انجیل لوقا 6
6
عیسی مقدسه شنبه روجه صاحاب اختیار
1ای روج یهودیان مقدسه شنبه روجک، عیسی گَندِمه جاران دِلَنه اِوَردرده، چَه شاگرده گندمه اُوشه شان چییَرده و اِشتن دسان تانِکشان دوسویَرده و خَردردشانه. 2بعضی فریسی فرقه عالمان باتشانِه: «چیه را کاری کردرا که مقدسه شنبه روجک جایز نی بکرا؟ 3عیسی جواو بدا: «مگم خواندَران نی که وقتی داوود پادشاه و چَه یاره وَشیرشان به چِشان بکه؟ 4داوود خدا کییه دله دِشه و مقدسه نانی که مقدسه میزه سرک نِسِّشانه اَکَتِشه و بِخردشه و اِشتن یارانِش نی آدا، ولی اَ نانان خَردَن فقط کاهنان را جایز به.» 5هَنی عیسی باته: «انسانه زا، مقدسه شنبه روجه، صاحاب اِختیاره.»
علیله مردکه شفا
6عیسی هنی علوده یهودیان شنبه روجک، بِشه عبادتگاه و تعلیمش بِدا. مردکی وا به که چه راسَ دسه خشک آبیه بییا. 7تورات معلمان و فَریسیان فرقه علما، ویراجین بِنده تا بینِندِه که آیا عیسی شنبه روجک شفا دییَر یا نه؛ تا چیی چَوان دَس بایه و عیسی تیمت بِزننده. 8امّا عیسی چَوان فکرش بزانسِه، اَ مردکنه باتشه: «بورِه و یا پا بنده.» اَ مردک نی بِهِشته و بِندَرس. 9عیسی اَواننه باتشه: «شاماک سوالی آپَرسِم، آیا مقدسه شنبه روجک: چاکی گه کردَن یا بَدی، ای نفره جانه گه نجات دییَن یا نابود کردن؟» 10چاوَش دویرَنه هَمان دیَشته و اَ مردکنش باته: «اِشته دَسه دراز آکه!» اَ مردک اِشتن دسش دراز آکه، و دَسشه رچ آبیا. 11امّا اَوه بَرک عصبانی بِبِندِه و هَندیگرنَه مشورت شان کردردهِ که عیسی نه چِه بکرنده.
دوازده گله حواریان انتخاب
12اَ روجانک عیسی دعا کردنه را اَشه کوهی کفا و تمام شو خداش عبادت کردردِه. 13تولیصیبی زو اِشتن شاگردش داد بکردنده، چَوان میانَک دُونزه نفرش انتخاب بکه چَوان نامِش حواریون اَنا: 14شَمعون (که چَه نامش پِطرُس اَنا)، آندریاس (پِطرُسه برا)، یعقوب، یوحنا، فیلیپُس، بَرتولْما، 15مَتّی، توما، یعقوب حَلْفی زا، شَمعون که اَونشان وطن پرست واته، 16یهودا یعقوب زا، و یهودا اِسخَریوطی که عیسیش خیانت بِکه.
«خَسَه شاما ببا»
17عیسی اَوان نه کوهنه جیر بامه و صافه یاگا ایی کی بِندَرس. پِرَه جماعتی چَوه شاگردانک و پِر کسانک همه‌ی شهران، یهودیه، اورشلیم و شهران ساحلی صور و صیدون،که وا بیدو آبییه بِنده. 18اَوه آمیه بِنده تا عیسی لاوَان بَشنونده و اِشتن مریضیانک شفا بینِنده؛ و کسانی که پلید ارواحان گیریفتار بِنده، شفا شان بکَت. 19مردم همه تقلاشان کردَرده عیسی دَس آسوننده، چون قوتی که عیسیک بَرشیردِه همش شفا آدیردندِه.
خسَّه بخته
20چاوَش عیسی اِشتن شاگردان دیَشته و باتشه:
«خَسّه شاما بِبا که فقیرران،
خدا پادشاهی شاما کین بی.
21خَسّه شاما بِبا که اِسا وَشیررانه،
شاما سیر آبا.
خَسّه شاما بِبا که اِسا بِرَمسرا،
شاما خورا.
22«خسّه شاما ببا که انسانه زا واسِنه، مردم شاما نَه بَد بیندِه و شاما اِشتن دِلنه بَر کرندِه و شاما دِشمان دَینده و شاما بَد نام کرندِه. 23اَ روجانک، شاد ببا و دوش بِکَرا، چون شاما پاداش آسمانک پیله اِسه. چون چَوان جَد نی پیامبرانه شان ایزه رفتار کَرده.
24«امّا وای بر شاما ای پِر مال و ملال داران،
چون شاما، شاما راحتی ران اِسا اَرکته.
25وای بر شاما که اِسا سیرِران،
چون وَشیری کَشا.
وای بر شاما که اِسا خورسَرا،
چون شاما ماتَم گیرا و بِرَما.
26وای بر شاما که، هَمه شاماک تعریف کَرِنده، چون چَوان جَد نی درست دروعینَه پیامبرانَه ایزه شان بِکَه.
