Popularne wersety biblijne z لُوقا 15

Udostępnij

تَد اُٹھ کے اوہ اپنے پئیو ولّ ٹُر پیا تے اوہ اجے دُراڈے ای سی۔ پئی اوہنوں ویکھ کے اوہدے پئیو نُوں ترس آیا۔ تے دَوڑ کے اوہنوں گل نال لایا تے مُنھ سِر چُمّیا۔

کیوں جو میرا ایہہ پُتر مر گیا سی۔ سو جی پیا اے اوہ گواچ گیا سی ہُن لَبّھ گیا اے۔ تَد اوہ خُوشی کرن لگّے۔

مَیں تُہانوں آکھنا آں۔ پئی ایسے طرح اسمان وِچ اِک تَوبہ کرن والے گُنہگار دے سبّب نڑنّویاں نیکاں نالوں جِنہاں نُوں تَوبہ دی لوڑ نئیں اے۔ وَدّھ خُوشی ہوئے گی۔

مَیں اُٹھ کے اپنے پئیو کول جاواں گا۔ تے اوہنوں آکھاں گا۔ پئی اَے پئیو مَیں اسمان دا تے تیرا گُناہ کِیتا اے۔

پُتر اوہنوں آکھیا اَے پئیو مَیں اسمان دا تے تیرا گُناہ کِیتا اے۔ تے ہُن مَیں ایس گلّ جو گا وی نئیں رہیا پئی فیر تیرا پُتر اکھواواں۔

پئی تُہاڈے وِچوں کیہڑا بندہ اے۔ جِہدِیاں سَو بھیڈاں ہون تے اوہناں وِچوں اِک گواچ جائے۔ تے اوہ نڑنّویاں نُوں اُجاڑ وِچ چھڈ کے اوس گواچی ہوئی دے مگر نا جائے جد تِیکر نا لَبھّے۔