytajcie teraz mi臋dzy poganami, kt贸偶 s艂ysza艂 co takowego? Sprosno艣膰 wielk膮 pope艂ni艂a panna Izraelska. 14Izali kto opu艣ci pola moje dla ska艂 i dla 艣niegu na Libanie? Izali kto opu艣ci wody ciek膮ce dla wody bardzo zimnej? 15Ale lud m贸j zapomniawszy na mi臋, marno艣ci kadz膮 i potykaj膮 si臋 na drogach swych, na 艣cieszkach starodawnych, chodz膮c 艣cieszkami drogi nieutorowanej; 16Tak, abym poda艂 ziemi臋 ich na spustoszenie, na 艣wistanie wieczne, aby ka偶dy, ktoby szed艂 przez ni膮, zdumia艂 si臋, i kiwa艂 g艂ow膮 swoj膮. 17Wiatrem wschodnim rozprosz臋 ich przed nieprzyjacielem; ty艂 a nie twarz uka偶臋 im w dzie艅 zatracenia ich. 18I rzekli: P贸jd藕cie a wymy艣lmy co przeciwko Jeremijaszowi; bo nie zginie zakon od kap艂ana, ani rada od m膮drego, ani s艂owo od proroka; p贸jd藕cie偶, a ubijmy go j臋zykiem, a nie dbajmy na 偶adne s艂owa jego. 19Pilnuj mi臋 Panie! a s艂uchaj g艂osu tych, kt贸rzy si臋 spieraj膮 ze mn膮. 20Izali si臋 ma oddawa膰 z艂em za dobre, 偶e ukopali d贸艂 duszy mojej? Wspomnij, 偶em stawa艂 przed obliczem twojem, abym za nimi m贸wi艂 ku ich dobremu, i odwr贸ci艂 zapalczywo艣膰 twoj臋 od nich. 21Dlatego dopu艣膰 g艂贸d na syn贸w ich, a spraw, 偶e okrutnie b臋d膮 pobici od miecza, 偶e b臋d膮 偶ony ich osierocia艂e i owdowia艂e, a m臋偶owie ich 偶e b臋d膮 haniebnie zamordowani, a dzieci ich pobite mieczem na wojnie. 22Niech b臋dzie s艂yszany krzyk z dom贸w ich, gdy na nich nagle wojsko przywiedziesz; bo ukopali d贸艂, aby mi臋 u艂apili a sid艂a ukryli na nogi moje. 23Ale艣 ty, Panie! powiadomy wszystkiej rady ich przeciwko mnie na 艣mier膰: nie b膮d藕 mi艂o艣ciw nieprawo艣ciom ich, a grzechu ich przed obliczem twojem nie zag艂adzaj; ale niech si臋 potkn膮 przed obliczno艣ci膮 twoj膮, czasu zapalczywo艣li twojej surowo si臋 o bchod藕 z nimi.
Obecnie wybrane:
:
Podkre艣lenie
Udost臋pnij
Kopiuj
Chcesz, aby twoje zakre艣lenia by艂y zapisywane na wszystkich twoich urz膮dzeniach? Zarejestruj si臋 lub zaloguj