انجیل مرقس 6
6
ناصره مردم عیسی رد کردن
1عیسی اَگارنه رایی ببه و بامه اِشتن شهر. چَوه شاگرده نی چوه پَشه بشنده. 2وقتی مقدسه شنبه روج ببه، عیسی یهودیان عبادتگاک تعلیمش بدا. خیلی آدمه چَوه لاوان اَشنوسنک مات آبییه بنده. اَوان واتردشانه: «اِم مردک همه‌ی اِم چیش کاردنه آموته؟ اِم چه حکمتیه که اَوه آدیه بیه؟ و اِمه چه معجزاتی اِسنده که چوه دساننه انجام بیر؟ 3مگم اَ، هَ نجّار نییه؟ مگم مریم زا نییه؟ مگم، یعقوب، یوشا، یهودا و شَمعون برا نیه؟ مگم چوه خوعره اِنگا چاما دویر و برک زندگی نکردرنده؟» پس اَوه عیسی لاوانک ناراحت ببنده. 4عیسی اَوان نه باتشه: «ایگله پیغمبر همه یاگاک حرمت داره، جز اِشتن شهر و اِشتن خویشان دلک و اِشتن خانواده دلک!» 5عیسی نِتانسِشه اَگا هیچ معجزه‌ای انجام بدیه، چِمه غیراض که اِشتن دسش چند گله مریضان سر اَناه و اَوانش شفا بدانده. 6عیسی چوان بی ایمانی واسنه حیران ببه.
عیسی اطرافه دهانک گرسرده، مردمش تعلیم دیرده.
عیسی دونزه گله حواری خرسانه
7عیسی اِشتن دونزده گله شاگردش داد بکه، و اَوش دو به دو بِخِرسانسنده و اَوانش قدرت و اقتدار آدا تا پلیده ارواح آدمانک برکرنده. 8اَوانش دستور بدا که اِشتن سفره را، ایگله دسه چو غیراض چیی اِشتن نه اَمگیرنده؛ نه نان، نه کوله بار، و نه اِشتن قیاسان دله پول. 9پاقاب دکرنده، امّا اضافیه شِی دمَکرنده. 10و اَواننه باتشه: «وقتی ایگله کییه ای دِله دِشران، تا اَدمی که اَ گارنه شییرا، اَ کییک بمانا. 11اَگم یاگایی کی شاماشان قبول نکه و شاما لاوشان گوش نکه وقتی اَ گاردنه شییرا، شاما لنگان خاکه نی وا تکان بدیا، تا چوان ضد ایگله شهادتی بیبی که خدا اَوان جزا کره.» 12پس اَوه بِشنده مردمه را اعلام شان بکرده که گه توبه بکرنده. 13اَوان پر دیوان آدمانک بَر کردشانه و پر مریضشان روعننه مسح بکردنده، شفا آداشانه.
یحیای تعمیددهنده کوشتن
14هیرودیس پادشا اِمش بشنوس، چون عیسی نام شور و شهرت پیدا کردش بِه. بعضی از مردم واتردشانه: «اِم مردک هه یحیای تعمیددهندیه که مَردنه پَش زنده آبییه. چِمه واسنَیه که تانه اِم معجزان انجام بدیه.» 15بعضی واتردشانه: «اَ، ایلیا پیغمبر اِسه.» بعضی نی واتردشانه: «اَ، ایگله پیغَمبری اِسه قدیمیه پیغَمبران شوار.» 16امّا وختی هیرودیس اِمش بشنَوِس، باتشه: «اِم هَه یحیی اِسه که از چَوه سرم چوه جانک جدا آکه و اِسا زنده آبیه!»
17چون هیرودیسه اِشتن دستورنه به که یحیی شان کته به و اَوشان دِوسته به و درندشان به زندانک. هیرودیس اِم کارش هیرودیا واسنه کرده بِه. هیرودیا فیلیپُس، هیرودیس برار، زن بیا و اِيسا هیرودیس اَونش ویو کرده به. 18چون یحیی، هیرودیس نه واتش بِه: «حلال نی که ته اِشته برار زنرنه بیبی.» 19پس هیرودیا اِشتن دِلِک، یحییک کینش داشته و گَوسشه یحیی بُکوشییه، امّا نِتانسردشه. 20چون هیرودیس یحییک ترسسه، چِمه واسنه که زانسشه یحیی ایگله مردک صالح و مقدّس اِسه و اَوکش محافظت کَرده. وقتی هیرودیس، یحیی لاوَش اَشنوسنده، حیران و پریشان آبیرده. ولی حلا نی، شادینه چَوه لاوَانش گوش آدسه.
21آخر سر هیرودیا ایگله فرصتش به دس بوعه. هیرودیس اِشتن دنیا آمینه روجک ایگله مهمانیی بِکَتشه و اِشتن درباریان و نظامیه فرماندهان و منطقه جلیل پیله گله انش دعوت بِکَردنده. 22وقتی هیرودیا دِته بامیا مجلس و دوش دیشیا و هیرودیس و چَوه میهمانانِش شاد بکردنده. اَدمی پادشاه، اَ کیلینه باتشه: «هر چی گَره منک آخاز که اَز اَوه ته آدَیم.» 23اَوه، قسم بخه، باتشه: «هر چی منک آخازی ته آدییم، حتی چِمن مملکته نصفه نی آخازی، ته آدَییم.» 24اَ کیلییه بیشیا بر و اِشتن مارنَش باته: «چِه آخازم؟» چَوه ما جواب بدا: «یحیای تعمیددهنده سره.» 25کیلیه البَحلنه توعِنه آگردسا پادشاه وَر و باتشه: «تک گَمه اِسا یحیای تعمیددهنده سَره ایگله سینی دله من آدیی.» 26پادشاه پِر ناراحت آبه، ولی اِشتن قسمه واسنه و اِشتن مهمانان واسِنه نگوسشه اِشتن لاویی که کیلینه واتش به آگرده. 27پادشا البحل ای جلادی بِخِرسانسشه و دستورش بدا یحیی سره بوعره. جلاد نی بشه، زندانک یحییش سر آبری، 28و یحیی سره ایگله سینی دلک دناشه و بوعردشه و آداشه اَ کیلی. کیلی نی اَ سرش آدا اِشتن ما. 29وختی یحیی شاگرده اِمشان بشنوس، بامنده و چَوه جنازشان اَگته و دِخَشاردشانه.