27«امّا شامانَه که چِمن لاوَه اَشنوسرانِه نَه، واترم: شاما دشمنان محبت بِکرا و کسانی نه که شاماک مُتنفرنده، چاکی بِکرا. 28کسانی را که شاما لعنت کَرنده و شاما اذیت کرنده خیره دعا بکرا. 29وقتی کسی اِشته دیمِه سیله زَنه، اِشته دیمِه اَ طرف نی چوه را آگاردان. وقتی کسی اِشته اَبا اَرَگیره، اِشته شِیِه نی اَوه آده. 30اگم کسی چیزی تِک آخازه اَوه آده، و اگم اِشته مالش تِک اَرکت، دَ اَوک اَمَرَگی. 31خَلکِنه اَجوره رفتار بِکرا که رایِرانه اَوه شامانه رفتار بِکَرنده. 32«اگم فقط کسانی نه خَش ببا که شاما نه خَشنده، شاما را چِه فایده اِسه؟ حتی گناهکاره نی اِشتَن خَش بیه کَسان نه خَشنده. 33و اگم فقط اَوانی را چاکی بِکرا که شاما چاکی کَرنده، شاما را چه فایدش اِسه؟ چون گناهکاره نی اِنجوره کرنده. 34و اگم فقط کسانی قرض آدَیا که زانا تاننده شاما پَس آدیِنده، شاما را چه فایدش اِسه؟ حتی گناهکاره نی اَگم بِزاننده اِشتن پوله پس اَرگیرنده هندیگره قرض آدیِنده. 35امّا شاما، شاما دشمنان محبت بکرا و چاکی بکرا، بیدون هیچ گوشه داری ای، قرض آدیا، چون شاما پاداش پِر بی، و خدای متعاله خوردوخال با، چون خدا ناشُکران و بَدکاران نه مهربان اِسه. 36رحیم ببا، اَجوره که زَ شاما پِه رحیم اِسه.
37«قضاوت مَکَرا تا شاما قضاوت مَبا. محکوم مَکَرا تا محکوم مَبا. ببخشا تا شاما نی بخشسه ببا. 38آدیا تا شاما آدینده. پیمانه‌ای فت، سِخ دییَه، تکان دییَه و لبریز شاما دامَنک اَرکرده بی چون هر پیمانه ای نه که آدیا، هَ پیمان نه شاما آگاردننده.» 39عیسی اِم مَثلِشَه چَوان را بیزییا: «ایگله کوری تانِه عَلوده کوری راهنما بیبی؟ مَگم هر دو گله چاه دِلَک دنِگِننده؟ 40شاگرد، اِشتن اُستادک کفاتر نی، امّا وقتی اِشتن درسه اُوجره، اِشتن استاده شوار بی.
41«چیه را سِنبَر ای که اِشته برار چَشمه دِلَک دِرا وینی، امّا اَ یکه کُنده ای که اِشته چَشمک دِرا نیوینی؟ 42چُنجوره تانی اِشته بِرارنَه باجی: ”بِرا، بِدا اَ سِنبره اِشته چَشمک بَرآوَرِم، در حالی که کُنده اِشته چَشمه دِلَک نیویندَری؟ ای دو دیم، اوّل کُنده اِشته چَشمک برآوه، چاوَش چاک تر وینی تا سِنَبره اِشته بِرار چَشمک برآوری.
دارِه آزانسن
43«هرگز چاکَه دارَه، بَدَ میوه و یا بَده دارَه، چاکه میوۀ ناوَریه. 44هر داری چَوه میوَک آزاننده. بِرَه بِنَک انجیل نیچیننده، و خِندلَه بِنَک، انگُور نیچیننده. 45چاکَه آدم اِشتن دِلِه چاکَه خزانک چاکی به بار آوره، و بده آدم اِشتن دِلِه بده خزانک، بدی به بار آوره. چون زوانَه چیّانی واجیه که دلَه اَونه فتا.
دو گله کییه
46«چیه را مَنه ”اَرباب، اَرباب “ واتَرا، امّا اَ چیّانی که شامانه واترم انجام نیدییرا؟ 47اَ کسی که چِمن وَر آیه و چِمن لاوَآن اَشنوه و اَوان عمل کَره، شامانه واجم که چی کی شواره. 48اَ کسی آشی که اِشتن کییه رچ آکردنه را، زمینه درین کنه و اِشتن کییه پاکاره سِگه سرک نَیه. وختی سیل بامه و اَ کییش بیزی، نِتانسشه اَ کیه بِلوانه، چون چاک رچ آبیه به. 49امّا اَ کسی که چِمن لاوَآن بَشنوه و اَوان انجام مَدَیه، اَ کسی شواره که اِشتن کییه بیدون پاکار گِله سَرِک رچ آکره. وقتی سیل اَ کییش بیزی، هه لحظه کییه اَرَبه و چه خرابی بَرک پِر بِه.»
Currently Selected:
انجیل لوقا 6: TIT
Highlight
Share
ਕਾਪੀ।
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