عیسی پنج هزار نفره غذا دییه
30حواریون آگردسنده عیسی وَر و هر چی که کردشان به و هر چی که تعلیمشان دیه به، عیسی نه باتشانه. 31عیسی اَوانه بِاتِشه: «منه بایا خلوته یاگایی و کَملی استراحت بکرا.» چون مردمه شیین و آمییَن ایینده پر بِه که حتی فرصتشان نکردرده چی ای بخَرنده. 32پس اَوه تینایی، قایقینه را دگسنده خلوت یاگایی. 33امّا وقتی شیردنده، پر کسِه اَوشان بیندنده و آزانسشاننده. پس مردم همه‌ی شهرانک، پیاده، بیرویتنده اَ یاگا طرف را و چَوان پرانتر آرَسسنده اَگا. 34وختی عیسی قایقنه جیرومه، پره جماعتی بیندشه و دلشه چَوان را بوسوتا، چون بی شوانه وَرلیان شوار بنده. پس اَوانش تعلیم بدانده و پر چییش اَوانش باموته. 35نِمِسیره دَم، عیسی شاگرده بامنده چَوه وَر و باتشانه: «اِنگا دور افتاده یاگاییه، شَوین نزدیکه. 36مردمه بخرسان تا بیشینده اِم اطرافه دهان و مزرعه ان و اِشتن خردنه را چی ای بِخِرنده.» 37امّا عیسی چَوان جوابک باتشه: «شاما اِشتن اَوان غذا آدَیا.» اَوان باتشانه: «رایره بِشام و دویست دیناره قدر نان بِخِرام و اَوان آدیام تا بخَرنده؟» 38عیسی باتشه: «چند گِله نان دارا؟ بِشا و بینا.» پس آپرس دپرس بکردشانه و باتشانه: «پنج گله نان و دو گله مایی.» 39اَ موقع اِشتن شاگردانش دستور بدا تا همه‌ي مردمه دسته دسته، بنشاننده سبزه‌ان سر. 40پس مردم صد نفری و پنجاه نفری دسته انک، گِلِه سر بِنِشتنده. 41عیسی اَ پنج گله نان و دو گله ماییش اَکَتِه و آسمانه دییشته، و خداش شکر بکه. چاوش نانش پاره بکرده و آداشه اِشتن شاگرده تا مردمه پرانک بنینده؛ اَ دو گله ماییش نی چوان همان میانک آبخشسشه. 42همه بِخردشانه و سیر آبنده، 43و شاگرده نان و ماهی تیکه خُردهانک، دونزده گله سبه فِت بیداشان آکته. 44مردکانی تعداد که نانشان بِخه پنج هزار نفر بِه.
عیسی اُ سر مِجِه
45البحل عیسی اِشتن شاگردانَش باته ایزه که اَو، جماعته خرسانسر، اَوه بنشِنده قایقک و عیسی پرانتر بیشینده اُعه اَ طرفه را، بیت صیدا شهره را. 46عیسی مردمه خرسانسَنه پَش، بِشه کوه تا دعا بکره.
47وقتی شو آبه، قایقَه دریاچه وسطک بیا و عیسی خشکیک تینا بِه. 48عیسی بیندشه که شاگرده سختینه پارو زیرنده، چون باهاد خلاف جهتی که اَوه شیردنده دَمسرده. شَوه را ساعت سُه نزدیکی، ایزه که عیسی دریاچه سر مِتَرده، بِشه چَوان طرف را و رایش به چَوان وَرنه اِوره. 49امّا وختی شاگرده بیندشانه عیسی دریاچه سر مِتر، گمانشان بکه که ایگله روح اِسه و جرشان بکه، 50چون اَوَه همبلنه چَوه ویندنک وحشتشان کرده به. امّا عیسی البحل اَواننه لاوش بکه و باتشه: «اَزم، شاما دلِه قرص بیبینده. مترسا!» 51چاوش عیسی بشه چَوان وَر قایق دلک و باهاد بنشت. اَوه پر مات بیه بنده 52چون که نانان معجزشان فهمسه نبه، بلکم چَوان دلِه سخت آبیه بِنده.
عیسی جنیسارتک مریضان شفا دیه
53وختی اَوه آرسسنده دریاچه اَ دیم، بامنده جِنیسارِته ناحیه و اَگارک لنگرشان درنده. 54قایقک که جیرومنده، مردم البحل عیسی شان آزانسه 55و ویرتن ویرتن بشنده اَ منطقه سر تا سره و مریضشان چَوان یاگانه، ببردشانه هر یاگا که بَشنَوسِشانه عیسی اَگارکه. 56عیسی هر دِه یا شهر یا مزرعه ی که شییرده، مردم مریضِشان نیردنده میدانانک و عیسیشان مندت کردرده که اجازه بدیه تا مریضه فقط چَوه اَبا پَره دَس آسوننده؛ و هر کسی دسش آسویرده، شفاش اَرَکترده.
Currently Selected:
انجیل مرقس 6: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company